Superstars Daughter

Hoofdstuk 12 (✔)

(✔)

Ik wou wakker worden. Het ging niet. Mijn slaap had gewonnen. Uitgeput en rust lag ik nog steeds. Het gehuil van Iggy veranderde in snikken.

_-----_----- _-----_

Ik werd wakker. Volledig uitgeslapen. Mijn gedachte ging naar het gehuil. Ik stond binnen paar seconden op. Ik zag de rode fleece deken gerommeld. Ik herinnerde me beetje waag. Ik moest Iggy vinden. Ik ging eerst naar haar slaapkamer. De enige wat ik vond waren lakens en kussen op de grond. "Iggy." Zei tegen de stilte. Geen één antwoord. "Iggy?" Probeerde ik opnieuw. Deze keer met succes. "Hier." De badkamer.

De deur was gesloten. Ik klopte. "Mag ik binnen komen?" Ik vond het vreemd om toestemming te vragen. Ik zag haar al op de wc-bril. "Ja." Ik opende het rustig. Iggy was in bad. Een bad met vol schuim en bubbels. "Alles oké?" "Nee." Murmelde ze. Iggy sloot haar ogen en liet zich zelf leunen aan de uit einde van het bad. "Er over gaan praten?" Iggy schudde haar hoofd. Ik knikte, ook al kon ze me niet zien. "Kom erin." Fluisterde ze. "Wat?" Iggy zuchtte. "In bad." Ik knikte weer. Ik deed als eerste mijn blouse en bh uit. Home is where the bra isn't. Als laatste mijn jeans. Ik liet mijn onderbroek staan. Zo comfortabel was ik weer niet. Ik stak het puntje van mijn teen. Het was lekker warm. Dan liet ik mijn hele lichaam erin zakken. Ik lag tegenover Iggy. Haar voeten waren naast mijn hoofd. Ik merkte op dat ze haar teennagels licht roze waren. "Hoe voel je?" Weer zuchtte ze. "Niet goed." Ze had nog steeds haar ogen gesloten. "Liefde doet pijn, heel hart." Ik wist niet wat er precies aan de hand was. Ik kende Iggy niet zo lang, maar ik voelde mezelf. Dat is wat telt. Scheet laten zonder schaamte. Iggy was een speciaal persoon. Ze was creatief in alle vormen. Zelf woorden creëren en betekenis geven. Ik dacht eerst dat ze vrolijkste mens was op aarde, integendeel ze was gebroken. "Ik wou dat ik een hard hart had." Murmelde ze zachtjes. "Mezelf beschermen, ik wil dat." Een traan druppelde over haar wang. Blumb. De traan was in het water. "Paris, het doet pijn. Ik weet niet wat ik moet doen." De traan werd tranen. "Ik haat dat ik van hem nog steeds hou." Iggy was stuk. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik klom over Iggy's lichaam. Ze schrok, maar negeerde me. Ik knuffelde haar. Mijn hoofd was op haar blote borst. Na een paar seconden omhelsde ze me. Ons half naakte lichaam maakte ons één. Ik realiseerde hoe belangrijk vriendschap was. "Ik kan niet weten hoe je voelt." Ik wachtte even. "Maar ik ben geboren met een keizersnee. Terwijl ma mère onbewust lag, in coma." Ik laat mijn eigen tranen druppelen. "Ik ben ook bang voor liefde, bang om mijn geliefdes te verliezen. Ik was een mirakel voor mon père. Ik zag hoe hij ook gebroken werd." Iggy legde haar hand op mijn wang. "Wat er erg voor je." fluisterde ze snikkend. Ik legde mijn voorhoofd op die van haar. "Wat hebben we veel dingen gemeen. Allebei gebroken in duizenden stukken." Murmelde Iggy.

_-----_-----_-----_

School was al lang gesloten. Ik stuurde mon père dat ik laat ging komen. Ik zat op de bank met droge kleren. Iggy maakte warme thee in de propere keuken. Ik wachtte tot Iggy arriveerde met de thee. Het duurde aantal minuten tot ze kwam. "Bedankt, voor de keuken." In elk hand ze thee. "Wat was er gebeurd?" De keuken leek op een veldslag. "Nathan probeerde te koken." Nathan, het gevoelige onderwerp. Ik zei niets. Iggy kwam naast me zitten. Ze nam de rode fleece deken en bedekte ons ermee. "Hoe was school?" Vroeg ze. "Zoals gewoonlijk." Antwoordde ik. "Niks speciaal dus?" Ging ze verder. "Alleen dat we koekjes moet verkopen om naar Parijs te kunnen gaan." Iggy nam een slok van haar thee. "En hoe is het met je darmen?" Iggy grijnsde. "In de ochtend was het heftig. Ik heb mijn medicaties genomen. Ik voel me een stuk beter."

_-----_-----_-----_

Het was al laat geworden. Ik was plan om te vertrekken totdat Iggy een sms kreeg. Perri, de moeder van Iggy ging laat komen. Iggy wou niet thuis alleen blijven. Dus besloot ze om te logeren bij mijn thuis. Ik had geen problemen mee. Ik liet haar weten om de schoolboeken niet te vergeten.

Samen zaten we in mijn Mini Couper. Deze keer nam ik de kortere weg. Gelukkig geen file. "En heb je plannen, Paris? Het leek me leuk om deze week samen iets te doen." Ik dacht na. "Niet echt, ik ga alleen donderdag naar de studio met mon père." Vertelde ik. "Mag ik mee komen?" Zonder te hoeven nadenken verklaarde ik. "Jup, je mag mee komen."

_-----_-----_-----_

We zaten in mijn kamer met onze pyjama's. Iggy was al snel slaap gevallen in mijn bed. Haar tattoo trok nog steeds mijn aandacht. Een vraagteken onder haar oor. Iggy 's hoofd was op mijn kussen. Binggg. Een gsm trilde. Ik nam mijn gsm, niet van mij. Het was dus Iggy 's gsm die trilde. Ik besteed geen aandacht erna. Ik keek naar mijn digitale klok. Het liet 22.40 schijnen in het rood. Ik sloot mijn ogen. De slaap was niet lang gekomen. Ik luisterde naar mijn eigen adem. Bing. Weer de gsm. Ik zuchtte en opende mijn ogen. Ik keek rond mijn kamer. Bing. Ik stond langzaam op. Sluipend ging ik naar de nachtkast, die naast Iggy 's kant stond. Ik ademde diep uit. Ik nam de gsm. Er was geen wachtwoord. De notificatie toonde aan dat er 3 nieuwe waren. Het nummer was niet opgeslaan. Ik drukte erop. Ik verschoot hard. De berichten hadden foto's. Mijn hart sloeg snel. Dit kon Iggy niet zien. Ik verwijderende de berichten. Ik moest te weten komen wat dit te betekenen had. Ik ging terug onder de lakens liggen. Ik dacht na. Ik nam mijn gsm. Ik typte eerste keer heel snel in mijn leven.

Ik moet met je praten.

___________________________

AN

Ik ga proberen om elke week te uploaden, maar ik maak geen  beloftes. Ik schrijf min 1000 woorden. Ik schrijf het niet in één keer, maar in een week. Dus HOPENLIJK tot volgende week. Er is geen vaste datum ik upload.

Stemmen en reacties zijn altijd welkom