DIARY NG TORPE

CHAPTER THREE:-the rivals-

June is fast approaching……

Nagising nalang ako na pasukan na pala!!

[ june 10, 2010]

Medyo may kaba…

Hala,!! Late na pala? Mag seseven na!!

“ yaya Cha!! Ba’t di niyo ako ginising?!”

Sigaw ko mula sa aking kwarto…… wala na akong inaksayang oras!!

Sam’s POV:

Wooosh!! I’m on time, kahit medyo late ng konti ;)

Pagpasok ko palang…… na nonosebleed na ako!!

Bisaya ang lahat… ay syempre Mindanao to  Sam!! Wag ka nang mag wonder.

Ui, marami ngang magagandang babae dito. Who will be my target girl soon?

[hahahha!! Ang sama ng balak]

Nag-oobserve lang ako sa mga tao…… mukhang walang nakakapansin sa kagwapuhan ko ah?

Wala akong magawa, di sila marunong tumingin ng gwapo… palibhasa mga probinsyana [ no offense].

Pero infairness magaganda naman. Except sa isang girl na, na meet ko sa gate kanina at di ko akalaing magiging classmate ko pa ang maangas na iyon.

May pagka boyish…… and I hate boyish you know?? Basta… mainit ang tingin ko sa kanya. Tumataas ang dugo ko pag kaharap siya. Wala naman siyang ginawa pero basta………… ewan!! Di ko maintindihan ba’t ganun impression ko sa kanya. Pakialam ko sa babaeng yun? It’s none of my business!!

Nagsimula na ang orientation……

“mr. Samson Ward…… please come forward, introduce  yourself to everyone.”

Nagulat ako sa sinabi ng adviser naming si Ma’am Comique.

Huh? Ako, lang ba ang magpapakilala? Nahihiya ng konti pero nawala ng narinig ko mula sa mga nagbubulungan kong classmates ang…………

“ ui, Gwapo lagi siya?”

Hahahha… oo, naintindihan ko yun… may word na gwapo eh. May nakapansin na rin sa good looking na ito.

“ammp, good morning gaiz! I’m Samson Ward or you can call me Sam if you like. I’m from Italy, my mom is a Filipino while my dad is a half Italian. I’m here in Mindanao for a reason, honestly speaking……… I can’t speak bisaya nor understand it. I can speak tagalong for my mom teaches me how to speak the Filipino language, and at the same time the Filipino cultures, but don’t expect that I can speak Italian. Yes, I live in Italy for 16 years but I’d still speaking English. If you’re still looking for a new friend I’m available, Sam Ward. Thank you……

After kong magpakilala…… bulongan agad mga classmates ko.

Kahit di ko naiintindihan… ngumingiti nalang ako!! No choice… bahala na kung masama o maganda ba ‘yong sinasabi nila sa akin.

Pero, nagsalita yung maangas na girl…

“ di siya kabalu ug Italian, english ug tagalog ra daw?? Sam, tagaloeng palaka?”

[ di siya marunong mag-italian, English at tagalong lang. tagaloeng ka pala?]

Tumatawa ang lahat… kahit na ang adviser namin!!

“Huh? Ano daw?? Ako palaka?”

Nakakainis tong babaeng ito ah?..... anong gusto niya away? Sige lang may araw ka din sa akin. Tatahimik lang ako ngayon… mag-ingay ka muna.