Hoofdstuk 21

25 3 2
                                    

De jongens zaten gefocust te luisteren naar Kyla's uitleg. Soms hoorde je een kleine reactie, zo hoorde Ridley bijvoorbeeld dat Luke een beetje geschrokken ademde. Ze kon nooit geloven dat een jongen zoals Luke iets in een meisje zoals haar zag, maar toch was het zo. Blijkbaar hadden ze al een lange periode een relatie, voor het ongeluk. Plots stopte Kyla met praten en dat bracht Ridley weer bij zinnen. Christian keek hen met grote ogen aan en wist niets uit te brengen. Luke keek verbaasd en geshockeerd naar Ridley, net alsof hij het verhaal niet geloofde.

"Wel vreemd dat dit allemaal begint nu dat die ene nieuwe jongen aangekomen is", begon Luke.
"Nieuwe jongen?" vroegen Kyla en Ridley in koor. Christian knikte en begon te vertellen.
"Ja, er is een nieuwe jongen hier in Wyatt. Blijkbaar is hij een lang verloren fee, ik snap er zelf ook niet zo veel van", gaf hij toe.
"Zijn naam is Justin Allen, hij is 17 jaar oud. Justin heeft blijkbaar ook een aantal lessen samen met één van ons", wist Luke te vertellen.
"Waarom weten wij nog van niks?" vroeg Kyla verbaasd.
"Omdat wij het nu ook pas net weten", zei Chris. Kyla keek hem lief aan en zei dat ze het wel begreep. Ridley voelde dat Luke's ogen op haar gericht stonden, ze draaide rustig haar hoofd naar hem toe en glimlachte. Luke keek haar vragend aan maar Ridley liet zien dat alles in orde was. Hij wou net iets zeggen toen de bel ging. Kyla en Ridley stonden op maar de jongens bleven zitten.
"Waarom moeten jullie niet naar de les?" vroeg Ridley.
"We hebben een tussenuur", antwoordde Luke, Ridley knikte. Ze nam haar tas, en liep rond de tafel naar Luke. Ridley gaf Luke snel een kus en zei dat ze straks wel verder zullen praten. Hij knikte, Ridley wandelde naar de deur en liep naar haar lokaal.

***

Kyla had nu aardrijkskunde en Ridley had geschiedenis, dus ze moesten opsplitsen haverwege de gang. Ze zag Lily al staan aan het geschiedenislokaal, dus besloot ze om met haar te gaan praten. Lily was een verlegen meisje dat nooit echt veel zei dus het verbaasde Ridley dat Lily zelf een gesprek begon.
"Hey Rid, hoe was je dag tot hiertoe al?" vroeg ze. Ridley vertelde het hele verhaal over hoe zij en Kyla uit hun klas waren gezet. Lily begon luid te lachen toen ze het hoorde, en plots kreeg Ridley een vreemd gevoel. Het was een gevoel alsof iets of iemand aanwezig was, die er eigenlijk helemaal niet moest zijn. Ridley keek voorzichtig rond in de gang, maar zag helemaal niets bijzonders. Toen viel haar oog op een jongen met donkerbruin haar met lichtbruine ogen, waarvan ze kon zweren dat hij er twee seconden geleden nog niet stond. Ridley bekeek hem van kop tot teen, hij had een donker t-shirt aan, een gescheurde jeans en donkergroene sneakers. Lily had door dat Ridley naar hem aan het staren was en porde Ridley.
"Weet je wie dat is?" vroeg Lily.
"Nee, maar laat me raden", begon Ridley, "dat is Justin Allen, de nieuwe jongen op Wyatt."
"Hoe weet jij dat?" Lily keek verbaasd.
"Ik heb zo mijn bronnen", zei Ridley met een grijns. En hierdoor moesten ze weeral met tweeën beginnnen lachen, en nu keek de jongen, Justin, hen aan. Hij kwam op Lily en Ridley afgestapt, maar toen kwam net mevrouw Ritchie aangewandeld. Ze opende de klas en liet iedereen naar binnen wandelen.
"Wil je naast mij komen zitten?" vroeg Lily. Ridley lachte en knikte.
Ridley en Lily liepen naar de linkerkant van het lokaal en namen een bank ergens vanachteren. Ze namen hun boeken en schrijfgerief, en legden deze op de bank. Op de bank naast hen kwam Justin zitten. Hij keek met een glimlach naar Ridley, maar iets aan die glimlach voelde vreemd aan. Het was zo'n gemaakte, geforceerde lach waarvan je kippenvel kan krijgen. Ridley draaide haar hoofd weg van Justin, terug naar Lily.
"Vind jij die nieuwe jongen ook niet heel vreemd?" fluisterde Ridley tegen Lily, terwijl mevrouw Ritchie haar uitleg begon.
"Ik vind hem een beetje eng zelfs, ik ben echt bang van hem", antwoordde Lily. Mevrouw Ritchie was nu beizg met namen af te roepen om na te kijken ofdat iedereen wel aanwezig was.
"Justin Allen?"

"Ja, hier", zei een zware zwoele stem. Ridley had nog maar één keer kippenvel gekregen van iets wat iemand zei, en dat was van Luke toen ze op een date waren. En nu had die nieuwe jongen haar gewoon kippenvel gegeven met de simpele woorden 'ja, hier", dit klopte niet.
"Ik wil meer te weten komen over die jongen", zei ik stilletjes tegen Lily. Ze knikte bevestigend. We waren alweer een aantal namen voorbij en toen riep ze Lily.
"Lily Green?"
"Ja", zei Lily stil.
"Lily Green?", herhaalde mervrouw Ritchie maar dan nu luider.
"Ja", zei Lily weer.
"Meisje, je zult toch echt moeten leren luider praten", zei ze doorheen de klas. Lily knikte en verstopte toen haar hoofd in haar armen die op de bank lagen. Ridley wreef zachtjes over haar rug en zei dat het niet erg was. Weeral waren er een aantal namen voorbij en toen riep ze eindelijk ook Ridley af.
"Ridley Warren?"
"Ja, ik zit hier", zei ze luid en duidelijk. Toen ze dat zei keek Justin ook op. En plots hoorde ze een stem in haar hoofd die niet van haar was.
"Ahzo, dus jij bent Ridley. Ik had al zo'n vermoeden maar ik wist het nog niet zeker", klonk er in Ridley's hoofd. Ridley keek snel de klas rond maar niemand leek de stem te horen.
"Lily", fluisterde Ridley. Lily keer op en knikt.
"Hoor jij die stem ook?", vroeg ze bang.
"Welke stem?", vroeg Lily verrast.
"Rid, doe geen moeite, enkel jij kan me horen. Ik durf te wedden dat je je nu afvraagt hoe dit kan en wie ik ben, maar op al deze vragen zul je snel genoeg een antwoord krijgen", zei de stem weer.
"Waarom noem jij mij Rid? Ik ken je niet eens! En hoe weet ik dat ik je kan vertrouwen?", vroeg Ridley in haar gedachten.
"Dat weet je niet. Ik luister naar mensen hun gesprekken als ik voorbij hen wandel, daarom weet ik dat je bijnaam Rid is", antwoordde de stem. Ridley keek rond en haar blik bleef hangen op Justin, die wel heel gefocust naar zijn boek staarde.
"Als ik niet weet wie je bent, heb ik liever dat je uit mijn hoofd verdwijnt", zei Ridley bot.
"Wacht, wacht. Kom vanavond om 20u naar de bibliotheek, achterste tafel. Daar zit ik te wachten en dan kunnen we een normalere conversatie voeren, goed?" vroeg de stem.
"Oké, maar ik vind dit wel verdacht dus ik weet niet of ik dit wel een goed idee vind", antwoordde Ridley.
"Ik beloof dat je me kan vertrouwen en dat ik alles straks uitleg. Dus ik zie je om 20u in de bibliotheek?"
"Ja okay, ik zie je dan", zei Ridley. En de stem was stil. Ridley heeft de rest van de les niet meer opgelet want ze was heel de tijd aan die stem aan het denken. Eindelijk ging de bel en ze stond op en verliet het lokaal.

------------------

SORRY DAT HET WEERAL ZO LANG DUURDE...

Ik moest voor een taak voor school al mijn verslavingen opgeven voor een week en daarna had ik geen inspiratie meer, en dan was er ook nog tijd tekort door schoolwerk...

Ik hoop dat jullie het nog altijd geweldig vinden!

Vote/Comment x

-xxx-

Lotte


FaithWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu