Show Me Love

Part 6.

"A book a day, keeps reality away"

POV Jace

Een week was voorbij gegaan en ik had Emily niet meer terug gezien. Volgens Jess zouden enkel mensen van onze school gekomen zijn.

De eerste dag na het weekend was ik er niet bij met mijn gedachten. Ieder meisje bekeek ik.
Niet op de manier dat ik anders deed, maar op de zoekende manier.

Maar er was geen enkel meisje met de zelfde lange, golvende, bruine lokken als Emily.

Geen enkel meisje met die helder blauwe ogen of die prachtige lach.

Uiteindelijk had ik me er bij neer gelegd dat Emily toch waarschijnlijk op een andere school zat dan mij en dat ik haar waarschijnlijk nooit meer zou terug zien.

Tevergeefs, want zij was een uitdaging, ik wist enkel nog niet op welke manier.

De bel klonk en ik werd uit mijn gedachte gehaald. Snel ruimde ik mijn spullen op terwijl mijn oog op iemand viel.

Ik hield mijn hoofd even schuin en stopte toen snel mijn boeken in mijn rugzak en liep het lokaal uit achter haar aan.

"Hey" zei ik snel en hield haar vast bij haar arm.

Haar ogen keken me verbaasd aan, maar al snel was er een glimlach te zien.

"Jace" zei ze zelf verzekerd terwijl ze haar arm los trok.

Nu was ik zeker, dit was Emily haar vriendin. Zij kon me wel vertellen waar ze is.

"Heb je enig idee waar Emily is? Want ik heb haar sinds vrijdag niet meer gezien"
Dat kwam er hopeloos en zielig uit. Dat moest ik eerlijk gezegd toegeven.

Ze keek me niets begrijpend aan en fronste haar wenkbrauwen.
"Ben je nu serieus?" vroeg ze me serieus en begon terug te wandelen door de gang.

Ik volgde haar meteen op de voet en knikte snel mijn hoofd.
"Hoe bedoel je?"

Een zucht rolde over haar lippen en kwam weer tot stilstand. Ze bekeek me serieus aan en schudde haar hoofd.

"Je hebt wiskunde, fysica en chemie samen het haar" zei ze betweterig.

"Hu?"

Ze rolde met haar ogen en liep toen door. Zelf bleef ik staan en staarde voor mij uit.

Dat kan toch niet? Emily zat niet bij mij in de les. Of was ze nieuw?
Nee dat kon ook niet. Dan had ik haar sowieso opgemerkt.
Maar zo'n mooi meisje als haar moest ik toch wel gezien hebben?

Een zucht rolde over mijn lippen en liep dan door naar mijn kluisje.

POV Emily

"EM!"

Rollende met mijn ogen keek ik op en zag Kayla die zich gehaast tegenover me neerzetten.

"Dit is nog altijd een bibliotheek" maakte ik haar duidelijk op een fluisterende toon.

Ze rolden met haar ogen, maar haar blik veranderde al snel. "Weet je wie me net aansprak?" vroeg ze enthousiast en nog altijd te luid naar mijn goesting.

"Shhhtt" zei ik en legde mijn vinger voor mijn mond en keek even rond of er niemand naar ons keek. Het was lunchpauze, dus zo goed al iedereen zat in de cafetaria.

"Nee, dat weet ik niet" ga ik verder en keek haar afwachtend aan.

Blij klapte ze in haar handen als een klein kind van vijf, nog geen seconde later schreeuwde ze bijna;"JACE!"

Ik haalde mijn schouders op en vroeg: "Ja en dan?" het gebeurden wel vaker dat populaire jongens Kayla aanspraken.

Kayla was totaal het omgekeerde van mij. Ze had blonde half lange haren, bruine warme ogen. Kuiltjes in haar wangen wanneer ze lachte. Een perfect figuur, bijna een kop groter dan mij en wanneer ze dan nog eens haar hakken droeg, lopen de jongens bijna tegen een boom van het staren.

"En?" vroeg ik droog.

Haar ogen glinsterde terwijl ze blij zei: "Hij vroeg naar jou!" een grote glimlach was te zien op haar gezicht, terwijl mijn ogen groot werden en ik haar enkel aan staarde.

"Wat?" vroeg ik. Ik wist niet zeker of ik het wel goed gehoord had.

"Hij vroeg naar jou! Hij vond het erg dat hij je niet meer gezien had sinds de fuif bij Jess!" ratelde ze, zonder te ademen.

Ik keek haar niets begrijpend aan. Meende hij dat nu? We hadden samen Wiskunde, Fysica en Chemie... En dan nog durft hij te beweren dat hij me niet meer gezien heeft sinds vrijdag?

Maar al snel drong het tot me door. Als hij echt voor me viel, wat sowieso niet het geval was, want wie kon mij nu leuk vinden?

Vond hij enkel de Emily leuk op het feestje, ook al had ik daar amper met hem gepraat of zo... Hij vond mijn look van toen wel leuk.

Ik bekeek mijn kleding even en zuchtte onhoorbaar.

"Hij vindt je leuk!" Kayla pakte mijn hand vast en keek in mijn ogen?.

Snel schudde ik mijn hoofd.

"Hij vindt de persoon leuk die jij gemaakt hebt. Niet wie ik echt ben."

___

Hoi,
Hier is weer een nieuw hoofdstukje. Laat me iets weten wat jullie er van vinden en vergeet zeker niet te stemmen ;)

❤Paradise