Superstars Daughter

Hoofdstuk 13 (✔)

(✔)

Ik werd wakker, door het alarm van mijn gsm. "Iggy, waker worden." Fluisterde ik. "Uhm." Zei ze in haar slaap. Ik schudde mijn hoofd. Ik maakte wel haar binnen 10 minuten wakker, als ze niet zou opstaan. Ik ging naar mijn kledingrek. Ik doorzocht tussen de kleren. Ik had geen zin om iets fancy te dragen. Ik nam gewoon dan een zwarte joggingbroek met smalle pijpen. Ik vond een wit T-shirt met sterretjes cartoon. Ik kleedde me om. "Jij hebt veel zwart in jouw kledingrek." Hoorde ik achter me. Iggy was wakker, soort van. "Het is mijn lievelingskleur." "Ik zie het." Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht. "Oui, inderdaad." "Mag ik kleren van je lenen, ben die vergeten." Ik draaide mijn ogen. "Oui." Iggy stond op van het bed. "Mijn heupen zijn breder dan de jouwe." Ik knikte traag. Iggy 's heupen waren een stuk breder. Iggy onderzocht in mijn kledingrek, niet echt ordelijk. Ik nam mijn schooltas en legde de boeken die ik nodig had. Ik draaide me om of Iggy was klaar. Mijn broeken zouden nooit passen, daarom had ze een legging gekozen. Haar schoolboeken zaten in haar tas, het was in orde al van gisteren.

Samen gingen we naar de keuken. Mon père had ontbijt klaar gemaakt. "Ik ruik croissants." Murmelde Iggy. "Goedemorgen." Zei mon père opgewekt. Hij knuffelde me en kuste mijn voorhoofd. Iggy stond met een zenuwachtig lachje. Mon père liet mijn los. Hij had gemerkt hoe Iggy zenuwachtig stond. Hij opende zijn armen en knuffelde Iggy. Ze was in het begin gechoqueerd, maar liet uiteindelijk hem omhelzen. We hadden veel dingen gemeen, merkte ik op.

"Kom, naar de tafel." Beval mon père. Ik hoorde Iggy 's maag rommelen. "Goed idee." Zei Iggy gebloosd.

Ik zat naast Iggy, tegenover ons mon père. Op de tafel waren stokbrood in stukken gesneden, omelet, fruitsalade, chocopasta en net uit de oven gekomen croissants. De dranken waren simpel water, vers appelsap, thee en chocolademelk. "Het ziet er allemaal lekker uit." Completeerde Iggy. Ik nam haar bord en legde een croissant erop. "Dank je wel."

Mon père probeerde een gesprek met Iggy. Af en toe vroeg hij iets. Ik luisterde mee. "Ik zie dat je een tattoo hebt." Iggy 's hand ging naar haar nek. "Ja." Zei ze. "wat is de betekenis ervan?" Mijn gsm trilde. "Identiteit." Ik nam het uit mijn broekzak. "Hoe zo?" Ik las het bericht.

Na school, naar de stratentunnel .

"Er was een periode waar ik mentaal verdwaald was." Ik kon niet geloven wat ik las. Duizenden plaatsen, maar de stratentunnel is de perfecte plaats? Ik schudde mijn hoofd. "Iggy, wat denk je ervan om samen vandaag te dineren met je moeder in een restaurant?" Hoorde ik mon père zeggen. "Is goed." Zei Iggy. "Paris?" Ik schrok. "Huh?" "Wat vind jij ervan?" "Goed." Murmelde ik. "Uhm, voordat ik het vergeet. Iggy komt mee morgen naar de studio." Mon père knikte. Ik nam mijn tas bij de hand. Ik gaf de brief over Parijs. "Kom we gaan." Zei ik tegen Iggy.

We zaten in de auto. Plotseling begon Iggy te giechelen. Verbaasd staarde ik naar haar. "Iggy, alles oké?" Ze staarde naar me. Haar ogen glinsterden zoals diamanten. "Ik wil je bedanken." Ik stopte de auto. "Waar heb je het over?" Ik had geen idee wat ik gedaan had. "Bedankt omdat je me gelukkig maakt." Ik lachte zachtjes. "Bitch."

Tijdens de les wiskunde kreeg ik hevige buikkrampen. Die krampen kende ik goed. Ik ging ongesteld worden. "Shit." murmelde ik. Ik stak mijn hand omhoog. "Ja, Paris." Zei onze wiskunde leraar Pieter. Hij was dik en klein. Ik hoorde dat hij vroeger een sportleraar was, maar door zijn mislukte huwelijk begon hij ongezond te eten. Nu probeert hij te vermageren door een vegetariër te worden. Ik zag het verschil. "Mag ik naar het toilet." Het was geen vraag, gewoon een bevestigen. Meneer Pieter liet een zucht. "Ik laat geen leerlingen naar toilet gaan." Zei hij zonder genade. "Meneer, het is echt dringend." Ik nadrukte het. Interpreteer de tip gewoon. "Neen, ging dan eerder naar het toilet." Vrouwen hater. Mijn hormonen produceerde diepe haat. Ik greep mijn potlood stevig vast. Ik voelde letterlijk het voelen op mijn dijbenen. Dubbel shit. "Meneer, als u een bloedbad wilt dweilen doe dan verder." Mijn ogen volgden het geluid. Het zei een meisje die achter me zat. Mijn mond stond open. "Je gaf me een maandverband, weet nog?" Fluisterde ze. Ik knikte. Mijn ogen boorden naar meneer Pieter. Hij werd rood. "Ga maar." Murmelde mij. Ik stond op en rende de deur uit. "Girlpower." Hoorde ik achter. Mijn benen zweefden door de gangen. Toen ik het Venus icoontje zag, werd ik vrolijk.

Er waren bloedvlekken op mijn onderbroek. Gelukkig werd het niet op mijn broek gelekt. Ik nam mijn toilettas. Ik bracht reserve ondergoed mee naar school, voor zulke gevallen. Ik deed mijn broek en ondergoed uit. Dan deed ik tenslotte mijn vlekkeloze ondergoed aan en plakte maandverband er op. Nog nooit heb ik zo proper gevoeld.

Ik was volledig klaar. Ik opende de deur. Ik zag dat meisje. De moeder van schattige Aiden, Isla. Ze keek me aan door de spiegel met een gemene lachje. Ze daagde mij uit. Ik voelde aan de omgeving. Mijn hormonen waren op stelde. "Heeft Iggy de foto's gezien?" Vroeg zij onschuldig mogelijk, wat ze niet was trouwens. Ik lachte ook gemeen terug. "Speel niet met vuur, anders verbrand je jezelf." Zei ik onschuldig. Haar lach verdween. Ik verliet de toiletten. Trut.

Eindelijk school was beëindigd. Zeg hallo tegen vrijheid. Ik kreeg tijdens de lessen heftige krampen. Nu waren ze verminderd, gelukkig. Ik wachtte bij de schoolpoort op Iggy. Ik scande door de mierenzooi. Ik vond mijn blondine. Ik zwaaide naar haar. Ze zag mij en kwam naar me toe. "Moeder gaat me ophalen. Ik ga mij klaarmaken voor vanavond." Ze knipoogde naar me. "Oh, oké." Zei ik. Ik kon nu direct gaan naar de stratentunnel. Ik hoefde mij niet te zorgen maken over Iggy. Ze knuffelde me als tot straks.

Ik was gearriveerd bij de stratentunnel. Ik parkeerde mijn auto veilig. Nu kwam het harde werk. Op de grond was er een ronde metaal cirkel en ik moest die weg duwen met mijn slappe spieren. Met volle kracht duwde ik. "Kom op." Ik schreeuwde het uit toen het metal bewoog. Ik was trots op mezelf toen ik de ladder zag, die naar de ondergrond leed. De stratentunnel was eigenlijk een ondergrondse illegale vecht stadium. Ik kreeg de rillingen van deze plaats. Ik nam mijn gsm en typte waar ben je. Ik wandelde rechtdoor. Ik zag de ring met bloed. Nu kreeg ik meer rillingen van. Mijn gsm trilde. Naast de bar. Voorzichtig ging ik naar de bar. Wat mijn bang maakte, was het feit dat er een bloedspoor leed. Naast de bar was er gebroken deur. Er stond PRIVÉ op. Ik duwde de deur. Het kraakte ontzettend. Absoluut geweldig. Ik ging naar binnen. Het rook naar zweet. "Nathan?" Vroeg ik in stilte. Overal lagen kluisjes, banken en douches. En weer waren er bloedvlekken. Het was een kleedkamer. "Nathan!" Schreeuwde ik. Geen antwoord. Net op het moment dat ik mijn gsm ging nemen hoorde ik mijn naam. "Paris?" Zei  iemand mijn naam kreunend. Mijn ogen werden groter. "Hallo?" Zei ik. "Achter." Weer kreunend. Ik herkende zijn stem van ergens. Ik kon het niet vaststellen door die kreun. Ik ging dus naar achter. Ik zag een lichaam op grond, geleund naar de kluisjes. Mijn ogen schoten open toen ik het zag. Jack was gewond? Hij hield zijn buik vast. Bloed. Overal bloed. Zijn buik was er vol mee. Ik keek naar zijn gezicht. Die was verminkt met gewonden. "Wat is er gebeurd?" Fluisterde ik naar hem. Ik heb hem nooit zo gezien. Hij keek me aan of ik zijn heldin was. "Help me." Fluisterde hij zacht.