Παιχνίδια Θέλησης. (Shawn Mendes.)

Part 12

''Δεν το πιστευω. Ποσο μεγαλωσες εσυ μικρο;''Ερχεται και με αγκαλιαζει σφιχτα.Μυριζω την βαρια του κολωνια.


''Εγω πως μεγαλωσα πας καλα; Δες εσυ πως εγινες. Εισαι τεραστιος.''Τον ξαναγκαλιαζω σφιχτα.Μου ελειψε τοσο πολυ...


''Μην με λες χοντρο.Ακομα μαλλον δεν εισαι ευγενικη..''Αυτο μου ακουγεται σαν σποντα.


''Ισως αλλα να σου γνωρισω τον προσωρινο συγκατοικο μου..''Του δειχνω τον Shawn του οποιου τα μαγουλα ειναι κοκκινα απο ζηλεια.


''Shawn απο εδω ο Δημητρης.''Λεω στα αγγλικα και ο Δημητρης δινει το χερι του για χειραψια.Ομως ο shawn δεν δινει το χερι του.


''Shawn....''Τον αγριοκοιταζω για να δωσει χειραψια. Απλωνει νευρικα το χερι του και το κουναει δυνατα πανω κατω.


''Ωραια εγω με τον Δημητρη θα βγουμε μια βολτα.Θα τα πουμε σε λιγες ωρες. Αμ βασικα Δημητρη θελω λιγο να ετοιμαστω περιμενε...''Μιλαω στα αγγλικα για να με καταλαβαινουν και οι δυο.Τρεχω στην ντουλαπα και την ανοιγω διαπλατα.Διαλεγω ενα μαυρο ψηλομεσο σοτσακια με ενα καρο πουκαμισο.Παω να μπω στην τουαλετα αλλα το γνωστο αγγιγμα του Shawn με σταματει αποτομα.''Ακου να σου πω, θα ερθω μαζι σας.''Μου ψιθιριζει στο αυτι με την καυτη του ανασα.



''Αυτο ξεχνα το.Και τωρα παραταμε γαμωτο.''Τιναζω το χερι μακρυα του.Το βλεμμα του Δημητρη πεφτει πανω σε αυτη την κινηση και σηκωνεται με την προθεση να ζητησει εξηγησεις.Τον σταματαω με το βλεμμα μου επιβεβαιωνοντας του οτι ολα ειναι καλα.Ανοιγω την πορτα του μπανιου και μπαινω μεσα κλειδωνοντας.Φοραω νευρικα το σορτσακι μου και δενω το καρο μου πουκαμισο ψηλα.Αρπαζω το νεσεσερ και τραβαω μια γραμμη eye-liner.Βαζω λιγο make-up και ανοιγω την πορτα του μικρου μπανιου.Κοιταζω γυρω στο δωματιο αλλα κανεις απο τους δυο 'φιλους' μου δεν ειναι εδω.Κοιταζω την μπαλκονοπορτα και ευτυχως αναγνωριζω την φιγουρα του Δημητρη.Ποσο χαιρομαι που ειναι εδω.


''Ετοιμη.''Του φωναζω στα ελληνικα για να μην καταλαβει οτι φευγουμε ο Shawn.Ο Δημητρης γυριζει την πλατη του και με κοιταζει.Ενα τεραστιο πονηρο χαμογελο διαγραφεται στο ομορφο προσωπο του.



''Για να σε δω , για να σε δω.''Μπαινει μεσα στο δωματιο και με πλησιαζει.''Δειχνεις υπεροχη.Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο χαιρομαι που σε βλεπω.''Κλεινει γλυκα τα ματια του.Του χαμογελαω ντροπαλα προς απαντηση μου.Η κουρτινα ανοιγει αποτομα και ο Σον μπαινει μεσα στο δωματιο με κατι μουτρα μεχρι το πατωμα.



''Ο φιλος μου ο Δημητρης δεν εχει προβλημα να ερθω μαζι σας.''Ανακοινωνει χαμογελωντας μοχθηρα.


''Εχω εγω ομως.Θελω να βγω ΜΟΝΟ με τον Δημητρη.Και ασε που εσυ εχεις δουλεια αποψε.''Προσπαθω να βρω δικαιολογια να τον ξεφορτωθω.Σε 3 μερες...σε 3 μερες θα φυγω.


''Ειναι ακομα νωρις.Το θεμα εκλεισε.Θα ερθω μαζι σας.Θα σας περιμενω κατω.''Αρπαζει το κινητο του απο το κομοδινο και βγαινει απο το δωματιο.Τι στο καλο;


''Συγνωμη...ειναι λιγο περιεργος σημερα...''Δικαιολογουμαι για τον αγενη Σον.


''Περιεργος ή καψουρης;''Λεει καχυποπτα.


''Περιεργος.''Λεω αρκετα σιγουρη.


''Το παιδι ζηλευει.Φαινεται.''


''Ο,τι πεις Δημητρη.Παμε τωρα να τελειωνουμε και μετα το βραδυ σου υποσχομαι οτι θα βγουμε οι δυο μας καλα;''Του χαμογελαω απολογητικα.


''Ενταξει ομορφη.''Ανταποδιδει το χαμογελο και προχωραει προς την εξοδο του δωματιου....




...''Εγω δεν πηγαινω σε αυτο το μαγαζι.Δειχνει χαλια.''Γκρινιαζει ο Σον για δεκατη φορα.Ο Δημητρης προσπαθει να κρατησει τα νευρα του.



''Δεν σε ρωτησαμε Σον , εξαλλου μονος ηρθες κανεις δεν σε προσκαλεσε.''Του λεω μεσα στα μουτρα.



''Κλερ... μου την δινεις...''Γρυλιζει.''Κουνησου.''Τον τραβαω απο το χερι τραβωντας τον μεσα στο μικρο καφε.


''Ας καθησουμε εδω.''Ο Δημητρης δειχνει ενα τραπεζι στο βαθος του μαγαζιου.Εγω και ο Σον τον ακολουθουμαι απο πισω.Καθομαι πρωτη και διπλα παει να καθησει ο Δημητρης ομως ο Σον ξεγλιστραει και καθεται αυτος διπλα μου εχοντας ενα χαμογελο νικητη.Ο δημητρης με κοιταζει για να παρενεβω ομως δεν λεω κατι.Νομιζω αρχιζει και μου αρεσει που ζηλευει τοσο πολυ!Ο Σον ενωνει τις καρεκλες μου και κοιταζει ειρωνικα τον Δημητρη.Απομακρυνω τις καρεκλες μας και κοιταζω τα βαμμενα μου νυχια. Ο σερβιτορος διακοπτει την αμηχανη στιγμη ζητωντας μας την παραγγελια.



''Αυτο που πηρες δεν ειναι καλο..''Με μαλωνει ο Shawn.


''Δεν με νοιαζει.''Απανταω ξερα.''Πες μας τα νεα σου Δημητρη.''Προσπαθω να ανοιξω μια κουβεντα.


''Οχι κατι το ιδιετερο τα γνωστα.''Πινει μια γουλια απο το νερο του.


''Δεν θυμαμαι αν σπουδαζεις...;''Ρωταω μπερδεμενη.


''Σπουδαζω πληροφορικη στο Α.Π.Θ.''Χαμογελαει σε μενα με ενα γοητευτικο χαμογελο.


''Ηταν λογικο να πας εκει παντα σου αρεσε η πληροφορικη...''Λεω γελωντας σιγανα.


''Εννοεις οτι παντα ειχα 20 ενω εσυ 17.''Με κοροιδευει.


''Μα καλα ποσο καιρο γνωριζεστε εσεις οι δυο;''Ρωταει ο Σον εκπληκτος.


''Γυμνασιο και λυκειο , ομως στο λυκειο καναμε παρεα.''Απανταω κοιτωντας τον Δημητρη.


''Οχι μονο παρεα.''Ο Δημητρης σηκωνει το φρυδι του στον Σον.Τι φαση; Δεν γουσταρω να λεει τετοια πραγματα ειδικα μπροστα στον Shawn.Βλεπω το χερι του να σφιγγει το τραπεζι και οι μικρες μπλε γραμμες να γινονται πιο εμφανης.



''Οριστε η παραγγελια σας.''Ο σερβιτορος ερχεται την καταλληλη στιγμη. Ο Σον χαλαρωνει το χερι του και το αφηνει να πεσει πανω στο γονατο του.Πλησιαζω το χερι του και ακουμπαω την παλαμη μου πανω στην δικη μου.Ξαφνιαζεται απο αυτην μου την κινηση και αρχιζει να βηχει.Το βαραω λιγο στην πλατη και επειτα αφηνω ξανα το χερι μου πανω στο δικο του χωρις να τον κραταω ομως!....



Μετα απο ωρα ηλιθιων συζητησεων το κινητο του Δημητρη χτυπαει.''Συγνωμη πρεπει να το σηκωσω.''Λεει ευγενικα και σηκωνεται απο το καθισμα του βγαινωντας εξω στον δρομο.



''Σου αρεσει ετσι;''Με ρωταει αμεσως ο Σον.


''Τι σε νοιαζει εσενα;''Πινω μια γουλια απο τον πκρο καφε μου.


''Εσυ με νοιαζεις.''Λεει θυμωμενος...




_______________________________________________________________________________


ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΗΝΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΣΩ.ΟΜΓ δεν το πιστευω οτι ξαναγραφω αυτο το βιβλιο... Anyway... για το ποτε θα βαζω παρτς δεν ξερω γιατι γραφω ενα ακομα βιβλιο το ''The bad girl.'' που θα ειναι και το βασικο μου.Αλλα θα προσπαθω να ανεβαζω μια φορα την εβδομαδα.Αυτο το κεφαλαιο ειναι αρκετα μικρο το ξερω:(... BTW love ya.<3