Kantolar kırık, şiirler yarım, şarkılar söylenmemiş, ayaklarım yaya.
Her gözünden düştüğümde tekrar başladım tırmanmaya.
Ne tür bir fantezidir, alışma yaşadıklarını yaşatmaya.
Gecenin gizemini barındıran gözlerin için sırtımı döndüm ben dünyaya.
Yüzüne sustum, konuştum içime, içimi boşalttım fezaya.
Yalan söyler gözün, zararlı olan değil tütün ama alıştık onunla nefes almaya.
Muhtacım ses telinden çıkıp ta kulaklarıma ilişecek her kelâma.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEŞİ AVUÇLARINDA SÖNDÜREN ADAM
PoetryŞiir sevdam; ortaokul yıllarında başlamıştı, aileden gelen bir edebiyat sevgisiyle yoğrulmuştum, herkes gibi bende sevmiştim ve artık içimde tutuşan duyguları bastıramadığımdan kelimelere döküldü, kaleme yöneldim ve sayısız şiirler yazdım. Her kalem...
