HEAR MY HEART CALLING

HMHC.36

Third Person's P.O.V.

EVERYRHING HAPPENED for a purpose.. Or maybe for porposes.. Nag dilim ang langit bigla haba'ng daan nang mga Diyos mula sa ikalawa'ng langit.

They are all furious for what they've found out. Ang dugo na nag mula sa kalangitan ay napipinto'ng dungisan nang mga taga Hiranea. Binabalak nila'ng ipang tubos ang mga buhay na ipinag-bubuntis ni Lohan na taga Alabaya.

They are between furious and decision. Galit sila dahil niyuyurakan nang mga taga hiranea ang dugo nila at desisyon dahil isinumpa parin ang dugo nang kalangitan at dugo nang tao'ng lobo na nananalaytay sa ugat nang ipinag bubuntis ng Prinsesa nang Alabaya.

Hindi sila makapag desisyon kaya minabuti nila na pumaroon para makagawa nang mabuti'ng desisyon at isa pa ay para mapigil nila ang napipinto'ng pag bububo nang buhay at bahagi nang banal na dugo..

"Dumating na ang mga taga Alabaya doon Diyos nang digmaan..," -- a ng Diyos nang araw. Naka sakay sila sa isa'ng malaki at maputi'ng ulap paibaba sa lupa. Sa sentro'ng timog sila dumaan dahil doon ang direksiyon na pinaka mabilis patungo sa Hiranea Obulus..

Kung sana'y sinasagot lang nang pinaka makapangyarihan sa lahat ang kanila'ng pag tawag disin sana'y madali lang ang paraan na maaari nila'ng isagawa patungo sa Hiranea Obolus...

Napa tingin nang may nabibigla'ng mga mata ang Diyos nang Digmaan sa Diyos nang araw samantala si Naruhara na Diyosa nang Buwan ay naka tingin lamang sa kanila at may nababalisa'ng pakiramdam.. Sumisigaw sa kanya'ng mukha at kilos ang labis na pag aalala para sa kanya'ng anak.. Samantala labis na kasiyahan naman ang naramdaman niya nang malaman na magkaka anak na ang kanya'ng si Lucian sa isa'ng kauri nito.. Masaya siya para dito na sa wakas ay magkakaroon na siya ng apo ngunit dagli'ng gumuho iyon nang malaan na ang kanya'ng mga apo ay naka takda'ng i-alay sa Nirabea para makaligtas sa tiyak na pagka gunaw...

"Ano ang masasabi mo Naruhara.. Napapansin ko'ng hindi ka makapag salita diyan kahapon pa. Bakit kaya? Siguro dahil.... Hindi matahimik ang kalooban mo sapagkat alam mp sa iyo'ng sarili na ikaw ang dapat sisihin sa lahat nang mga nagyayari'ng ito!." -- humarap sa direksiyon niya ang Bathala nang digmaan na may isa'ng dipa ang layo sa kanya.. Naka ngisi, may ka sarkastikohan sa itsura at nasa awra ang pang hahamak.. Galit ito at alam niya na siya ang sinisisi nito sa lahat nang nangyayari.. Siya ang ugat nang lahat nang ito at ang hamak na Alpha nang nasira'ng Celestial Clan. Kung hindi dahil sa kataksilan niya at nang Alpha'ng iyon ay hindi naman magaganap ang lahat nang suliraning ito..

Napa higpit ang kanya'ng nag tatagis na kamao at ang mga bagang niya ay ganoon din.. Gusto niya'ng gantihan nang pareho'ng kapangahasan ang pang iinsulto at paninisi nang Bathala sa kanya pero hindi niya magawa.. Tinatalo siya nang paghihirap at pag aalala'ng labis.. At isa pa.... Hindi niya mapigilang maniwala sa bathala nang Digmaan.. Sinisisi niya din ang sarili sa pareho'ng dahilan.

Tama nga naman kasi ito.. Kung hindi lamang sana niya nagawa ang pagkaka mali na iyon ay hindi sana sila aabot sa ganito.. Hindi niya na sana isinilang si Lucian para hindi ito nahihirapan nang ganoon.  At ang mga apo niya.... Napaka sakit isipin na hindi pa nga nila nararanasan na huminga sa labas nang mundo, ang ipanganak at mabuhay na kasama nang mga magulang ay kailangan na agad sila'ng ibalik sa kawalan.. Para'ng literal na dinudurog ang puso niya.. Napaka sakit...

"Itigil mo ang kapangahasan nang dila mo Diyos nang Digmaan.. Respeto naman.. Alam natin lahat na nagkamali ang Diyosa nang Buwan. Pero hindi tama na sisihin mo siya sa bagay na ginawa niya.. Nag sisisi na siya at hindi mo kailangan ipa mukha sa kanya yan araw-araw nang kanya'ng buhay!" -- inis na saway nang Diyos nang kapayapaan sa Diyos nang Digmaan..