(Vanuit Ilse)
De volgende ochtend stond ik al vroeg op het podium. We waren aan het soundchecken voor het optreden van vanavond. Ik was eigenlijk best zenuwachtig. Ik had vannacht ook helemaal niet goed geslapen. Het gedoe met die tweet zat me nog steeds dwars. Ik probeerde het zoveel mogelijk uit m'n hoofd te zetten, maar het lukte niet heel goed. "Wat is er toch met je liefje?" Vroeg Bart toen ik mijn ogen opnieuw opmaakte. We zaten met z'n tweeën in mijn kleedkamer. "Niks, hoe bedoel je?" Zei ik zo opgewekt mogelijk. Bart zei:"ik merk aan je dat je er niet helemaal bij bent, en je hebt ook niet goed geslapen volgens mij." Ik zei:"het gaat prima, maak je geen zorgen. Is echt niet nodig." "Zeker?" Zei Bart. Ik glimlachte en zei:"zeker." Ik pakte mijn jasje en gaf hem een kus. Waarom maakte ik me eigenlijk zo druk om zoiets kleins? Het was gewoon onzin, iemand die me probeerde te kwetsen. Ik keek in de spiegel en glimlachte. Vanavond ging helemaal goed komen.
(Vanuit Bart)
Na het optreden was Ilse doodop. Toen we binnenkwamen lag Ilse binnen no time te slapen op de bank. Ze zag er schattig uit zo. Ik glimlachte en aaide door haar haar. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd en tilde haar naar boven. Ik legde haar op bed en maakte me klaar. Toen ik naast haar in bed kwam liggen keek ik naar Ilse. Ze was zo mooi... Ik sloeg mijn arm om haar heen en gaf haar een kus in haar. Ik had nog steeds het gevoel dat haar iets dwars zat, maar ik kende Ilse langer dan vandaag. Ik wist dat ze het niet zomaar zou vertellen. Ze was veel te bang dat ik me dan zorgen zou gaan maken. Het enige wat ik hoopte was dat ze goed zou slapen vannacht, en dat ze zich minder zorgen ging maken.
COMMENTS?
TIPS?
JE LEEST
You
FanfictionWat doe je als je zoveel talent hebt dat iedereen van alles van je verwacht? De beste zangeres zijn, de mooiste vrouw zijn, het beste rolmodel zijn en ook nog gewoon blijven? Kan dat wel?