VANESSA POV
I slowly open my eyes...Wondering around the room...
Where am I?
What am I doing here?
WHO AM I?
Lumapit ako sa pinto pero may padlock ito sa labas at hindi ako makalabas..
I scanned the whole room until I reached a big mirror where I can see my whole body...
I am naked...
Why are there bruises all over my body..?
Why is there a cut in my lips?
Why do I feel sore deep down my body...?
Napatingin ako sa relo na nakasabit sa ding ding...Alas 5 pa...Ng ano? Hapon? Umaga?
Napatingin ako sa isang bintana..May malaking kurtina ito na nakatabon..Madilim pa ang langit at malamig sa labas...
Napatingin ako sa ibaba...Hindi ko alam pero may nakita akong mga taong gumagalaw..."Guni guni ko lang siguro yun.."
"Siguro alas 5 na ng madaling araw..."
Naistorbo ako nang may isang tunog ang umalingawngaw sa kwarto ko..Mahina lamang ito pero sakit sa tenga..
Hinanap ko ang pinanggalingan ng ingay...
Sa ilalim ng kama...wala.
Sa cabinet... wala....
Sa Drawer....wala rin
Isang bagay nalang ang hindi ko nasusuri pero imposible namang dito galing ang tunog...
Lumapit ako sa lampshade....Pinatay ko ang ilaw nagbabasakaling matigil ang ingay...
Madilim ang kwarto ko dahil tanging ilaw lang ng lampshade ang nagsilbing ilaw ko..
Pero hindi parin tumigil..Nawalan na ako ng pag asa at nagpasyang hayaan nalang ang tunog pero isang maliit na ilaw na nag blink sa loob ng kalo kalo sa lampshade...
**toot!toot!toot!toot!toot!****
Kinuha ko ang kalo kalo ng lampshade at binuhay ang ilaw ng lampshade..
Isang relo ang nakapatong sa katawan ng ilaw.
Kumakabog ang dibdib ko sa di malamang dahilan..Patuloy na gumagawa ng ingay ang relo kaya nababahala ako...
May isang pulang bilog na pinindot ko , nagbabasakaling titigil ang ingay...
Tumigil nga, pero may lumitaw na parang video ng mga lalake sa harapan ko galing sa relo..Parang hologram...
Umupo ako sa kama dahil sa pagkamangha...
May isang lalake na nasa gitna na napakalaki ng ngiti...Malalim ang mga dimples niya at gwapo...
Katabi niya naman ay lalakeng hindi ko mapaliwanag ang mukha...Para siyang takot na takot o namamangha, ang mga mata niya ay puno ng kasabikan...Pansin ko ang pagbasa ng mata niya....
Pero hindi ko sila kilala..Marami pang lalake ang nasa likuran nila pero hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, paano ako makikipagtunguhan sa kanila....hindi ko alam.
"Vanessa, Makinig ka..Sa oras na ito wala kang naaalala...IKAW SI VANESSA...at mga kaibigan mo kami....Vanessa makinig ka kailangan mo kaming pagkatiwalaan okay?" Sabi nung lalake sa gitna...
"O-oo" ang kaya ko lang sabihin..Natatakot ako at may bagay na nagtutulak sa aking makinig sa kanila pero pasulyap sulyap kong tinitingnan ang lalakeng katabi niya...
"Kailangan mong humanap ng paraan na makalabas sa kwartong iyan sa Bar na yan na walang nakaka alam.." Nagtaka ako sa sinabi niya sa akin..
BAR? NASA BAR AKO?ANONG GINAGAWA KO SA BAR?
"Alam kong naguguluhan ka pero makinig ka lang, ILILIGTAS KA NAMIN...Isa kang bihag ng mga tao diyan kaya ililigtas ka namin.."
Nagsimula na akong matakot nang sabihin nila sa akin ang mga bagay bagay...MAS MABUTI PANG WALA KANG ALAM HINDI KA MASASAKTAN, KAYSA SA MARAMI KANG ALAM DAHIL MASASAKTAN KA TALAGA.."
Pinipigilan ko ang sarili ko na umiyak..Kailangan ko makatakas dito..KAILANGAN...
"Vanessa, one more thing...WAG MONG IWALA NG RELO SUOTIN MO KUNG PWEDE..." sabi nung lalakeng nasa gitna..
Nanginginig ang mga kalamnan ko sa takot..
Diyos ko po..!! Tulungan niyo ho ako!!
Takot akong napatingin sa kanila at kinagat ang mga labi ko...Isang nag aalalang tingin ang binati sa akin nung isang lalake ..
"Wag kang matulog, Vanessa.."
Napatay na ang pag uusap namin pero hindi parin nawalay sa isipan ko ang sinabi nung lalakeng yun...
"Wag kang matulog Vanessa?"
Sino ba sila?
Pero hindi na ito panahon para magtanong pa kailangan ko makatakas..
0______________0!!
UNKNOWN POV
"When?" Sabi ng kausap ko sa telepono na may masiglang tinig..
"Today...early at 5 in the morning.." binaba ko ang tawag at binaling ang attensyon sa gagawin kong plano....
"Vanessa, I'll save you...Alam kong kailangan mo parin ako...
Gates...Hindi na dapat ipagkatiwala sa iyo ang mga babaeng pinakawalan mo na...Hindi siya ligtas sa kamay mo kaya kukunin ko na siya...Pasensya na pero mission ko to..Mission kong protektahan at alagaan ang kababata namin ni Mica... Kita ko ang pag aalala mo at pagmamahal
mo sa kanya...kung minahal mo nga ba siya......"Sorry pare..."
BINABASA MO ANG
Amnesiac Princess
ActionAko si Caden Gates..Isang lalakeng nawalan ng direksyon sa buhay dahil sa pagkawala niya " Sana makalimutan ko na siya at ang lahat na nangyari sa amin" Madali lang sabihin diba? Madali lang gustuhing makalimutan ang isang tao, lalong-lalo na kung...