Mijn proloog draag ik op aan Claudia Lebegge omdat zij mijn zus is voor altijd.
Sinds onze geboorte waren we onafscheidelijk, mijn zus en ik. Ik wierp maar enkele seconden na haar mijn eerste blik op de wereld. We waren een tweeling en ook al hadden onze ouders dat nooit verwacht , ze waren blij dat we geboren waren. Ze hebben ons opgevoed alsof we één kind waren. Ik kan nog steeds niet met zekerheid zeggen of we alleen voor anderen één kind leken of ook voor onszelf. Ik deelde alles met haar. Mijn speelgoed, mijn koeken en later toen we ouder werden zelfs mijn geheimen. We vertelden elkaar alles omdat het voorspelbaar was hoe de ander zou reageren. We reageerden namelijk op dezelfde manier. Onze ouders konden ons nooit uiteen houden, zelfs niet toen we ouder werden. Wij vonden het namelijk fijn om dezelfde kleding te dragen. Andere tweelingen wilden dat men duidelijk het verschil zag tussen de twee kinderen terwijl wij het verschil zo min mogelijk wilden laten zien. We zaten elk jaar opnieuw in dezelfde klas en we hadden dezelfde interesses. We hadden dezelfde hobby's en dezelfde vrienden. Het enige wat we niet samen deden was de badkamer gebruiken. Maar toen we zestien werden veranderde alles. Mijn zus was toen mijn zus niet meer, terwijl ik vurig hoopte dat ze altijd zichzelf zou blijven.
Een verhaal over de zestienjarige Lisa en haar tweelingzus Evy.
JE LEEST
De Verandering
ParanormalHet eerste deel van een trilogie over een meisje met een tweelingzus. Wanneer Lisa en Evy zestien worden zijn ze vaker uit elkaar dan bij elkaar. Dit is voor beide zussen even wennen. De problemen beginnen wanneer Evy sneller aan de nieuwe situatie...
