Hayat 2 göz kırpımında bite biecek bir şey Çok kısa ve de öok acımasız Şu an insanların okurken içinin eridiği üzüldüğü Aslı toprak olmadan önce de onların arasındaydı Ama kimse onun elinden tutmamıştı O da kendi adaletini kurdu bu dünyada ve sonucu kendi canına bedel oldu.
*** "Okusana hadı Ne olmuş sonra? Burak ne yapmış ?" Kızın meraklı bakışlarından yorulan genç adaç suyundan bir yudum aldı ve tekrar okumaya başladı
ASLIDAN:
"Kalabalığın arsında yürüyordum yine İçim acıyordu Dolu dolu gözlerimle yanımdan geçip giden insanlara baktım hepsi kendi aleminde Belki dışarıdan bakışdığında ben de normal biri gibi görünüyorum ama içim de fırtınalar kopuyor Ve ben öfkeme yenik düşmüştüm . Burağın yanında sakin olmam gerekti Bu düşüncelerle yürürken bir parkta oturdum O sırada telefonum çaldı Burağın aradığını görünce açtım "efendim?"
"Aslı canım neredesin? Lütfen konuşalım"
"Olur.. Fazla uzaklaşmadım Parkın orada oturuyorum zaten" dedim ve cevabını beklemeden kapattım. Kollarımı göğsümde birleştirip derin bir nefes aldım . Yaklaşık bir 20 dAkika sonra kafamı çevirdiğimde Burağın yanımda oturduğunu gördüm
Yüzüne bakmadım ama onun gözlerinin beni süzdüğüne emindim.
Bir süre sessizlik oldu Sonra Burak insanın içini eriten sesiyle "özür dilerim" dedi ama ben yüzüne bakmamakta kararlıydım . Elimi tuttu
"Seni mutlu etmem gerekti ama eşek kafam işte iyice araştırmadım Böyle bir acın olduğunu bilmiyordum Affet " hala yüzüne bakmıyordum Hiç beklemediğim bir anda elimi bıraktı ama daha sonra çenemden tutup yüzümü kendine çevirdi içimdeki nefret olmasa gözlerindeki ki o ifadeye her şeyi unuta bilirdim belki.
"Beni kendinden mahrum etme Sen yoksan ben de yokum Aslı" elini çektim Yutkundum
"Tamam . Sonuçta sen de bilmiyordun O kadar tepkima abartı oldu . Tamam geçti" dedim Böyle bir şeydd çok uzatıp kendimddn soğutmak istemedim Çünkü daha yolun başındayım Yapacak çok şey var . Gözleri gülümsedi Beni kendine çekip sarıldı Ben de kollarımı sırtına koydum Sonra ayrıldık "seni seviyorum" dedi ben de gülümsemeyle karşılık verdim
Akşam eve geldiğimde Murat yine kapının önündeydi anahtarı elime alarak ona yaklaştım Beni görünce ayağa kalktı Niye geldin der gibi baktım
"Sabah gittin Yarım kaldı Konuşamadık Seni bekliyorduk"
Kaşlarım kalktı
"Sen şimdi sabahtan beri burda mısın?" Evet amlamında salladı kafasını
"Deli misin ya ?" Sesim bir az yüksek çıktı Güldü
"Ben her zaman seni beklerim Sıkıntı deği" dedi Ne aöyleceğimi bilemedim
"Aslı benim sana bir şey söylemem lazım kaç gündür söyleyemiyorum" Gözlerimin içine bakıyordu . Merak ettim
"Söyle"
"Ben senin intikam oyunun için o adamla olmanı istemiyorum demiştim ya sana hani kavga etmiştik" kötü anıyı tekrarlamak moralimi bozdu İstsksizce "evet" dedim
"Özür dilerim Ben seni üzmek istemiyorum ama sen kendini yok sayıyorsun en büyük zararı kendin veriyorsun Yapma" Sıkılmışcasına nefesimi üfledim
"Yeter Murat ya Sıkılmadın mı? Beni bu kadar düşünme Yeter"
"Sen benim için çok değerlisin Ben seni.." xümlesini bitirmeden gözlerini kaçırdı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüzün
Teen FictionHikaye 7 yaşındayken önce annesini sonra babasını aynı adam yüzünden kaybeden Aslı Ateşin hikayesini anlatıyot . Bencil ve acmasız Hayatın ona yaptırdıklarının bedelini herkese ödetti Kazandı ve kaybetti. Aşık olduğu adaçma acı çektirdi Arkadaşların...
