Bijna bij mensen

50 5 0
                                    

POV Dana
De vakken gingen goed.
We hadden bio, tekenen, Engels en wiskunde.
Het is niet zo'n lange dag geworden.
Ik en Valentino lopen naar de kluisjes. We zitten in hetzelfde gangpad. Er zitten twee kluisjes tussen ons. Er komt een jongen van Engels klas naar ons toe. Ik kijk vanuit mijn ooghoeken naar hem. Terwijl ik alle boeken die in mijn kluisje lagen in mijn rugtas doe.
"Hey Valentino!" Roept de jongen. Hij geeft Valentino een high-five.
"Hey Kian!" Zegt Valentino.
"Ik zie dat je een meisie hebt!" Lacht hij.
"Het is niet mijn vriendin. Het is de kleindochter van een oudere vriendin van mijn moeder. En ik moet haar begeleiden" legt Valentino uit.
"Goeie smoes!" Lacht hij.
"Vertel! Hoe lang zijn jullie samen?"
Mijn boeken zitten inmiddels in mijn tas en ik doe mijn rugtas dicht.
En ik doe hem op mijn rug.
"He!" Zegt Kian weer.
"We zijn geen stel!" Zegt Valentino geërgerd.
"Komop he! Vertel. Ze is f*cking mooi man!" Zegt Hij.
Ik vind het leuk dat hij me knap noemt. Heeft eigenlijk nog nooit iemand gezegd.
"He meisie! Je heet toch Dana? Als Valentino geen antwoord geeft kun jij het toch zeggen?" Hij loopt om Valentino naar mij.
"We zijn geen stel!" Zeg ik geërgerd.
"Komop! Zo'n mooi meisje moet toch wel een vriendje hebben?"
"Blijkbaar niet!" Zeg ik.
Hij zegt ff niets meer. Ha gedist! Denk ik blij.
"Vertel vertel vertel!" Zegt hij.
Ik sla mijn kluisje met een dreun dicht.
"we zijn geen stel oké!" Schreeuw ik. Alle kinderen in de gang kijken naar mij.
"Oké oké doe maar rustig!" Zegt Kian een beetje bang.
"Je moet je gewoon niet met mij bemoeien! Klootzak!" Schreeuw ik. Ik ben echt pissig. Ik heb nog NOOIT zo'n jongen ontmoet.
"Dana doe rustig!" Zegt Valentino.
Alle ogen zijn op mij en Kian gericht. Iedereen komt in een kring om ons heen staan.
"Nee! Hij moet gewoon leren dat hij het moet geloven als iemand iets zegt!" Schreeuw ik naar Valentino. Hij schrikt. En kijkt naar mijn hand. Ik wil weer op Kian uitstorten maar dan rent Valentino op me af pakt me bij mijn hand en trekt me de menigte uit.
Onze juf bio komt poolshoogte nemen.
"Wat is hier aan de hand!"
"Meekomen Kian!"
"Maar mevrouw..."
"Niks mevrouw! houd je mond!" ze hem in de reden.
"Allemaal naar de les!" Schreeuwt ze terwijl ze met olifant passen de gang uit stamt
Iedereen stuift uit elkaar.
Ik heb de hele tijd omgekeken. Nu zie ik pas dat Kian me de voorraad kast in duwt.
"Laat me los!" Schreeuw ik en trek me los uit zijn armen.
Hij komt binnen staan en doet de deur op slot.
"Ga weg!" Ik ben zo boos dat ik niet meer na kan denken.
Ik begin te vibreren en voel de tinteling.
Snel zeg ik nog:"sorry"

Ik transformeer.
"Rustig Dana. Ik zal doen wat je zegt!" Zegt Valentino

POV Valentino
Ik duw haar de voorraad kast in.
"Laat me los!" Schreeuwt ze en trekt zich los uit mijn armen.
Ik komt binnen staan en doe de deur op slot.
"Ga weg!" Zegt ze boos.
Ze begint te vibreren.
Snel zegt ze nog:"sorry"
"Rustig Dana! Ik zal doen wat je zegt!" Zeg ik.
Ik doe weer hetzelfde als de eerste keer in het bos.
Ik merk dat ze rustig wordt.

Ze is weer mens.
"Gelukkig..." Zeg ik met een lach.
"Dankje Valentino" zegt Dana en wrijft over haar arm.
"Sorry. Maar ik was gewoon echt pissig. Is dat je vriend?" Vraagt ze.
"Ja, ik weet het hij doet stom maar zo is hij. Trek je je er maar niets van aan."
"Nou fijne vriend" zegt Dana ze loopt om me heen en opent de deur.
Dan slaat ze de deur is. Ik lach. Wat is ze toch een geweldige meid!

Als jullie spelfouten zien mogen jullie die er gerust uithalen!
😃
Comment/vote?

Nobody knowsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu