Buzdan Hayaller

"BUZDAN HAYALLER" 8

Peki neden kanımı tatmamıştı. Neden beni öldürecek güce sahipken yaralı halde bırakıp gitmişti. Anlayamıyordum. Bu sorularım ne zaman cevap bulacaktı? İki gün içinde dünya beni yutmuştu çoktan. İhtiyar haklıydı. Ama korkuyordum gerçeklerden korkuyordum. Burdan gitmeliydim. Tekrar gelmesinden de korkuyordum. Elim parçalanmıştı. Kanım toprağı boyuyordu. Ayağım incinmişti. Koşarak geldiğim bu yolu topallayarak dönmüştüm. Lezzetli yemekler dükkanına geldiğimde Lean beni kapıda karşılamıştı.

-Seni aptal! Bizi dinlemeliydin! Şu haline bak. Sana kim yaptı bunu.

-Beni azarlamayı kes...

İçeri girdiğimde ihtiyar endişeyle mekanı turluyordu. Korkmuş gibi değildi ama bir bekleyiş içinde olduğu mimiklerinden belliydi.

-Allen.. Kızım.. Ne oldu sana..Elin...
(Birden söylemeliydim bunu eveleyip geveleyerek vakit kaybedemezdim)
-Bunu bana bir vampir yaptı..
Lean: Tanrım! Sana olanları anlattığımızda aklından ne geçiyordu ha! Aptal!
-Bilemezdim! Korkuyorum anlıyor musun? Tüm bu vampir ,kurt adam, cadı zırvalıklarından korkuyorum! Seni ahmak!

İhtiyar: Siz gençler bağrışmayı kesin. Lean gidip sargı getir. Şu eline bir bakalım.
...........................................................

İhtiyar elimi sarmıştı ve özel bir tarifle değişik pis kokan bir karışım hazırlamıştı. Tanrım elim berbat kokuyor ve sızlıyordu. Tam anlamıyla parçalanmıştı. İz kalacağa benziyordu.Biraz İhtiyar'ın çorbasından içtikten sonra bana ayırdıkları odaya gitmiştim. Lean'ın verdiği o bol pjamaların içinde gerçekten bir aptala benziyordum. Saçlarım epey dağılmıştı. Kızıl ve bal karışımı saçlarımın renginden nefret ediyordum. Bir mum yakmıştım. Yatağa öylece oturup arası açık kalmış pencereden ayı seyrediyordum. Tekrar hayallere dalmıştım. Bir cadıyı hemde vampir bir cadıyı alt eden babamı merak ediyordum. Güçlü yüzünü düşünüyordum. Peki annem ? Annem kimdi ? İhtiyar annemden hiç bahsetmemişti. Karanlık beni boğuyordu. Bulutlar ayı çoktan kapatmıştı. Yağmur yine havayı esir almıştı. Mum ışığı bu karanlık gecemde bir güneş gibiydi. Düşünüyordum. Kimdim? Neden kaçıyordum? Şu cadının oğlu beni korkutmuştu. Ama günün birincisi soğukkanlıydı.Düşüncelere dalmışken o siyah asil kedi birden yatağıma atladı! Tanrım bu kedi beni korkutuyordu! Çığlığım tüm ortama yayılmıştı. Bu bana bir şok etkisi yaratmış olmalıydı. Umarım sesim İhtiyar ve Lean'a ulaşmamıştır diye geçiriyordum içimden. Anlamıştım uyuyacağım yoktu. Kalkıp biraz dükkanı turlamak istemiştim. Hemde biraz acıkmıştım. Etraf çok karanlıktı nereye yürüdüğümü dahi bilmiyordum. Birden bi kapıya tosladım. Elimle kulpu bulup açtım. Çok sessizdi. İçerisi bir boşluğa bakıyordu. İçeriye bir damla bile ışık girmiyordu. Elimin acısıyla inlerken birden arkadan biri boğazıma sarıldı! Acı bir çığlık!
Allen:Seni ahmak bırak beni canımı yakıyorsun!
-Kimsin ? Ne işin var burda? Seni sahtekar!
-Hey Lean! Ben Allen bırak beni! Seni ahmak!
- Bir erkeğin odasına böyle girilir mi? Gece vakti utanmıyor musun?
(Bir kahkaha sesi)
-Salak şey sen ne ima ediyorsun? Buranın senin odan olduğunu bile bilmiyordum! Seni öldüreceğim! Gülmeyi bırak aptal!
Ani bir hareketle itmiştim onu. Tanrım çok sertti.Birden kolumu tutup beni savurmaya başladı canımı yakıyordu. Çok güçlüydü. Kasları haddinden fazla şişmişti.
-Ahmak! Canımı yakıyorsun!

Beni duymuyor gibiydi. Onu ittiğim için bu kadar kızmış olmalıydı. Gözlerinden öfke aktığını hissedebiliyordum. Bu kadar öfke fazlaydı. Evet yine korkmuştum. Elinde bir mumla ihtiyar odanın kapısında belirmişti.
-Lean! Sakin ol oğlum. Sakinleş hadi. Onu bırak Lean..
İhtiyarın sesiyle beni bırakıp yere savuran Lean kendine gelmişti. Tanrım kaburgalarımın kırıldığını hissetmiştim.
İhtiyar:Lean oğlum kendine gel. İyi misin?
Lean: Ben üzgünüm..Odama girince deliye dönmüş olmalıyım..
Canını yaktıysam üzgünüm Allen..
-Önemli değil..

Mum odada büyük gölgeler bırakıyordu. Yerden kalkamamıştım. Leanın gözleri yerdeydi. Sanırım kendini suçlu hissediyordu.Bir öfke problemi olduğu belliydi. İhtiyar beni alıp odama götürdü..

-Lean çok üzgün Allen. Onu affet olur mu? Öfkesini konrolde başarısız. Canının yandığını hissedebiliyorum. Şimdi uyu. Sabaha birşeyin kalmayacak. İyi geceler kızım.

-İyi geceler..