BATMAYAN GÜNEŞ

BÖLÜM 1

Mert Hisar...
Aslan elinde iki bardakla gelip karşıma oturdu ardından söze başladı
-Al iç şunu da kafan yerine gelsin. Mal mısın oğlum sen? Ne demek istifa ediyorum? Bu Aslanın sabahtan beri aynı şeyleri söylediği kaçıncı cümleyi Allah bilir. Aslan'a gözlerimi devirerek bıkkınlıkla konuştum
-Aslan, kaç kere daha söyleyeyim? Olmuyo! Bana göre değil! Kafam hep başka yerlerde!
-Salak mısın Mert? Bir kız için mesleğini kaybedemezsin, yapamazsın Mert!
Artık sinirlenerek sesimi de yükselterek
-Karışma Aslan! Yapmak istemiyorum mesleğiimi! Mert yanaklarını şişirip öne doğru eğildi ve
-Bak Mert sen çok başarılı bir doktorsun. Öyle neden bir-
-Kes sesini Aslan! Dedim ya kafam başka yerlerde! Odaklanamıyorum mesleğime!
-İyi. Nası istiyorsan öyle olsun. Ha bu ara-
-Doktorlarımızdan sayın Aslan KORKMAZ acil 4 numaralı ameliyathaneye lütfen.
Hastanenin kafetaryasında yankılanan sesle ikimizde konuşmayı bırakıp ayaklandık. Aslan da hızlı hızlı konuştu.
-Neyse görüşürüz. Geç kalma akşam! Abartarak gözlerimi devirip konuştum;
-Üf tam-. Lafımı tamamlayamadan gitti Aslan. Kafamı bıkkınlıkla iki yana salladım. Sonrada sandalyenin üzerinde duran deri montumu da üzerime geçirip dışarı çıkmak için merdivenlerden aşağı iniyordum ki merdiven boşluğunda Seda ya rastladım. Gözleri şişmiş. Ağlamış gibiydi. Umursamamaya karar verdim ve adım atacakken Sedanın sesleniyor olması ile yavaşça arkama döndüm
-Ne var Seda?
Gözlerini gözlerime dikti ve dudaklarını büzüp -ki bu benim yüzümü buruşturmama neden oldu- Ve konuşmaya devam etti
-Mert, gerçekten istifa mı ettin?
Soğuk bir ifadeyle cevap verdim
-Evet! Hadi şimdi görüşmek üzere! Diyip arkamı dönüp hızla merdivenlerden hızlıca aşağı indim arkamdan mert bi dur sözlerini umursamadan...
★★★
Tam uyuyacakken çalan telefonuma bir güzel söverek ayağa kalktım. Arayan kişiye bakmadan telefonu açtım
-NE VAR LAN?
-Dur oğlum lan niye bağırıyosun?
Sesinden Aslan olduğunu anladığım kişiye
-Ne oldu Aslan... Diye bıkkınlıkla konuştum.
-Abi bir hastamız var fakat biz müdahele edemedik de....
Düşündüğüm şeyi söyleyecekse cevabım kesinlikle Hayır olacaktı.
-Hayır Aslan gelemem ben istifamı verdim!
-Abi hasta tramva geçiriyo iç kanama olabilir. Bir insanı ölüme terk edemezsin öylece!
Gözlerimi devirdim ve
- Allah belanı versin Aslan geliyorum. Geliyorum! Deyip suratına kapattım. Hemen yataktan kalkıp hazırlanmaya koyuldum aceleyle. E gideceksek acele etmeliydim değil mi?
★★★