Show Me Love

Part 10.

POV Emily

"Ik waardeer je eerlijkheid. Maar geloof me, je gaat het naar je zin hebben."

De zelfzekerheid in zij' stem was verschrikkelijk! Dacht hij nu echt dat hij zoveel was?

Ik rolde met mijn ogen en knikte een keer. Een zucht rolde er over mijn lippen en keek stijf uit het raam.

Waar was ik aan begonnen? Dit gaat Kayla nog lang van mij horen.

Mijn hart begon hart te kloppen toen ik in de verte de schaatsbaan zag. Meende hij dit nu? Gingen we schaatsen?

Ik sloot mijn ogen en ik was bijna aan het bidden tot God dat hij moest doorrijden.

Alsjeblieft eind er voorbij. Alsjeblieft, alsjeblieft...

Jace stopte aan de rode lichten, we kwamen steeds dichter en de beurt en.. Hij draait in.

Ik ging van mijn rechte rug, 'aar een ingezakte houding.

Dit kon je toch niet menen? Ik haatte schaatsen! Ik kon niet schaatsen! Ik brak ooit een arm met schaatsen!
En het is lente! Er zijn toch andere leuke dingen om te doen.

"We zijn er" zei hij zelfzeker en keek mij glimlachend aan. Ik glimlachte ongemeend terug.

Wat haat ik hem, hij deed dit waarschijnlijk om mij te pesten!

***

"Maat 44"
De vrouw aan de andere kant van de balie knikte vriendelijk en verdween tussen al de schaatsen.
Ze kwam terug en overhandigde ze aan Jace. Jace glimlachte breed en knipoogde naar haar.

What?!?!

Hij was hier met mij maar vond het wel nodig om toch maar even te flirten met iemand anders? De vrouw kreeg een roodkleurtje op haar wangen en draaide zich toen naar mij.

"Maat 37" zei ik vriendelijk. Ze knikte weer en verdween.

"Ik ga ze al aandoen, je komt maar" zei Jace tegen mij en wandelde naar een bankje die iets verder stond.

Een zucht rolde over mijn lippen.

Je kan dit! Je kan dit! Je kan dit!

"Alsjeblieft en veel plezier" zei ze met een brede glimlach"

"Dankje" zei ik zo gemeend mogelijk en nam de schaatsen van haar aan.

Ik wandelde naar de bank waar Jace ook zat en druk aan het weer was zijn schaatsen aan te krijgen.

Hij keek even op naar mij en glimte breed.

BAH!

Ik snapte nog altijd niet wat al die meisjes in hem zagen.

Met veel tegenzin begon ik mijn schaatsen ook aan te doen. Jace was al ondertussen klaar en ik was nog steeds aan het sukkelen.

"Kom" hoorde ik hem zeggen en voordat ik her wist dat hij bijna tegen mij aan en hielp hij mij mij' schaats aan te doen. Wat natuurlijk niet hoefde.

Na dat hij ook wat moest sukkelen had ik ze eindelijk aan. "Alsjeblieft" zei hij en ging recht staan.

"Dankje" zei ik en keek omhoog naar hem.

"Dan zullen we maar eens het ijs opgaan" zei hij.

"Als dat echt moet.." zei ik minnenmonds.

"Kom" zei hij en wachtte totdat ik opstond.

Met veel tegenzin stond ik op en wandelde met hem naar de schaatsbaan.

Met veel gemak stond hij er al op. Als een echte gentlemen stond hij te wachten op mij en stak zijn hand naar mij uit.

Ik haalde eens diep adem en pakte zijn hand vast en probeerde op het ijs te gaan staan zonder te gaan vallen.

Eindelijk stond ik op het ijs. Mijn benen strilden als een gek.

"We zullen rustig beginnen" zei hij en leidde me naar de rand van de schaatsbaan zodat ik de rand kon vasthouden.

Ik haalde weer eens diepadem. Ik mocht mij niet laten doen. Voordat hij op school ging zeggen dat ik, ik weet niet wat was. Maar dan nog? Wat kon mij dat schelen wat de school van mij vond?

***

Hoi weer een nieuw stukje! Eindelijk. Ik ben vooral bezig met mijn verhaal :"Félice" daarmee dat ik wat minder update hier. Maar ik ga proberen zeker een keer in de week hier iets te posten :)

Vergeet zeker niet te stemmen en te reageren :)

❤Paradise