Hüzün Bölüm 14 KISKANÇLIK

53 2 0
                                    


••• Aslı ve Murat bir birilerini ölesiye seven ama aynı zamanda bir araya gelemeyen iki zavallı... Murat bu dünyada birçok insanın kaldıramaycağı şeyler yaşadı Sevdiği kadın başkasının olurken o bir şey yapamadı.. canım dediği Aslısı gün gelecek onun kollarında can verecekti ama o zaman hiç bir şey şimdiki gibi olmayacaktı.."

2 hafta sonra... ASLIDAN

Gözlerim yavaş yavaş açılıyordu ilk başta her şey bulanıktı ama sonra düzeldi Dudaklarım kurumuştu Hastahane odasındaydım Başımı kaldırıp odaya baktığımda baş ucumdaki sandalyede uyuya kalan Burağı gördüm Yüzünde yara bantları vardı Kolu da saygılıydı.. Kaç gündür uyuyordum bilmiyorum Acaba her kes iyi mi? Ben su içmek için bardağa uzanırken Burak uyandı ve bana su içmem yardım etti

"sağol" dedim yorgun sesimle

"Aslım iyi misin ? Beni çok korkuttun"

"İyiyim merak etme Her kes iyi mi?"

Sen bunlaır düşünme şimdi" Kötü bir şey oldu belli ki biri iyi değil Aklıma hemen Murat geldi

"Burak bana doğruyu söyle Yoksa Murata mı bir şey oldu ? "

"Hayır o iyi diğer odada uyutuluyor.."az da olsa rahatladım "ama.." dedi Burak arkasını getirmek istemiyordu

"Ama?" diye ısrar ettim

"Ama annem iyi değil. Bundan sonra yürüyemeyecek..." Gözlerindeki acınıb kaynağını o zaman daha iyi anladım Ne diyeceğimi bilemedim . Burak doktor çağırmak için gitti

Akşama taburcu edilecektim ama gitmeden mutlaka Muratıngörmek istiyordum Bu yüzden kendimi zorlayarak hastanyatağından kalktım ve ağrılarıma aldırmadan odadan çıktım. kapının önünde kimsr yoktu Beni yalnız mı bırakmışlardı ? Muratın yan odada olduğunu Burak söylemişti Odaya girdiğimde uyuyordu Yavaşca yaklaştım Sandelyeye oturdum ve elim saçlarına gitti Okşarken bir an kıpırdayınca elimi çektim ama sonra uyandı zaten Beni görünce gülümsedi

"Murat iyi misin diye görmeye geldim"

"Sen rüya mısın?"

"Gerçeğim Murat burdayım Sana bir şey okacak diye çok korktum" hiç gücü olmadığı belliydi elimi tutmak için kıpırdandı ama yapamıyordu o yüzden ben onun elini tutup gülümsedim

"Gitme..." diye fısıldadı Gözlerindeki sevgi dileyem ifadeye dayanamadım

"Tamam burdayım Uyu sen Dinlen" dedm güven veren bir sesle ve elini tuttum Bir süre bakışlarıyla bana eşlik etse de sonra uykuya daldı Bir süre bekleyip ben de kendi odama gittim Yerimden kıpırdamamam gerekiyorduaslında .

Burak odamın önündeydi beni görünce deliye döndü "Aslı sen delirdin mi? Nasıl ayağa kalkarsın Daha yaraların iyileşmedi Düşüp kalman an meselesi !" diye bagırıyordu ama agrım çpk fazlaydı

"Bağırma hiç halim yok" dedim fısıldayarak Ne dediğini duymuyordum Neden bu hale geldim bilmiyorum ama çok kötüydüm tam yere yığılacaktım ki Burak tuttu beni ve odaya taşıdı Gerisini hatorlamıyorum

3 gün sonra hastahaneden çıktık Kötüleşsiğim için süre uzanmıştı

"Burak kimdi o adamlar?"

"Aslında dertler babammaydı bizle değil Ben de tam bilmiyorum Boş ver sen düşünme "

"Düğünümüz kan gölüne döndü nasıl düşünmem Annen yürüyemez hale geldi onlar yüzünden . Babandan ne istiyorlar?" İç geçirdi

HüzünHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin