1.bölüm

78 13 1
                                    

Hayat bazen öyle bir acımasız davranır ki insana neden yaşıyorum diye sordurur,ağlatır,ermutsuz eder. Sen üzüldükçe güler ve oyununa kaldığı yerden devam eder. Oyunu sana oynatır , acı çektirir ve yaralarını kapatmak için yeni oyuncular çıkarır karşına.. İşte bu hikayede böyle başlar..

  Güzelliğinden dolayı başı belada olan bir kız nasıl mutlu olabilir? Veya nasıl korkmadan devam edebilir hayatına? İşte hayatın yeni bir oyunuyla yine karşı karşıyasınız. Nekadar farkında olmasanızda...
 
     ***

"Mevsim.. Kızım uyan artık bak neredeyse öğle oldu hala uyuyorsun" annemin o tatlı sesiyle gülümseyerek gözlerimi açtım. Azap gibi geçen bir yılın ardından üniversite hayatımın üçüncü senesini doldurmuş ve tatil için ailemin yanına gelmiştim.
"Tamam esma sultan uyandım bak" dedim yataktan kalkarken. Esma sultanda odamdan çıkıyordu yatakta oturduğumda. İstanbul'a geleli iki hafta olmuştu. O lanet şehirden birkaç aylığına da olsa kurtulmuştum ve geçmişimdende. Aslında lanet olan şehir değil içinde yaşadığım zaman diliminde yaşdığım onca olaydı. Artık bitmişti, korkulu günler sona ermişti ve üstümdeki kara bulutlar sonunda dağılmıştı.
Kalkıp odamdaki banyoya girdim günlük işlerimi halledip elimi yüzümü yıkadıktan sonra aşağıya insim. Annem salonda oturmuş kitap okurken fatma teyze de akşam içim yemek hazırlıklarını yapıyordu. Oya abla ise ona yardım ediyordu.
"Kolay gelsin"dedim içten bir gülümsemeyle. Onlarda bana aynı gülümsemeyle "saol kızım" dediler.
Oya abla "açsan birşeyler hazırlayalım mevsim?" diye sordu. Evet evde annemin yardımcılarıydılar ama ben ciddiyeti sevmezdim zaten bayadır bizle çalıştıkları için bukadar samimiydik.
"Saol oya abla ama aç değilim"dedim içimden düşünmeyi bir kenara bırakıp.  Annemin yanına gidip tekli koltuğa oturdum.
"Eee! Bizim ufaklık nerede? Geleli iki hafta oluyo ama hala göremedik doğru düzgün " dedim anneme.
"Dışarıya çıktı kızım. Bu saatte uyanırsan göremezsin tabi." dedi sitemli bir şekilde.
"Esma sultan ne bu sitem ama" dedim dudaklarımı büzerek.yanağınada sulu bir öpücük kondurmayıda ihmal etmedim tabi.
"Kız doğru düzgün yüzünü göremiyoruz geleli iki hafta oldu sen sabah geç kalkıyorsun akşam erkenden yatıyorsun babanı bile göremiyorsun"  sitem yine baş göstermişti annemde.
"Ama neyapayım esma sultan uykum çok var çok yorucu bir sene geçirdim rahatlamak istiyorum birazcık suçmu?" dedim dudaklarımı büzüp. Kendime kızmadan edemedim çünkü bu bir sene boyunca yaşadığım hiçbir olaya dahil etmemiş hastanede kaldığım günlerde haber vermemiştim. Vicdanım rahat bırakmıyor ve yüzlerine her baktığımda vicdan baş gösteriyordu yine.
"Kızım anlıyorum da artık düzene bindir şu hayatını bak koca kız oldun hala çocuk gibisin. Kendini toparla artık." bu sözleri kızarak s[yleyen annem bu defa haklıydı. Yaşadıklarımı saklıyorum diye suçluluk hissediyorum ve çocuk gibiyim. Ama annem bilmiyordu benim içimdeki yangını,bilmiyordu böyle davranmazsam uçurumdan düşeceğimi ve beni tutacak bir elin olmamasını.
"Tamam esma sultan." deyip sıkıca sarıldım ve yanaklarına kocaman sulu bir öpücük bıraktım.
"Tamam kız bitmedi gitti şu öpmelerin yeter" dedi gerek. Annemle uğraşmayı bırakıp mutfağa geçtim bir sandeviç istedim oya abladan. Yapmaya başladığında bende onun yanında dikiliyordu. Aslında bende biliyordum yemek yapmayı her türtü yemeği hazırlar yapardım ama bu evde bana el sürdürtmüyorlardı.
"Oya abla ben havuzun ordayım oraya getirirmisin?" deyip mutfaktan çıkıp havuz başına doğru ilerledim.  Oya ablayı beklerken sıkılıp telefonla uğraşırken sosyal medyaya girdim.Konuşulanları okurken gruptan bildirim geldi.
   
Kayra: nerdesiniz yaaaa
Biray: alışverişte.
Baha:sahil ,güneş,kızlar ve bennn
Utku: lan baha nekdar şerefsizsin oğlum sen ya ne yalan söylüyosun millete sen bizim evde tuvalettesin.
Kayra: baha allah seni bildiği gibi yapsın. Karnım ağrıdı gülmekten yaaa.
Biray: bir güldüm bir güldüm abi. Kestiğim çocuğa rezil oldum ya senin yüzünden ahahahaa
Kayra: kız sen bensiz kimleri kesiyosun bacaklarını kırarım senin.
Biray: sen bensiz barlarda gezerken iyiydi ahaha
Baha:kim bakar lan size boşuna kesmeyin koyun gibi milleti.
Utku: bah kendinle karıştırma kızları sen mi sandın onları? Sana kızlar bakmıyo diye böyle konuşuyorsun ahaha
Baha: Taha sen nerdesin lan ibne?
Taha: sanane lan!
Baha: oğlum yine karı kız değilmi bir iyilik yapmadın şu kadeşine..
Mevsim: sizle gerçekten ben nasıl arkadaş oldum yaa. Ne biçim konuşuyorsunuz siz "tabi okurken gülmekten havuza düşüyodum ama bunu onların bilmesine gerek yok"
Baha: oooo! Mevsim hanım nerdeydiniz öldün sandık ya.
Mevsim: evdeyim ya merak etmeyin senenin yorgunluğunu atıyorumm kusura bakmayın.dedim ve konuşmadan çıktım daha sonra.
Bir iki saat daha havuz başında hamakta uzandıktan sonra eve girerken kapı çaldı. Oya abla açtı kapıyı. Ve ben karşımda çağanla bakıştım saki ilk defa görüyordum bana doğru geldi ve sarıldı abla diye ufaklı ya nasılda özledim.
"Lan sana ne olmuş böyle ya seni yanımda gören benim kardeşim değil abim sanır bu boy ne böyle be" deyip omuzuna geçirdim bir tane.
"Abla ya" dedi oda özlemişti belliydi
"Abla sen görmeyeli daha bi güzel olmuşsu yaşlandıkça güzelleşiyosun haa" dediğinde birtane daha geçirdim omuzuna
"Tamam kızma ya yaşlı değilsin" dedi bende gülümsedim gönlümü almayı biliyordu. Evde sıkıldığımı söylediğimde alışverişe çıktık ve eve geldiğimizde çağan beni alışverişe çıkardığına pişman bir şekildi odasına çıktı. Bende çok yorgundum. Yemeği alışveriş merkezinde yediğimizden odamıza girip güzel bir duş alıp uykuya daldık en azından ben öyle yapmıştım.

Sabah uyandığımda annem evde yoktu. Çağan hala uyuyordu. Odasına çıktım üst kattaydı odası benim odamın karışısındaydı, evimiz dubleksti ilk katta salon,mutfak,ve lavabo vardı. Üst katta ise benim odam,çağanın odası, üçtane misafir odası ve birde boğaz mazralalı geniş kridorun sonunda iki koltuk ve küçük bir masa vardı. Evin geniş pencereleri vardı ver her katta lavabo ve ilk kat hariç banyo vardı. Herşey düşünülmüştü üçüncü kat ise annem ve babamın odası küçük bir mutfak ve devasa bir teras vardı boğaz manzaralı. Evi anlatırken annemi unutmuştum resmen hemen aradım annemi
"Efendim kızım?"
"Esma sultan nerelerdesin bakalım?"
"Kızım biz hastanedeyiz teyzen biraz rahatsız da"
"Ama esma sultan olurmu böyle hainlik ya neden haber vermedin?"
"Telaşlanmayın dedik bitanem iyi şuan zaten bişeyi yok"
"Tamam ozaman ne zaman gelirsiniz?"
"Bilmiyorum belki teyzenle izmirede gidebiliriz birkaç gün için "
"Tamam canım annem"
Annemle konuştuktan sonra günlük yaptığım şeyleri yapmıştım şuan ise akşam olmuş çağan öğlen evden çıkmı ve hala eve gelmemişti. Kapıdan tıkırtılar gelince çağan sandım ama babam mış.
"Baba?"dedim soru dolu gözlerle.
"Efendim kızım?"
"Bugün erkencisin baba hayırdır ?"dedim öperken.
"Evet bitanem seninle konuşmak istedim baba kız" dedi.
"Neymiş benle konuşacağın şey"dedim koltuğa oturarak. Oda karşıma oturmuştuk.
"Bak kızım biliyorsun artık yaşlandım. Bu sene annene bir süpriz yapmak istiyorum. Tatile çıkarmak istiyorum dünya türü gibi birşey"
"Eee! İşte ne güzel düşünmüşsün baba"
"Evet ama yardımın lazım kızım"
"Hangi konuda?"
"Kızım bu yaz şirketin başına geç zaten mimarlık okuyosun staj gibi düşün. Şirket için bu yaz baya ihale var zaten ama biz bir iki hafta annenle teyzenin yanına bursaya gidelim diyoruz. Holdinge senin bakman gerekecek sana güveniyorum"
Babamın söyledikleri hazmetmem yarım saatimi aldı. Tamam elbette olucaktı ama bukadar erken beklemiyordum. Ben ne yapabilirdim ki? Staj ayrı şirketi yönetmek ayrıydı ve ben bilgisizdim. Ama babamı kırmayacaktım tabiki de .
"Tamam babacığım sen nasıl istiyorsan öyle olsun"
"Saol birtanem"
"Peki nezaman gideceksiniz?"
"Bu pazar bitanem"
Bu pazar dedi ya gerçekten üçgün sonraki pazardan bahsediyordu.
"Çok erken baba ya"
"Hayır ben sana güveniyorum. Sen çok akıllı ve zeki bir kızsın eminim sen başarırsın"
Babam bana güveniyordu. Zaten en çok ta güvenmesi korkutuyordu beni güvenini boşa çıkartmaktan korkuyordum. Yapacaktım.
"Merak etme baba" deyip odama çıktım.
Yatağıma uzanıp biraz düşündüm aslında fena olmazdı bütün yazı evde geçirmek yerine şirkette çalışmak benim için daha iyiydi. Düşüncelerle uykuya daldım...

     ****

zamasız gelen mavi umutHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin