Hüzün

Bölüm 7 GEÇMİŞ

Ve "Aslım" kitabı insanların ellerinde dolaşır 

"O elindeki ne ? " gelen spruyla birlikte 2 saattir kafasını kaldırmDığı kitapbdan gözlerini ayırdı genç adam ve "Aslım diye bir kitap Gerçek bir hikeyeymiş Muhteşem bir şey Gel okuyayım sana da "

Kafasını tamam anlamında salladı kız ve yanında oturdu Adam sıyunu içti ve okumaya başladı :

"ASLIDAN:

Bugün 28 eylül . Benim doğum günüm aynı zamanda hayatımın mahv olduğu gün bugün . İnsanlar doğumgününü gülerek kutlarken Ben mezarlıkta annemin yanında oluyorum Çünkü annemi benden doğumgünümde aldılar . Hala kabuslarıma konu olan o günü dün gibi hatırlıyorum .

*** 7 yaşına giriyordum Pastamı akşam annem yapmıştı kendi elleriyle Biz evde anneannem ve bir kaç komşuyla beraber salonda annemin gelmesini bekliyorduk Bana hediye almaya gitmişti Bir süre bekledik gelmedi Anneannem merakedince aradık Telefonu ben kulağıma götürdüm annem "geliyorum kızım şimdi çıktım mağazadan hediyen elimde Aslım" demişti. Bir az daha bekledik bekledik ama gelmedi.. Saatlar geçti gelmedi Telefonu kapalıydı artık . Komşular gitti hemen cam kenarına geçip annemin yolunu gözledim Anneannem dua etmeye başladı . Camdan dışarıya baktım Karanlıktı . Elimi camdan kaydırdım Nefesimi üfledim Gel artık anne diye kendi kandime konuşurken bir şeyin kıdılma sesiyle irkildim Kafamı çevirdiğimde duvardaki annemle resmimiz yere düşmüş kırılmıştı Koltuktan indim kırık camlardan resimi kurtardım . O an telefon çaldı ve hayatımı karartan dakikalar gelmeye başladı. Telefonu anneannem götürdü Endişelenmişti "evet benim" dedi karşı taraf bir şey söyledi , anenannem iyice korktu "kızıma ne oldu?" Karşı taraf uzunca konuştu Bir an söylediği bir şey annemin ayaklarını yerden kesti sanki Eliyle duvardan yapıştı Telefon elinden yere düştü..

Annem ölmüştü Benim annem artık yoktu Telefonda birazdan yanındayım diyen annem artık yoktu Bunu o an anlayamıyordum ama annemin yokluğunu sonra çok iyi anladım . Kaza denmişti Yolu geçerken bir araba çarpmış Olay yerinde can vermiş Üzerinden çanta , çantadaki kimlik cüzdan telefon ve kırılmış bir bebek.. Benim doğumgününhediyem O bebeği atmalarına izin vermedim Sakladım Hala saklıyorum Ona her baktıgımda içimdeki kin ve öfke de artıyor Çünkü o katil kendi hayatını sürmeye devam etti Ünlğ iş adamı Necdet Göçmez avukat ismiyslentutuğu maşaları onu hemen aklamıştı Mahkemedeyken benim yüzüme bakıp o pis sırıtışını hala unutmadım O zaman çpcukrum ama yemin ettim annemin intikamını alıcam dedim Ve büyüdüm o adamı buldum . Gizem Su ve Murat benim hayattaki tek dostlarım bu işde banayardım ettiler Oğlu olduğunu öğrendim bir kaç plan yaptım ve karşısına çıktım Bir süre beraber vakit geçirdik En sonda kendime aşık etmeyi başardım . Necdeti canevinden vuracaktım planım oydu .

İlk cümlemde de dediğim gibi bugün "doğum" günüm ve ben de her sene olduğu gibi bu yıl da mezarlığa gittim Annemin yanında Sevdiği çiçeklerden aldım

"Annem.. Ben geldim. Uzun zaman oldu gelemedim affet" dedim toprağı okşayarak .

"Bugün seni benden aldıkları gün annem Ama sen rahat uyu ben bizi ayıranların hayatlarına ateş gibi düşücem. Seni çok özledim.. Sana çok ihtiyacım var anne." gözlerimden yaşlar akarken telefonum çalmasıyla kendime geldim Telefonu çıkardım arayan onun opluydu Burak. Hemen yaşlarımı sildim ve telefpnu kulağıma götürdüm

"Efendim Burak?"

"Canım Günaydın " dedi neşeliydi

"Günaydın" dedim ben de

"İyi misin sesin kötü geliyor bir şey mi oldu " diye sordu Ayağa kalktım ve mezarlığın çıkışına doğru yürümeye başladım

"Hayır iyiyim bir az yorgunum Noldu?"

"Sana bir surprizim var Buluşalim mı"

Kısa bir süre düşündüm Arabama binerken

"Tamam olur " dedim

"Ben seni yarım saat sonra evden alırım "

"Tamam görüşürüz" dedim ve telefonu kapatarak yan koltuğa fırlattım .

Sonunda evime geldim . Baya geç geldim ama bir azdan Burak gelir. Kapının önünde Murat oturmuştu Beni görünce hemen yanıma geldi

"Agladın mı sen?! Ne bu hal?" diye sordu Gözlerinde korku vardı .

"Annemin yanından geliyorum O yüzden keyfim yok Murat" telefonuma mesaj geldi Buraktan

"GELDİM MAHALLENİN ÇIKIŞINDAYIM" okur okumaz telefonu kapattım .

"Gitmem lazım Burak gelmiş" tam gidecekken kolumdan tuttu ama sert değildi .

"Aslı.." Dedi ama sonra devam etmedi

"Evet?" Diye sordum merakla

"Yok bir şey . Gelince konuşuruz"

Daha fazla ısrar etmedim Arkamı dönerek gittim. Burak geldiğimi görüp kornaya bastı hemen arabasına bindim yanağımdan öptü.

"Hoşgeldin aşkım" dedi

"Evet nereye gidiyoruz" dedim yüzümdeki zoraki gülümsemeyle

Ama gözlerime takılı kalmıştı

"Sen ağlamışsın Noldu?" Diye sordu

Gerçekten sıkıldım . Annemin katilinin oğlu bana neden ağladın diye soruyor Babam annemi öldürdü deseydim ne derdi acaba .

"Yok bir şey " dedim Ama ısrarını gözlerinden anladım ve "gerçekten bir şey yok Olsa söylerimi diye ekledim ben de. Sonunda pes etti ve arabayı çalıştırdı . Yol boyunca konuşmadık neredeyse . Trafikdeyken Burak "bugünü unuttuğumu mu sandın?" Dedi ben de kafamı yasladığım camdan kaldırdım merakla

"Ne var ki bugünde ?" Diye sordum

Bir şey söylemedi Sadexe güldü.

Sonunda geldik . Lüks bir mekandı Güzel bir masada oturduk . Siparişleri verdikten sonra manzarı izlemek istedim ama cebinden bir şey çıkartınca durdum . Bir takı kutusuydu bana uzatınca "ne bu?" Dedim

Kutuyu açtı Çok güzel pahalı beyaz altından bir kolye vardı Işıl ışıldı

"Doğum günün kutlu olsun Aslım" dedi. Ve bir kez daha içimde nefreti büyüttü . Şaka gibi gerçekten! Ben doğumgünümü onun yüzünden kutlamazken o bana hediye veriyordu . Dayanamadım daha fazla . Kolyeyi aldım ve yere fırlattım Sinirl çe ayağa kalktım Şaşırmıştı .

"Aslı noldu?"

"Sen bunu nasıl yaparsın?!" Her kes bize baktı anında Ses tonuö yüksektı

"Otur öyle konuş Noldu?"

"Bana sormadan nasıl bunu yaparsın Ben doğumgünümü kutlamam Benim doğum günümü kutlamak benimle dalga geçmek gibi! " anlamıyordu .

"Çünkü bugün benim annem öldü!" Dediğimde gözleri irileşti ve bir şey söylemesine izin vermeden uzaklaştım Arkamdan "ASLI!" Diye bagırdığını duymuştum .