HER.
Justine dirk's P.O.V.
Pagkatapos nilo akong ayusan at lumapit sakin si manager mau.
"Do your best alright? Make me proud." Sabi nito.
"Oo naman, kinakabahan nga ako eh" nakangiti kong sagot.
Hinila niya ako at inakap, saka tinapik sa likod. Ilang Segundo ay tinawag na ang pangalan ko Pagtungtong ko sa stage ay naghuhumiyaw na mga tao ang sumalubong sa akin. As expected ay puno ang arena. Pumuwesto muna ako sa gitna at hinintay ang intro ng kanta,
*Now playing: The man who cant be moved.
Nagsimula akong kumanta at nagpabalik balik sa stage kung saan minsan ay kinamayan ko ang mga fans. Hindi ako pwedeng hindi ngumiti dahil sa lahat ng galaw ko ay may nasasabi ang iba.
Going back to the corner where I first saw you
Gonna camp in my sleeping bag, I'm not gonna move
Got some words on cardboard, got your picture in my hand
Saying if you see this girl can you tell her where I am
Ngunit kahit kumakanta ako ay iisa lang ang nasa isip ko. Nagpunta kaya siya. Kung saan saan ako tumitingin para Makita siya.
Some try to hand me money, they don't understand
I'm not broke I'm just a broken hearted man
I know it makes no sense, but what else can I do
How can I move on when I'm still in love with you
Ilang beses din akong nakipagpicture sa mga fans ko bago bumaba.
'Cause if one day you wake up and find that you're missing me
And your heart starts to wonder where on this earth I could be
Thinking maybe you'll come back here to the place that we'd meet
And you'd see me waiting for you on the corner of the street
Nasa kalagitnaan na ako sa baba ng stage ng nakita ko siya. Nakita ko ang galit sa mata niya. Kasama niya ang bestfriend niyang si drishelle na alam ko namang galit na galit sa isang kasalanan na hindi ko ginawa. Patuloy ang aking pagkanta at paglapit sa kanila. Bawat hakbang ay nasasaktan ako. Bawat hakbang ay dama ko ang pagkamiss sa kanya. Gusto kong iparating na ang knata ay para sa amin, hinihiling na sana ay maramdaman niya at hindi pa siya bato. Mahal ko siya. Buong buhay ko sa pag aartista ay pinagsisisihan kong pinili ko ito kesa sumugal kasama siya. Ngunit hindi ko malalaman ang halaga ng isang tao,lalo na si Thea kung hindi ko siya pinakawalan.Totoo nga na nasa huli ang pagsisisi.
So I'm not moving
I'm not moving
Nakita ko na sinusubukang lumapit sa akin ni drishelle at parang gusto akong lumpuhin sa aking kinatatayuan.,Pinigilan siya ng mga guards at hinihila naman siya ni Thea. Ayaw niya akong masaktan. May part dun na masaya kasi parang nag aalala parin siya sa akin. Pero ang pinkamasakit ay ang umalis siya,..sila.
Hindi niya maatim, na tapusin ang kanta ko dahil na rin siguro sa pagkamuhi sa akin. Pangako ko sa sarili ko ay bago matapos ang 3 kong araw dito ay makakausap ko siya.
Policeman says son you can't stay here
I said there's someone I'm waiting for if it's a day, a month, a year
Gotta stand my ground even if it rains or snows
If she changes her mind this is the first place she will go
Tinuloy ko lang ang pagkanta ko ng may ngiti sa mukha, iniisip na okay lang lahat, dahil nakita ko naman siya.
Bukas na bukas din ay hahanapin ko siya. Hindi pwedeng hindi kami magkikita ulit.
Pagkatapos nang concert ko ay naabutan ko si manager mau sa backstage at pumapalakpak.
Agad ko siyang nilapitan at inakap.
Inakap naman niya akong pabalik.
"I know you can do it.".bulong niya.
Tumango lamang ako at naupo. Nakakapagod ang araw na ito. Pumikit ako at hinhiling na sana ay kinabukasan na para mahanap ko na siya. Maya maya ay may malambot na bagay ang humahaplos sa aking mukha. Pinupunasan pala ako ni manager mau. Para ko na siyang ate sapagkat hindi niya ako iniwan kahit na nung kasisimula ko palang. Muntik na kasi akong kasuhan dahil hindi ako tumupad sa isang kasunduan na Makita sa public place. Yun yung time na nakipag break ako kay thea. Yun yung time na nakita ko siya kung paano ako kinamuhian at iniyakan.
*Flashback*
*ringgggggggggggggggggggggggggggg*
*now playing RED by taylor swift.
Loving him is like driving a new Maserati down a dead-end street
Faster than the wind, passionate as sin, ending so suddenly
Loving him is like trying to change your mind once you're already flying through the free fall
Like the colors in autumn, so bright just before they lose it all
Tinatawagan ko si thea pero hindi ito sumasagot. Tinext ko naman siya pero hindi din nagreply.
Alas syete na ng gabi at nasa La monde Café ako. Maya maya ay tumakip sa mata ko. humagikgik ito, kaya nakilala ko agad.
"haha.Thea.kabisado na kita. Bakit ngayon ka lang?" tanong ko sa kanya kahit na nakatakip pa ang mata ko.
"Sorry ng hard boyfiee., natrapik ako at wala akong load. Haha" saka siya humalik sa pisngi ko.
Umupo siya sa harap ko at tinanong kung bakit ko daw siya pinapunta. Then I started breaking it out to her. Mabilisan dahil kanina pa ako tinatawagan ng manager ko, Lumabas na kasi sa mga social networking sites na may kasama akong babae.
Hindi ko na siya hinintay na magsalita at umalis na ako pagkatapos kong makipag break.
Masakit pero kailangan. Sorry thea.
*Ends
_________________________
chapter 2
