"συγνώμη... Απλά ήθελα... Νάα....φέρω πρωινό για σένα! " είπα και χαμογέλασα κοιτώντας δεξιά και αριστερά...
"δεν χρειαζόμουν πρωινό, ένα φιλί σου μοθ έφτανε..." μου είπε, πλησίασε στο αυτί μου και μου ψιθύρισε "μαρεσει όταν κοκκινιζεις... "
Νομίζω ότι αν υπήρχε κάτι πιο κόκκινο από το κόκκινο αυτό θα ήταν το χρώμα μου τώρα...
Γιατι τον ντρέπομαι ακόμα?
-_-
"έλα να πιούμε τους καφέδες γιατί θα κρυωσουν.. Φα..φάε κρουασανακι..." τα χέρια μου ετρεμαν και η φωνή μου τραυλιζε...
Ο Στράτος χαμογέλασε πλάγια και πήρε τον καφέ στα χέρια του...
"έλα να σε ταίσω... " του είπα και πήρα ένα κρουασανακι..
"ααα "
Έφαγε μια μπουκιά "μμμ...ωραίο, δωσμου και το υπόλοιπο! " μου είπε και ξανά άνοιξε το στόμα του, το πήγα προς το μέρος του και το γύρισα αμέσως και το έφαγα "ιιιιιιιιιιι " μου φώναξε, χαμογέλασα με το βλέμμα του νικητή..."την πάτησες! " μου είπε και πήγε να σηκωθεί, ωχ...γουρλωσα τα μάτια μου και άρχισα να τρέχω πανικοβλιτη...
"θα σε βρω!" μου φώναξε όταν ανέβαινα την σκάλα..
Μάλλον δεν ξέρει ότι είμαι αυθεντια στο κρυφτο... Χασκογελασα και μπήκα στην ντουλάπα..ουυυυ..Μεγάλη.... Χεχε..
Δεν θα με βρ
"γειά!" άνοιξε την πόρτα
Γουρλωσα τα μάτια μου "ας πάρω το βραβείο μου!" συμπλήρωσε και μπήκε και εκείνος μέσα στην ντουλάπα, η ντουλάπα ήταν άδεια από ρούχα αλλά είχε μερικές κουβέρτες διπλωμενες στις οποίες παταγα...
Έκλεισε την πόρτα, έβαλε τα χέρια του γύρω από την μέση μου, το βλέμμα μου σοβαρεψε, δεν μπορούσα να δω το πρόσωπο του επειδή ήταν αρκετά σκοτεινά αλλά νομίζω ότι θα με φιλήσει όπως και έκανε, τα χείλη του εκαιγαν ενώ τα δικά μου ήταν κρύα επειδή μόλις είχα επιστρέψει από έξω...
Μπορούσα να λιώσω εδώ μέσα...
