Destiny is fate, only misnamed.
THIRD PERSON'S P.O.V.
Justine dirk monteser, isang big time solo recording artist, ay umuwi sa pilipinas after 4 years para idaos ang kanyang world tour. Siya ay ilang beses nang nanominate as the most influential musician sa vevo recording company. Lingid sa kaalaman ng kanyang manager na si Mau Ryn Reid, ipinilit talaga niyang masama ang pilipinas sa mga bansang kanyang iikutan. Ano ang dahilan? Para kay Avril Thea Mondragon.
Hindi siya mapakali sa loob ng kanyang dressing room dahil iniisip niya kung manonood ba si thea. He was pacing back and forth habang magkasalikop ang kanyang kamay.
"DAMN." He silently murmured.
Kanina pa niya gustong matapos ito para mapuntahan si thea. To explain things, to mend her. He knows that it will not be as easier as like before they grew apart. Sabi nga sa kasabihan, people forgives, yet never forgets. He was a douche, a scumbag for breaking thea.
But sometimes, risking something you treasured the most, can be the bravest you can do, para hindi na magulo ang lahat, para hindi na mas maging kumplikado.
Naputol ang pag mumuni muni ni Justine nang sumigaw ang manager niya sa labas ng pinto.
"Just! You're up for the next five minutes, be ready and don't go anywhere else."
Agad namang lumapit ang P.A. niya at ang make up artist para sa finishing touches.
AVRIL THEA'S P.O.V.
*what you gonna, what you gonna do with that dessert?*
Naalimpungatan ako nang kumanta ang intercom ng nakakabulahaw na musika na sa tingin ko ay sikat ngayon, at maski antok na antok ako, napilitan akong at mag inat inat. Nakasarado pa ang lahat ng bintana ko kaya sinindi ko ang lamp shade sa tabi ko. Malamang ay ala singko pa lang kaya medyo may kadiliman pa.
"shit. Umaga na non? Kakapikit ko lang ah? Feeling ko 4 oras palang akong tulog."
And when I was ready to enter the bathroom biglang pumasok sa kwarto ko si drishelle at sumigaw.
"EEEEYYTTTIIIIIII!"
"drishelle? Tone your voice down, Wala ka bang trabaho at umagang umaga nandito ka na naman? Balak mo bang malagutan ng hininga ha? Pananakot naman ni thea sa bestfriend niyang nakalunok yata ng sound system sa lakas ng boses at lumaklak ng enervon sa taas ng energy.
"Umaga?" balik tanong naman sakin ni drishelle na nagpakunot ng noo ko.
Dali dali ko namang tinignan ang antique kong orasan na hinulma na parang Granada.
"What the Freaking Hell? alas otso ng gabi?" sambit kong hindi makapaniwala.
"uhhh...ey think so?" pambabara naman ni drishelle na hindi umepekto sakin.
"Who in the world, in their right mind would play a loud banging music in my intercom in this time of the night?" Pagtatanong ko kay drishelle .
Ngunit yumuko ito at pinaglaruan ang labi niya, shet sabi ko na ng aba ehhh, ganyan yan pag may ginawang hindi kanais nais.
"ikaw?" tanong ko ulit.
Tumango ito at napabuntong hininga nalang ako.
"Why?" pagtataka ko.
"Concert, ng huradas mong ubod na pabebeng ex. Gaganti tayo." Tipid niyang salita ngunit may pait sa tono nito.
"Im not going." Sagot ko at bumalik sa kama kong itim na may naka embroid na "death Note"
"Ah, yes you are." Sabi naman ni drishelle at hinila ako sa pagkakahiga.
Kalahating oras din niya akong inayusan ng kung ano ano, ayoko sa lahat ay ang ipinopony.
Hindi ako pala make up kaya nilalagyan nalang niya ako ng eyeliner na black. Pinilit niya akong mag dress pero nauwi din kami sa simpleng pantalon at off sleeve na comic alley shirt na pinartneran ng rubber shoes. Kung titingnan si drishelle, akala mo siya rockstar sa suot, may style na pamunit munit ang damit niya at nakashort na itim, ang pinagkaiba lang ay nakaboots ito at nakalipstick ng violet. Nang makonteto ito sa pagbrabraid ng buhok ay basta nalang akong hinila palabas ng bahay.
Isa lang ang nasa isip ko.
Bahala na.
Nakarating kami ni drishelle sa Philippine arena mga 9 ng gabi, kahit wala nang ticket ay pinapasok kami dahil kilala si drishelle ng may ari.
Naupo kami sa harapan, may special seat kami na makikita agad niya. Argghhh, kahit ang pangalan niya ay nakakasuyang banggitin.
Ilang minuto na lamang ay sasalang na siya.
Napatingin ako kay drishelle at may ngising akala mo siya papatay ang nakabalatay sa mukha niya.
Malaki ang kasalanan niya sakin, ngunit sadyang galit sa kanya si drishelle dahil ang pamilya nito ang dahilan kung bakit siya naulila. Kung bakit siya nag isa.
Makalipas pa ang limang minuto at tumugtog ang isang piyesang sa tanan ng buhay ko ay hindi ko na gusto pang marinig
*now playing: The man who can't be moved.
Lumabas na sa stage ang taong nanakit sa kanya, naka blue itong long sleeve at black na denim pants.
Bakas sa mukha nito ang masaganang buhay celebrity, at bawat nota ay natatamaan ng walang kahirap hirap.
Going back to the corner where I first saw you
Gonna camp in my sleeping bag, I'm not gonna move
Got some words on cardboard, got your picture in my hand
Saying if you see this girl can you tell her where I am
Nag pa balik balik ito sa bawat sulok ng stage at kumakaway kaway, minsan ay aabutin pa ang mga kamayat hihinto upang makipag selfie sa fan.
Some try to hand me money, they don't understand
I'm not broke I'm just a broken hearted man
I know it makes no sense, but what else can I do
How can I move on when I'm still in love with you
Hanggang sa bumababa ito at naglakad, hindi parin sila nito nakikita. Ngunit saktong pagbagsak ng chorus, naghinang ang kanilang mata, nahuli niya ang pag iiba ng mood nito na para bang nasasaktan. Na parang ipinapahiwatig nito na ang kanta ay para sa kanila.
'Cause if one day you wake up and find that you're missing me
And your heart starts to wonder where on this earth I could be
Thinking maybe you'll come back here to the place that we'd meet
And you'd see me waiting for you on the corner of the street
Ngunit kahit anong pilit niya ay galit lamang ang nananaig sa kanya, palapit ito ng palapit to the point na nagkakagulo na ang mga katabi niya at katulad niya si drishelle lamang ang nananatiling tahimik ngunit bakas ang panginginig ng kamao.
So I'm not moving
I'm not moving
Anim na hakbang na lamang ang layo nito sa kanila, at kapansin pansin na sakin lang siya nakatitig. Hindi ko alam kung iiwas ako ng paningin ngunit sa huli ay naglabanan kami ng titigan. Kung maiiaaplay na ngayon ang nakakalusaw ang tingin, liquid na siya at Kumukulo pa. Walang may balak na bumitiw sa pagtitigan. Naalarma lang ako ng pilit nang lumalapit si drishelle kay Justine ngunit pinipigilan ng mga guards. Hinila ko siya para umalis na kami doon. Malakas siya dahil may katabaan, kaya bago ko siya nahila ay nabayagan niya ang guard saka inilabas ang dila na akala mo nang haharot na bata.
Policeman says son you can't stay here
I said there's someone I'm waiting for if it's a day, a month, a year
Gotta stand my ground even if it rains or snows
If she changes her mind this is the first place she will go
Pagkalabas naming ng arena, agad akong binungangaan ni drishelle.
" AT! What the hell was that huh? Andun na ako eh!" sabay dabog.
"Pwede ba drish? Just this time. FUCKING shut up! Gusto mo bang pagpyestahan ng netizens ang pangalan mo huh? Nanginginig kong sagot.
Ngunit sumakay lang ng sasakyan si drishelle kaya umuwi nalang kami.
________________________________
