Hoi! Dit is deel 2 van de serie Nobody...
Als je dit verhaal beter wil begrijpen zou ik eerst deel 1 lezen: Nobody is there.
Veel leesplezier!
Ik loop door het bos. Dit is namelijk de kortste weg naar school.
Ik loop Niet diep. Want ze zeggen dat diep in het bos een monster woont.
Ik geloof niet in sprookjes. Maar een man heeft een meisje het bos in zien rennen. Hij wilde haar tegen houden maar ze luisterde niet.
Hij hoorde na een tijdje een ijselijke gil. Hij durfde niet te gaan kijken vanwege het beest.
Het meisje is nooit meer gezien...
Daarom ga ik nooit diep het bos in. Ik loop altijd lans de rand.
Ik vertrouw het gewoon niet...
Ik ben er bijna nog 3 minuten ofzo dan kan ik het bos uit.
Ik hoor geritsel en kijk die kant op.
Tussen de struiken zie ik twee rode ogen ze lichten op en er klinkt wat verder weg gegrom. Ik ren zo snel mogelijk het bos uit.
WoW wat was dat? Ik moet echt opletten. Ik wil niet hetzelfde meemaken als dat meisje...
Ik loop het lokaal in. Geschiedenis. Vandaag gingen we het over onze voorouders hebben. En over de dieren en wezens die leefden 500000 jaar geleden.
Ik vind dit wel leuk. Ik vind geschiedenis eigenlijk altijd leuk.
De rest van de dag denk ik niet meer na over wat er vanmorgen gebuurd was...
Als jullie spelfouten zien mogen jullie die er gerust uithalen!
😃
Comment/vote?
JE LEEST
Nobody knows
WerewolfIk loop door het bos. Dit is namelijk de kortste weg naar school. Ik loop Niet diep. Want ze zeggen dat diep in het bos een monster woont. Ik geloof niet in sprookjes. Maar een man heeft een meisje het bos in zien rennen. Hij wilde haar tegen houden...
