Buruk hayallerle yazmak; tuzla buz cam parçaları üstünde yürümek gibi.
Canını yaksa da kat etmek zorundasın mesafeleri.
Anılarla dolu bomboş sokaklarda bulursun kendini.
Sevdiklerinle doluysa, seversin o şehri,
Sevdiklerin kalmadıysa yalnızlığına terk edip gidersin şehri...
Dünya dönmekten vazgeçmedi, bense yaşamaktan.
Çoğu insan terk derdi olan kendiymiş gibi vazgeçti hayattan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEŞİ AVUÇLARINDA SÖNDÜREN ADAM
PoetryŞiir sevdam; ortaokul yıllarında başlamıştı, aileden gelen bir edebiyat sevgisiyle yoğrulmuştum, herkes gibi bende sevmiştim ve artık içimde tutuşan duyguları bastıramadığımdan kelimelere döküldü, kaleme yöneldim ve sayısız şiirler yazdım. Her kalem...
