BINABASA MO ANG

Love with Lies (on going)

Romance

Andrea Mae is an ordinary girl who faces ups and downs in her life. She always tell herself to stay strong for her family and friends. But, what if those people who inspires her to be strong are the ones who will bring her down. Would she still beli...

LWL. VI

30 3 0

ni FilipinYana

ni FilipinYana

AN:

YEYYY! Nakapag- update din sa wakas! MWAHAHAHA. Minsan lang mag load sa broadband eh :)) POORita si author -_- THANK YOU SA LAHAT NG READS!

______________________________________________

Tristan Ramirez's Picture at the right side.

* BEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEP *

Alex’s POV

*screeeeeeeeeeetttch*

Bullshit! Ano ba naman itong babaeng ito? Basta basta nalang tatawid. Buti nalang naka-preno ako kaagad.

‘’ Miss! Ano ba?! Tumingin ka nga sa dinadaanan mo! ‘’ sigaw ko dun sa babae habang pababa ng kotse. Nagulat ako ng makalabas ako dahil naka handusay na yung babae sa kalye.

Sinipa ko siya sa may paa niya. Lakas ng trip nito.

‘’ Hoy Miss! Tumayo ka nga diyan! Ilang metro pa ang layo ng kotse ko sa’yo ano! Feeling mo naman nabangga kita! ‘’ sabi ko sa kanya pero hindi pa din siya tumatayo.

Hindi ko makita ang mukha niya kasi nakadapa siya.

Sinipa sipa ko pa siya pero hindi pa din siya gumagalaw. Teka? Patay na ba ito?

Hinawakan ko siya sa may balikat niya para maiharap siya sa akin. At pag tinamaan ka nga naman ng kamalasan. Itong babaeng ito na naman?! Lakas talaga ng trip nito ah!

‘’Hoy Andy! Gising! Nababasa na tayo ng ulan! Tumayo ka na diyan. ‘’ Pero hindi siya nagsalita instead niyakap niya ako. Aba’t nakakarami ng yakap itong babaeng ito ha.

‘’ A-ang la-lamig ‘’ bulong niya sa akin. Dahil basang basa na kami ng ulan, binuhat ko na siya sa loob ng kotse.

Didiretso muna ako sa bahay nila para maihatid itong babaeng ito. Kainis! Sayang sa gasolina. Pero sabagay, doon din naman ang punta ko sa kanila dahil sa makulit niyang kuya.

Flashback

Umalis na kami ng studio at grabe ang lamig ng simoy ng hangin ngayon, siguro uulan.

‘’ Bilisan natin, baka abutan tayo ng ulan.’’ Sabi ni Darius.

'' Alex! Saglit lang! '' tawag sa akin ni Kevin

‘’Ano na naman? I-ki-kiss pa ba kita bago ako umalis? ‘’ natatawa kong sabi sa kanya.

‘’ Namo pare! Ipapadala ko lang itong susi ng bahay. Iwan mo nalang sa ilalim nung doormat namin. Wala kasing dalang extra key si Andy. ‘’ sabay abot sa akin nung susi niya.

‘’ Opo bossing. Daming utos. ‘’ pag dadabog ko naman sa kanya. Ang layo layo ng bahay nila eh! Nakakainis naman itong si kevin!

‘’Gusto mo ako na ang magdala nung susi? ‘’ tanong sa akin ni Darius ng makasakay na kami ng kotse ko.

‘’Hindi na pare, tsaka wala kang sasakyan di ba? ‘’ sagot ko sa kanya.

‘’ Malapit lang naman ang bahay nila sa amin eh.’’ HUH? Sa huling pag kaka alam ko, siya ang pinakamalayo ang bahay sa aming magkakabarkada.

‘’ Kelan pa? ‘’ tanong ko sa kanya.

‘’ Nung isang araw lang pare. Lumipat ako ng apartment. ‘’ Ahhh. Kaya naman pala. Pero bakit doon pa sa malapit kina Andy? TEKA! Pakelam ko ba?!

‘’ Lumipat ka o pinalayas ka? ‘’ lagi nalang kasing late magbayad ng renta itong si Darius. Puro luho ang inaatupag.

‘’ Parehas. HAHAHAHA’’ gago talaga itong lalaking ito kahit kailan.

‘’ Pare, sa café nalang ng Tita ko ako bababa. May ibibigay pa akong package sa kanya. ‘’ at nag nod nalang ako bilang sagot sa kanya.

Nang makababa na si Darius, dumiretso na ako papunta sa bahay nina Kevin. Ang lakas na ng ulan, kailangan ko ng bilisan. Baka nag iinarte na yung Andy daldal na yun.

Few blocks away nalang ang bahay nina Kevin. Nag right turn ako sa sunod na street ng biglang-

*BEEEEEEEEEEPPPPPPPPP*

End of flashback

‘’ Andy! Gumising ka na diyan. Andito na tayo sa bahay niyo. ‘’ Sabi ko sa kanya pero katulad ng kanina di pa rin siya kumikibo.

Tulog na ba ito? Nakakainis naman, puro pasakit nalang ang dinadanas ko dito sa babaeng ito.

Dahil no choice ako. Binuhat ko nalang siya papasok ng bahay nila. Tumigil na din naman yung ulan.

Pagkapasok namin, sa sofa ko nalang siya ibinaba , eh hindi ko naman alam kung san ang kwarto niya eh. Tsk. Basa basa itong babaeng ito. Kinuha ko yung panyo sa bulsa ko at pinunasan ko yung mukha niya. Doon ko lang napansin na sobrang init nya pala. Hinawakan niya yung kamay ko at sinabi –

‘’ Ku-kuya. Wa-wag mo a-akong i-iwan. ‘’ KUYA?! KUYA na naman?! Mag kamukha ba kami ng kuya niya?

Paano ba ito?! AHHHHH! Alam ko na! Tatawagan ko nalang si Kevin. Tama! Ang talino mo talaga Alex, ang gwapo mo pa.

Ilang beses ko na bang nabanggit na malas ako? Sa dinami-dami ng sagot na pwede kong mapakinggan ito pa?

AN:

Ano kaya ang mahiwagang sagot na narinig ni Alex sa telepono? HAHAHAAHAH. Abangan sa mga susunod na pangyayari.

Hello readers! Okay ba ang UD na ito? Sorry sa mga errors ah? Sa MS word kasi ako nag tatype kaya minsan na-auto-correct yung words. Tapos, baka medyo matagalan yung sunod na Update kasi maganda ako, de joke lang. HAHAHAHA. Kasi aasikasuhin ko muna yung mga requirements for enrollment.

I-clarify ko lang yung sa part ng flashback ni Alex. Kaya po siya nag end dun sa * BEEEEEEPPPPP* portion kasi yun na yung start nung present situation sa chapter na ito. gets po ba? Kung hindi, ipagpasa-Diyos na natin na maintindihan niyo ang magulong explanation ko. HAHA. Bye Bye na! Until the next UD.