the new guy » r.v.d

19

pov sharon

" Dus.. " zeg ik. Wat een awkward heid dit! Rick, Rein en Nils zitten alleen maar achter de playstation! " Jongens, ik ga naar huis. Ik moet straks eten. " zeg ik. " Ah, kom op. Je woont hier tegenover dus vijf minuutjes kan toch nog wel? " vraagt Nils. " Ja, maar er wordt hier niks zinnigs gedaan. " zeg ik. Rick doet de playstation uit en draait zich naar mij toe. " Ik ga. " zeg ik. " Ik ga ook. " zegt Rein. We staan allemaal op en lopen de trap af. " Jij blijft toch nog, Rick? " " Ja, klopt. " zegt hij. Ik trek m'n schoenen aan en we nemen afscheid. " Tot morgen. " zeg ik en loop de deur uit. " Sharon? " " Ja? " zeg ik. " Ik wil even met je praten. " zegt Rein. " Oh, oké. Zeg het maar. " zeg ik. " Oké, ik vind het zelf ook niet fijn maar.. Ik ga terug naar Waalre, omdat.. Dit was allemaal om er voor te zorgen dat ik vermomd zou blijven, wat is mislukt. Daarom hebben we besloten om terug te gaan.. Het spijt me. " zegt hij. " Oh.. Ja, dit had ik niet verwacht.. " zeg ik zachtjes. " En.. Ik vertrek morgen al. " zegt hij. Ik kijk hem aan, gebroken. " Wanneer is dit besloten? " vraag ik. " Gisteravond.. Het is een beetje vlug, maar ja.. Het spijt me, heel erg. " zegt hij. Dit is hetzelfde als met Magda. Dan komt er iemand in je leven, die alles veranderd, en achteraf gaan ze weg. " Het is niet erg, ik ga je alleen heel erg missen.. " zeg ik. Hij loopt op me af en geeft me een knuffel. Ik knuffel hem terug en probeer m'n tranen in te houden. Sterk blijven, Sharon. Ook al gaat je crush, degene die je heeft geholpen weg, blijf sterk. Ik laat hem los en knik. " Ik zie je morgen. " zegt hij. " Yup.. Totziens.. " zeg ik en loop naar m'n huis. Ik open de deur en loop naar binnen. " Ah, Sharon.. Net optijd! Kom je aan tafel? " vraagt mama. " Ik heb geen honger, sorry. " zeg ik en trap m'n schoenen uit. Ik hang m'n jas op en ga naar m'n kamer. Ik haat dit echt.. Ik moet minder gehecht raken aan mensen, want ze gaan uiteindelijk toch weer weg.