HEAR MY HEART CALLING

HMHC.24

Sic's P.O.V--------------

KITA'NG KITA KO nang bumaksak ang kisame mula sa ulunan ni Prinsesa Lohan. Dinamba ng babae'ng taga iba'ng kaharian ang naka higa at wala'ng malay na anak ni Naruhara. Maingay na maingay na sa buong paligid. Sa labas na puro pag guho, bagsakan at sigawan pati iyakan ng mga engkantado at ang pag takbo ng iba pa sa labas lamang ng pinto pati ang nagkaka ingay ko'ng mga Kawal ay nagka halo-halo na'ng lahat.

Na alerto ako dahil sa bilis ng mga pangyayari. Lalo ako'ng kinabahan nang ma alala ang nakita'ng kabalisahan at panglalambot sa mukha at kilos ng prinsesa.

"Wasakin niyo ang mga naka hara'ng sa kanila! Kuhanin niyo ang Prinsesa at ang anak ni Naruhara..!" -- sigaw at utos ko sa kanila na mabilis nila'ng tinalima. Ang iba ay naka matyag sa labas at naka harang sa pinto para wala'ng maki sukob sa amin. Kapag kasi may naka pasok ay isa pa naming alalahanin sila at hindi na kami magkaka roon ng pagkaka taon na ma iligtas ang Prinsesa at mas mahihirapan pa kami na maka alis dito.

Naharangan talaga kami ng mga gumuho'ng bato mula sa itaas. Nawasak na ang mga silid sa itaas kaya mistula pader ang mga guho sa pagitan ng mga tauhan ko at nila Prinsesa Lohan.

Ginamitan ng mahika nang mga kawal ko ang guho kaya na alis ito pero nagulat kami sa nakita. "Nawawala yung taga kabila'ng kaharian at ang anak ni Naruhara kamahalan!" -- pag kumpirma nila sa akin.

"Ano'ng! Paano sila....Si Prinsesa Lohan! Nasaan! Kamusta ang lagay niya?" -- tanong ko habang nililipad ko ang distansiya patungo sa kinaroroonan ng dalaga.

"Malubha siya kamahalan! Kailangan siya'ng magamot kaagad!" -- a ng may hawak sa Prinsesa. Wala ito'ng malay.

"Bakit marami'ng dugo? Bakit marami'ng lumalabas sa kanya?". -- tanong ko. I was panicking.

"Kamahalan! Huminto na po ang pag lindol! Kailangan na po nating maka alis dito sa lalo'ng madali'ng panahon!" -- a ng isa. Pagka sabi niya noon ay bahagya ako'ng natigilan at saglit na may ma-alala. Posible kaya'ng yun nalang ang paraan? Hindi kaya?... Marahas ako'ng napa tingin sa wala'ng malay na dalaga. Pagka raan ay mabilis na kami'ng umalis doon. Dapat sana ay sa Hospital nalamang ng palasyo dinala si Lucian pero hindi maaari nang mga oras na iyon dahil baka hindi na ito umabot. Ito kasi ang pinaka malapit na pagamutan sa pinangyarihan ng engkuwentro kaya dito siya dinala. Pero ngayong nangyayari ang mga itobay hindi na kami puwede'ng manatili dito kahit saglit..

"Totoo ba? Hindi nga ba nagkaka mali lang kayo nang diagnosis? Baka naman mali lang!" -- sabi ko sa doktor ng palasyo. Ano mang sandali ay paparating na ang ama ko'ng hari at hindi ko alam kung dapat ko ba'ng sabihin sa kanya ito o itago nalang muna. Hindi naman sa wala ako'ng tiwala sa ama ko. Pero sa kanya nanggaling na iyon lamang ang makakapag sagip sa Hiranea kung hindi namin ma hahanap ang naka takda'ng mag hari sa ami'ng lahi.

"Ginawa po namin ang bilin niyo kamahalan. Ilang ulit naming ginawa ang test sa pamamaraang ng teknolohiya ng tao at ng mga engkantado. Iisa ang sinasabi ng dalawa'ng magka iba'ng pamamaraan. Kumpirmado po kamahalan. The she-wolf's confirmed pregnant." -- may kasiguruhan at pinalidad na deklara nito. Hindi ako naka hinga agad sa kompirmasyong narinig ko..

"Kamusta ang kapit niya kung ganoon doktor?" -- tanong ko.