Superstars Daughter

Hoofdstuk 11 (✔)

(✔)

Het was al dinsdag. Gewoonlijk droeg ik zwart. Ik stond midden in de school terrein. Iggy was er niet. Door noten. Ze had liefdesverdriet dus at ze noten. Nu lijkt het niet zo erg. Ik bedoel, het zijn toch maar noten? Ze is allergisch voor noten. Nu was zij een grote kans aan het kamperen in de badkamer en veel wc papier. Mon pére was niet zo kwaad meer. Hoop ik. Ik belde Iggy op. Ik werd begroet door een pijnlijk gekreun. "Ah, mijn darmen, oh mijn darmen." "Ook hallo." Rolde ik mijn ogen. "Mijn Parijs, je lijkt op een radijs. Ik ben wijs. Ik eet graag Lays." Mijn wenkbrauwen gingen automatisch omhoog. "Iggy, ik wat zeg je nu weer?" "Ik weet het niet wat ik zeg. Ik zever maar wat. Oh Paris, mijn darmen lijken te ontploffen." Ik zag plotseling Nathan. Hij had me opgemerkt. Wat was dit gênant. "Iggy, ik sms je later. Bye, ik hou van je." Nathan kwam naar me toe met een speelse lach. "Moet ik weer een lekke band vervangen?" zei hij grijzend. Ik rolde met mijn ogen. "Was het belangrijk?" Ik trok een vies gezicht. Wat? "Je belde iemand. Ik heb je toch niet gestoord?" "Oh? Non, het was Iggy." Nathan beet zijn onderlip. "Is zij niet gekomen op school?" Ik werd zenuwachtig. "Zij is ziek." Nathan kneep zijn ogen. "Wat heeft ze?" Ik wist niet wat ik moest zeggen. "Ze heeft last van haar buik.", improviseerde ik maar. Ik had niet gelogen, soort van. "Heeft ze noten gegeten?" Zijn stem was onrustig en zacht tegelijkertijd. Ik knikte maar. "Waarom?" Alweer dezelfde intonatie. "Liefdesverdriet." Ik keek intensief naar hem. Nathan onderzocht mijn gezicht. "Verdorie." Murmelde Nathan.

♡☆¤♡☆¤♡☆¤♡☆¤♡☆¤♡

Mijn eerste les was Frans. Afkerend zat ik op mijn stoel. Mevrouw Marleé zag me. Er kwam een gemene grijns. Ik besteed geen aandacht aan haar. Frans kon ik super goed. Ik tekende uit verveling in mijn notitieboekje. Mevrouw Marleé negeerde me ook. Ze gaf zelfs geen enkele opmerkingen aan me. Mijn gsm trilde in mijn broekzak. "Iggy." murmelde ik. Stiekem stak ik de smart Phone in mijn pennenzak. Ik las het.

Bel me, straks!

Ik knikte. De deur werd ruw geopend. Mijn blik volgde de deur. Jack stond daar met een gemene blik. Hij kreeg geen preek over zijn onmenselijk gedrag. Zijn blik kruiste blik. Hij stak zijn middelvinger op. Mevrouw Marleé kruiste haar armen. "Jack na de les ga je naar meneer Pitty." Beval ze. Mevrouw Marleé keek naar de klok, die net naast de deur hing. "Bien, nu we 10 minuten hebben, ga ik een nieuws vertellen. "waarschijnlijk een onverwachte toets." Hoorde ik iemand achter me zeggen. De klas grinnikten. "We gaan naar een taal kamp. Namelijk in Parijs. Dit is een organisatie van Fit l'ecole. De kostprijs is €1560. Het kost veel geld." De klas werd stil, behalve Jack. Hij knipperde met zijn pen. Ik zuchtte. "Jullie moeten koekjes verkopen." Ik keek schuin. "Wat?" vroeg ik. Mevrouw Marleé negeerde mij. Ook goed. "Peter, deel de brieven uit."

Ik concentreerde me naar de klok. Nog 3 grote minuten. Een blad kwam op mijn bank. Ik verbaasde. "De brieven." Een jongen met helder blauw ogen en donker blonde haren knipoogde naar me.

Ik rende naar het meisjes toilet. Mijn gsm bij de hand. Mijn dunne en kleine vingers raceten over het scherm.

Alles oké?, sms'te ik. Na paar minuten arriveerde het bericht.

Ik heb je nodig, stond erop.

Leuk, ik ging brossen*.

__

Kruipend ging ik naar mijn auto, want naast waren er brede en hoge ramen. Achter de ramen waren klaslokalen met leraarskamer. Met andere woorden, er was een groot kans dat ik opgepakt zou worden. Ik stak mijn hand in de broekzak voor de autosleutel. Ik stak in het holletje van mijn hand en maakte dan een vuist. "He, wat doe jij hier?" Verwarrend ging mijn hoofd naar boven toe. Het was de jongen met blauwe ogen en blonde haren, die aan het raam stond te kijken. "Shht." Murmelde ik. De jongen grijnsde. "Succes nog." Ik knikte maar.

♡☆¤♡☆¤♡☆¤♡☆¤♡☆¤♡☆¤♡☆¤

Ik reed naar Iggy, maar ik zat vast in het verkeer. Leuk, dus niet. Ik zette de radio aan. Geen muziek, alleen maar nieuws. Irritant zette ik het weer uit. Ik pakte mijn gsm bij de hand. Ik doorzocht Google Maps. Ik zal niet uren in de auto zitten. Ik vond een weg, die wat 8 km langer was dan de kortere weg.

---

Het was waard. Ik was gearriveerd bij Iggy. Ik werd vrolijk toen ik het bekende huis zag. Ik klopte op de deur en wachtte. Niemand deed het open. Ik trok aan de deur. Het ging open. Ik kwam binnen zonder schaamte. "Hallo?" Mijn stem echoode door de hal. Geen antwoord. Het leek wel op een horror film. Niet dat ik ene gezien had, omdat ik niet de moed daarvoor heb. Het was onmogelijk dat Iggy uit huis weg was. Wie gaat nu uit huis terwijl je diarree hebt? Niemand, toch? Ieder geval ik niet. Ik weiger om het toilet achter te laten. Mijn voeten marcheerden naar Iggy 's kamer. De deur stond volledig open. Ik zag een lichaam het bed. "Iggy?" fluisterde ik. Ik ging binnen. Mijn ogen schrokken. Het was geen lichaam, maar lichamen. Nathans lichaam verstrengelde de hare. Iggy 's hoofd was zijn borst. Wel, hij hield haar hoofd met zijn hand. Ik realiseerde me hard liefde is. Liefde is iets vreugdevol, maar kan ook vernietigend zijn. Hoe pijnlijk. Ik staarde minuten naar hun. Ze leken zo vredevol. Ik werd bang. Bang om voor iemand te openen. Van binnen en buiten. Ik weet het nog goed. Hoe mon père s 'nachts huilde. Ik mis haar en had pijn, maar niet zo erg. Ik kende haar niet persoonlijk. Ik voelde me niet volledig, compleet. Ik verliet de kamer en sloot de deur toe.

__

Ik keek naar de tv, zonder geluid. Ik had geen idee over wat het ging. Ik improviseerde dan maar. Mijn maag rommelde af en toe. Ik schonk geen aandacht eraan. Op het beeld was er een man en vrouw. Ze maakten ruzie. Geen idee waarover. Voordat ik het wist, waren ze gretig aan het kussen. Ik zette de tv uit. Ik had geen zin in. Ik ging naar de keuken. Mijn maag ging niet stoppen. De keuken was een grote bende troep. Over lagen potten en pannen. Ik schrok van het uitzicht. Wat was er gebeurt? Ik doorzocht de kasten. Ik vond uiteindelijk spaghetti en tomatensaus. Voordat ik ging koken, begon ik met opruimen. Het nam tijd beslag. "Eindelijk." Murmelde ik. Als laatste zette ik de vaatwasmachine aan. Ik kon nu beginnen met koken.

__

Trots als een pauw bekeek ik naar mijn gerecht. De saus had weinig smaak. Ik legde dan extra zout erbij. Ik ging terug op de bank zitten, terwijl ik at. Ik zette de tv opnieuw aan. De film was veranderd naar een kinders cartoon. Ik kreeg slaap. Mijn lichaam was uitgeput. Ik liet me vallen op de bank. Ik maakte mezelf een bolletje, om mijn lichaam warm te houden. Eindelijk, rust.

__

Ik voelde een fleece deken over mijn lichaam. "Slaap lekker." Murmelde een bekende stem. De warmte bedekte mijn gezicht. Ik voelde zachte tedere lippen op mijn voorhoofd. De warmte ging plotseling weg. In plaats van dat kwam er koude lucht binnen. Iemand had de deur geopend. Het duurde even toen de deur terug klapte, heel hard. Ik hoorde gehuil. Gehuil van Iggy.

brossen : spijbelen