Hüzün

Hüzün Bölüm 16 GERÇEKLER ORTAYA ÇIKTI

ASLIDAN

Burağın ölümünden 2 hafta geçti Kimse bir şey anlamasın diye o evde kalmak zorundayım bana zorla sahip olduğu bu ev.. Ona olan nefretimi daha da büyütüyordu Ama bir yandan da üzülüyordum Bazen hala inanamıyorum Kendimi suçlu hiss ediyorum Özellikle gece olunca bu odada kalamıyorum Duvarlar üstüme geliyor sanki.. Evet Burak bana çok kötü bir şey yaptı ama bunun bir yerinde suçlu yine benim Benden bir damla sevgi istemişti ama ben sadece onu kullanmıştım

Aniden midem bulandı ve lavaboya koştum Bir kaç gündür tuhaftım... Aşağı indim Evde insanı korkutan bir sessizlik hakimdi... Yürek yakan.. Ürküten bir sessizlikti Annesi tekerlekli sandelyesinde oturmuş camın kenarındaydı Ben geldiğimde yüzünü bana çevirdi "geç otur" dedi koltuğu gösterip

"Beyza hanım siz iyi misiniz ?" dedim otururken

"Yıllar önce Necdet benim karşıma çıktığında ona öyle biraşık olmuştum ki Onsuz bir hayat düşünemiyordum.." Gözlerini camdan ayırmadan konuşuyordu

"Bunun benimle ilgisi ne ?"

"Lafımı kesme de dinle" diye kızdı bana

"Ama Necdet beni sevmiyordu Kalbinde başka bir kadın vardı Ama ben bıkmadım ve bekledim Bir gün ailesi onun için doğru insanın benim olduğumu söyledi ve biz evlendik... Oğlumuzu kucağımıza aldık Ama sonra o kadın yine girdi hayatımıza Necdet yine onun peşinden gitti Geceler eve gelmiyordu Ben onun o kadına gittiğini bile bile sevdim onu... Ama bir gün o kadın ne yaptıysa Necdeti deliye döndürmüştü Sürekli planlar yapan acımasız bir adam olmuştu artık Ve sonunda ilahi adalet yerini buldu O kadın öldü"

Annemden bahsediyordu.. Bir elimi yumruk yaptım kendime hakim olmaya çalışıyordum Dişlerimi bir birime bastırdım

"Bakın ben anlamıyorum Bunları neden bana anlatıyorsunuz?"

"Çünkü senin kim olduğunu biliyorum " dediğinde neye uğradığımı bilemedim Yüzümdeki şaşkınlık onu gülümsetti " Sen o kadının kızısın Başından beri belliydi bu Annen eşimi aldı benden aşkımı çaldı Sen de oğlumu öldürdün" dedi garip bir tonla

"Yok öyle bir şey hayır" diye inkar etmeye başladım Bocaladım

"Boşuna inkar etme!" Diye bağırdı " Şeytan! Bize yaşattıkların için pişman olacaksın! " tam ağzımı açmıştım ki izin vermedi "AHMET!!" diye seslendi birine

İçeriden bir adam geldi ve benim kolumdan tuttu

"Götür şunu depoya bağla"

"Beyza hanım hayır!!" desem de inanmadı ve hayvan gücüyle bu adam beni zorla depoya kapattı Kapıyı yumruklasam da faydası yoktu "Allah kahr etsin!!" Elimi cebime attım telefon burdaydı ve hemen Muratı aradım "Alo Murat bana yardım et Her şey mahv oldu Burağın annesi benim kim okduğunu öğrendi beni depoya kapattılar akşam Necdet gelmeden beni burdan kurtar " hemen kapattım

Ne kadar oldu bilmiyorum ama telefona baktığımda şarjım bitmikşti kahr etsin Bır tıkırtı duydum Ardından kapı açıldı Murat hemen bana sarıldı kokusu burnuma doldu

"Çok şükür iyisin"diye fısıldadı

"Hadi hemen gidelim" dedi ve depodan çıktık Tam kaçıyorduk ki annesi karşımıza çıktı elinde silah vardı Namluyu bana doğrultmuştu amacı belliydi

"Hiç bir yere gidemezsiniz ! Sen benim oğlumu öldürdün Şimdi ben de seni öldürücem Yıllar önce kahpe annenin Necdeti çaldığı gibi sende oğlumu çaldın benden! Allah belanı versin!" Silahı tutan eli de sesi de titriyordu