Mutluluklarla inşa edilen hayallerini yerle bir ederler, hem de bir hoşça kal' la.
Dünyanın merkezine koysan dahi seni fezanın karanlığına terk eder o sahte karlar.
Senin içinde cehennemin kor alevi baş vermişken derler "Boş ver, umursama."
Evren unutmuş bizi, karanlığa hapsetmiş, nereye gidersek gidelim, sadık dostumuz yalnızlık bizimle gelmiş.
Belki paralel evrenlerin birinde hayatımız mutlu sona ermiş-tir...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEŞİ AVUÇLARINDA SÖNDÜREN ADAM
PoesíaŞiir sevdam; ortaokul yıllarında başlamıştı, aileden gelen bir edebiyat sevgisiyle yoğrulmuştum, herkes gibi bende sevmiştim ve artık içimde tutuşan duyguları bastıramadığımdan kelimelere döküldü, kaleme yöneldim ve sayısız şiirler yazdım. Her kalem...
