İçimde kötü bir his yok. İçimde, uzun zamandır his yok. Dışımda hissettiklerim gecenin soğukluğu ve kahvemin sıcaklığı.
Etrafımda olan biten ne varsa hepsine karşı kararsızlığım da anlayamadığım bir hüznü cereyan ediyor gözlerimde, gözler önünde.
Ki ben sergilerken bu garip hali, bir isim bulamadığımdan bu garip hale, "bu garip hali yaşayan bilir" edasına bürünüyorum, başka bir garip halde.
Aklım dışında her şey yerli yerinde, kalbim ayrı bir ülke bedenimde ve içimdeki en güzel parçam şu aralar kalbim. Kalbim! Kendine geldin.
"Geleceğe dair bir umudum var" dediğim günden beri umutsuz değilim. Kalbimi tamamladığımdan beri mutsuz değilim. Aklımı bulabileceğim güne kadar da düşünmemeye söz verdim. Aklım! Karşıma çıkma sakın.
