NOT : SÖYLEDİĞİM GİBİ BEN AZERİYİM YAZIM HATALARIM OLUYOR ÖZÜR DİLERİM
ASLIDAN 2 gün geçti Burakla konuşmaya başladık İlk adımı o attı Tuhaf ama benden özür diledi o gece üstüne geldim affet dedi Konuyu kendisi kapattı. . Bu 2 günde Muratla hiç konuşmadım Hatta hiç haber bile almadım Gizem noldu bilmiyorum
Küpelerimi kulağıma taktım ve aynadan kendimi izledim Başka biriydi bu... Zengin ve güçlü bir kadın vardı karşımda.. Acımasız ve duygusuz Ruhsuz... Bencil bir kadın Oysa ben böyle değildim Bu ben değildim... Bu sadece insanlar canımı yakmaısn diye kullandığım bir maske
Aşağı indiğimde kimse yoktu "Burak!" diye seslensem de yanıt gelmedi Beni yalnız bırakmışlardı Mutfaga girip çalışanlara sormak istedim
"Evde kimae yok mu?"
"Hayır efendim Nereye gittilerini bilmiyoruz" dediler Salona geri gittim ve koltukta oturdum O sırada telefonum çaldı. Arayan Gizemdi
"Alo" dememe kalmadna telaşlı sesini duydum
"Alo Aslı çabuk buraya gel Murat çok kötü Aslı çabuk gel !"
"Ne? Noldu Gizem nereye geleyim?"
"Mahalleye gel işte çabuk ol!" Hemen fırladım. Geldiğimde direk Gizemlere geçtim Murat ölü gibi yatıyordu ağzı burnu kan içindeydi dehşetle elimi ağzıma götürdüm "Murat noldu sana!!" "Gizem ne oldu?"
"Birileri saldırmış ben de bilmiyorum "
"Sen naısl buldun?"
"Ben yolda giderken Siyah bir araba geldi kapısı açıldıMuratı itip gittiler ben de hemen koştum Telaştan plakayı bile alamadım "
"Doktora falan gidelim olmaz böyle Bilinci kapana bilir Durumu ciddi gibi"
"Tamam hemem gidelim" bir koluna Gizem diğierine ben girdim ve dışarı zarzor çıktık Her kes şaşkın şekilde bize bakıyordu Allahtan arabayla gelmiştim binip hemen uzaklaştık Gizem kullanıyordu ben arkaya geçmiştim Muratın yanındaydım .. Kendine gelir gibiydi elimle saçlarını okşuyordum gözlerini araladığını gördüm
"Kim yaptı bunu sana" diye fısıldadım Güç bela araladı gözlerini dudakalrından benim ismim döküldü
"Burdayım Yanındayım canım merak etme" Güçsüz olduğu belliydi Elini zar zor oynattı Sımsıkı tuttum "yorma kendini" dedim ardından aynadan bize bakan Gizeme döndüm "gizem çabuk sür şu arabayı!" diye bağırdım
Hastahaneye geldiğimizde elimde Muratıh kanı kurumuştu Hemen sedye çağırdı Gizem ve içeri girdiler ben de peşlerinden gidecekken telefon çaldı ekrana bakmadan kulağıma götürdüm "alo" dedim hemen bitirmek isteyen ses tonumla . Ve hastahaneye girdim
"Umarım hediyemi beğendin" Hemen tanıdım Necdet pisliğiydi bu
"Ne diyorsun sen ?"
"Aa yapma ama arkadaşından haberin yok mu yoksa"
"Muratı o hale sen mi getirdin manyak herif!!"
"Seni uyarmıştım Oğlumu üzme demiştim Yoksa bedeli çok ağır olur demiştim"
"Hasta mısın sen ya ? Murat benim arkadşaım Çocuğun hiç bir suçu yok Burak her şeyi yanlış anladığı için konu büyümüştü" her kes bana bakıyordu " Kısık sesle konuşmaya başaldım "Muratla benim aramda bir şey yok!"
"Arkadaşın öyle söylemedi ama Beni arayıp her şeyi anlattı sağolsun Şimdi hemen eve geliyorsun Bir daha oraya gidersen bedeli canın olur" tam bir şey söyleyecektim ki telefonu kapattı Sinirden elim ayağıma dolaştı Arkadaşın dediği kim? Yoksa Gizem mi... Hayır olanaz bu kadarını yapmış olamaz Birden Gizemin Muratla beni gördüğü an geldi aklıma Belki o gün söyledi Tabi ya... Hemen yanına koştum Yoğun bakımınönünde telaşla bekliyordu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüzün
Teen FictionHikaye 7 yaşındayken önce annesini sonra babasını aynı adam yüzünden kaybeden Aslı Ateşin hikayesini anlatıyot . Bencil ve acmasız Hayatın ona yaptırdıklarının bedelini herkese ödetti Kazandı ve kaybetti. Aşık olduğu adaçma acı çektirdi Arkadaşların...
