İllallah ettim ulan bu şehrin gri havasını solumaktan.
Sokaklardan kopamadık, sağ yanımda banklar, yalnızlığa terk edilmiş kaldırımlar...
Burnumdan soluduğum anlar, durmakta hala haksızlığa karşı verdiğimiz kavgaların bıraktığı yaralar.
Kabuk dahi tutmayıp hep kanar dostların sol yanda bıraktığı hasarlar.
Asla unutma ne kadar sert olsan da düşmana, can evinden seni hep; dostun yaralar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEŞİ AVUÇLARINDA SÖNDÜREN ADAM
PoesíaŞiir sevdam; ortaokul yıllarında başlamıştı, aileden gelen bir edebiyat sevgisiyle yoğrulmuştum, herkes gibi bende sevmiştim ve artık içimde tutuşan duyguları bastıramadığımdan kelimelere döküldü, kaleme yöneldim ve sayısız şiirler yazdım. Her kalem...
