Hüzün

Hüzün Bölüm 17 SON

Ve finale geldim arkadaşlar Kısa bir hikaye oldu Belki kimss okumadı ama olsun Yazım hatalarım için özür dilerim Ama ilk başta dediğim gibi ben türk değilim Hoşça kalın

Aslının ağzından okumaya devam edelim olayları

"Bugün Gizeme gitmeye karar verdim Su da orada Hastahaneden çıktığı günden beri bir kere bile onun yanına gitmedim Korktum.. Bu sabah bir tatlı aldım onun en sevdiğinden ve evine gittim

Kapıyı tıklattım Su açtı Beni görünce yüzü düştü

"Aslı?" dedi şaşırarak

"Günaydın.. Gizemi görmeye geldim"

Kızdı"bence bu iyi bir fikir değil Gizem seni istemiyor Kızın morali bozma Aslı lütfen Çok kötü durumda zaten" gözlerimi devirdim

"Su o benim arkadaşım Onu merak ediyorum Görmek hakkım" diye ayak direttim

"Yeni mi aklına geldi arkadaşın olduğu ? Göremezsin hayır izin vermiyorum"

dedi eliyle kapıyı tutarken

"Su saçmalama Ya çekik önümden!" dedim ve onu iterek içeri salona geçtim Gizem uzanmıştı Su peşimden geldi Gizem beni görünce kısa bir an durdu ama ardından yüzünde korkunç bir ifade yayıldı ve ayağa kalktı

"Sen buraya hangi yüzle geldin?!" diye bağırıyordu

"Seni görmek için geldim Ben üzgünüm Gizem gerçekten..." lafımı bitirmeden elimdeki tatlıyı yere attı beni itmeye başladı

"Defol git bu evden ! Sen benimle dalga geçmeye mi geldin ! Allah belanı versin Aslı! Sen benim bu hayatta artık en nefret ettiğim insansın" yüzünde örtü vardı Onu açtı... Gerçekten berbat bir görüntüydü İçim acıdı... Farkında olmadan yüzüm buruşmuş

"Ne o beğenemedin mi Aslı? Bu senin eserin İyice bak yüzüme ! Beni o ateşe sen attın !! Senden nefret ediyorum!"

hıçkırarak ağlamaya başladı Ona yaklaşmaya çalılştıkça itti beni "Sen başına gelenleri hakettin ! İçine öyle bir ateş düşsün ki seni her gün bitirsin Her gün öl! Senden nefret ediyorum" diye bağırdı beddu etti Sonra Su beni kolumdan tuttuğu gibi dışarı çıkardı

"Aslı git artık Bir daha gelme.! Gizemin ne halde olduğunu gördün gelme git!" dedi ve kapıyı kapattı

Beni arkadaşlarımdan ailemden koparan Necdet Göçmez... Artık ölümün geldi.. Gözüm dönmüştü sinirden Eve gelip çekmeceleri karıştırdım ve ordan babamın silahını alıp çıktım planım belliydi onu öldürmek Taksiyi durdururkrn Murat gördü beni yanıma geldi "nereye gidiyorsun?"

"Bu oyuna bir son vermeye" dedim ve taksiye binip uzaklaştım

Necdet Göçmezin evine gelmiştim Hava karanlıktı Taksiye parasını verip indim Ve eve yaklaştım... Bu ev bir katilin eviydi Bütün pislikler burada saklıydı Benim hayatımın acı günleri de burada saklıydı

Kapıyı tıklattım Necdet Göçmez açtı kapıyı Beni görünce adi bir şekilde gülümsedi "Aslıcım..." dedi ama anında silahımı ona doğrulttum ve yüzündeki gülümseme dondu Bu kez gülme sırası bendeydi Kahkaha attım

"Ne o Necdet Göçmez korktun mu ? Eh bencede korkmalısın Ne de olsa bu son saatlerin.."

"Bana bir şey yapamayağını ikimizde biliyoruz" dedi ama emin değildi

"Bence o kadar emin olma!" dedim ve bacağına bir el ateş ettim İnlemesi evi bürüdü Ardından yarasına bir tekme attım bu sefer böğürdü ve küfür etti