Παιχνίδια Θέλησης. (Shawn Mendes.)

Part 13

''Εσυ με νοιαζεις.''Λεει θυμωμενα.Σηκωνεται μεσα σε δευτερολεπτα ορθιος και βγαινει απο το μαγαζι. Τον ακολουθω απο πισω του.

''Περιμενε!''Του φωναζω και μερικοι τουριστες γυριζουν τα κεφαλια του και μας κοιτανε.

''Παραταμε Κλερ.''Κουναει το χερι του καθως περπαταει.Κανω 2 μεγαλες δρασκελιες και τον φτανω.Τον αρπαζω απο τον καρπο και τον σταματαω.

''Δεν ακους που σου μιλαω;''Τον ρωταω και γυριζει να με δει. Τα μαγουλα του ειναι κοκκινα απο τον θυμο μαλλον και τα μαλλια του πετανε.

''Οχι δεν σε ακουω.Πανε μεσα με αυτον , που τον θες.''Δηλωνει αδιαφορα.

''Δεν τον θελω.Μπορεις να με ακουσεις για ενα λεπτο γαμωτο;''Του φωναζω.

''Σε ακουω λοιπον...''

''Εγω ... εγω ... εμενα δεν μου αρεσει ενταξει; Εχουμε τελειωσει με τον Δημητρη δεν χρειαζεται να ζηλευεις...''Καταφερνω να πω.

''Τι κανω; Ζηλευω;''Γελαει ειρωνικα.'' Σιγα μην ζηλεψω δεν υπαρχει λογος να ζηλεψω , καταλαβες μαλλον αλλα πραγματα. Δεν μου αρεσεις απλως , εισαι καλο παιδι και αυτος ο ηλιθιος δεν ειναι!''

''Τις αλλες μερες μου εδειχνεις αλλα πραγματα.Οταν με φιλουσες ή οταν μου τραγουδουσες.Ολα αυτα τα γλυκολογα δηλαδη τι ηταν; Ολα ψεματα; Αν ο Δημητρης δεν ειναι καλος τοτε εσυ εισαι ο χειροτερος απο ολους. Και δεν εδωσες απλως λαθος ελπιδες , μαλλον ολο αυτο ηταν ενα παιχνιδι για σενα που θα τελειωνε μεσα σε μια εβδομαδα.Ας γλεντισουμε ,λογικα θα σκευτηκες.Και εγω πιστεψα οτι βρηκα καποιον που δεν θα με πληγωσει....Αλλα μαλλον εκανα λαθος...''Καθως τελειωνω η φωνη μου βγαινει σαν ψιθιρος.Θελω να τον χτυπησω και μετα να κλαψω.Γυριζω την πλατη μου και περπαταω προς το καφε ξανα.

''Κλερ...''Φωναζει απο πισω μου ηττημενα αλλα ουτε κανει τον κοπο να με πλησιασει. Πιστευα οτι ολο αυτο που ενιωθα ισως κρατουσε.Ακουω δυνατες φωνες πισω μου.Γυριζω τρομαγμενη και βλεπω τον Δημητρη να φωναζει στον Shawn , γαμωτο τοση ωρα ηταν εξω , τον ξεχασα.Τρεχω πισω απο τον Δημητρη.Μερικοι κινεζοι τουριστες μαζευονται γυρω τους κανοντας εναν κυκλο.

''Ποιο ειναι το προβλημα σου μαζι μου;''Του φωναζει ο Δημητρης.

''Κοφτε το.''Τραβαω την μπλουζα του Δημητρη. Η Σον με κοιταζει εκπληκτος.''Φυγε.''Του λεω ηρεμη καθως απομακρυνω τον Δημητρη προς το καφε.

Καθομαστε στο ιδιο τραπεζι.''Τι ηταν ολο αυτο;''Ο θυμος μου ειναι φανερος.

''Δεν ειδες πως σου μιλουσε;''Πινει  μια γουλια απο το νερο του.Αρα ακουσε...