Music Box

• Η τέταρτη μελωδία •

(Σας προτείνω να ακούσετε την παραπάνω μελωδία διαβάζοντας ;) )

Ήμουν έτοιμη να πιάσω την μανιβέλα για να κουρδίσω ξανά το μουσικό κουτί όταν η ψιλή φωνούλα της Λίλιαν με διέκοψε.

- Μαμά... η μουσική αυτή δεν είναι χαρούμενη όπως στην αρχή...!

- Δεν σου αρέσει;

-Αν αρέσει στην μαμάκα μου, μου αρέσει και εμένα!

Συνειδητοποίησα ότι οι χαρούμενες μελωδίες που είχα δημιουργήσει ήταν ελάχιστες. Η ζωή μου δεν ήταν ποτέ μίζερη, δεν ήταν γεμάτη στιγμές αγωνίας και θλίψης , αλλά τα πράγματα αλλάζουν, τα πάντα αλλάζουν. Μπορούν να πάνε από το καλό στο κακό, και από το κακό σε κάτι καλύτερο.

Οι σκέψεις και οι αναμνήσεις αρχίζουν σιγά σιγά να με πνίγουν. Απλά κούρδισα το κουτί και άφησα όλο τον πόνο να ταξιδέψει μακρυά με την μουσική.

•••

Ένας χρόνος κύλησε έτσι απλά. Είχα βρει ένα καλό φίλο, είχα κάποιον στον οποίο μπορούσα να βασιστώ, και αυτός ο κάποιος μπορούσε να βασιστεί πάνω μου. Οι σχέσεις μου με τους γονείς μου παρέμειναν ακριβώς οι ίδιες, ο ίδιος παγωμένος τοίχος ανάμεσά μας, εγκλωβισμένοι και οι τρεις μας σε δύο διαφορετικά δωμάτια χωρίς έξοδο, χωρίς ένα σπίρτο ή έναν αναπτήρα για μα λιώσουμε αυτόν τον πάγο, χωρίς ένα ρόπαλο για να τον σπάσουμε, απλά εγκλωβισμένοι. Είχα χάσει πλέον κάθε ελπίδα, είχα αρχίσει απλά να τους διαγράφω, έμενα στο ίδιο σπίτι με δύο αγνώστους. Ακόμα και οι άγνωστοι λένε καμιά φορά καλημέρα και καληνύχτα, έστω ένα γεια, ή απλώς  χαμογελάνε ο ένας στον άλλο χωρίς λόγο, εγώ με τους γονείς μου δεν ήξερα τι ήμασταν πλέον, και ποτέ δεν βρήκα απάντηση σε αυτό μου το ερώτημα, ακόμα μια φορά.

Η ζωή μου δεν είχε τίποτα το φανταστικό, δεν ήταν από αυτές που θα καθόσουν να γράψεις ένα βιβλίο που θα έκανε τους άλλους να σε θαυμάσουν, να γελάσουν ή να κλάψουν. Η καθημερινότητα είχε πάρει το πάνω χέρι, σχολείο, σπίτι του παππού, σπίτι , ξανά και ξανά. Τα προαισθήματα μου με είχαν αφήσει ήσυχη, και χωρίς αυτά δεν έβρισκα λόγο και έμπνευση για νέες μελωδίες. Ο  καιρός, οι εποχές, οι γιορτές, περνούσαν χωρίς να μου αφήνουν ξεχωριστές αναμνήσεις.

Όλα ήταν βαρετά, όλα εκτός από τον Μάνουελ και τις περίεργες ερωτήσεις του. Το παρελθόν μου, που ήταν αρκετά σύντομο τον ενδιέφερε  περισσότερο από αυτή που ήμουν τότε.