Hoofdstuk 24

12 3 1
                                    

De volgende ochtend stond Ridley vroeg op. Ze liep stil naar de badkamer zodat ze Luke niet wakker zou maken. Ze nam een zwart broek en groen topje uit haar kast en kleedde zich snel aan. Ze deed een beetje mascara en lipgloss aan en liep daarna terug naar de slaapkamer. Ridley zag dat Luke nog diep aan het slapen was. Ze liep naar het bed, gaf hem een kus op zijn voorhoofd en verliet de kamer. Op de gang was er nog niet veel leven, want iedereen sliep nog. Ridley liep rechtstreeks Death's kamer. Ze wou net aankloppen toen de deur open ging. De kamer was mistig zoals altijd. Ridley wandelde de kamer verder in, en zag Death zitten op de gouden bloem. Death keek op en toen ze Ridley zag begon ze spontaan te lachen.
"Lieve Ridley, waaraan heb ik je bezoek te danken?", vroeg ze.
"Ik heb vreemde dromen en Luke stelde voor om met u te praten omdat u misschien wel een oplossing had."
"Mhm, ik snap waarom Luke dit voorstelde. Vertel eens wat meer over je dromen."
Ridley begon haar droom te vertellen met alle details inbegrepen. Death luisterde aandachtig en knikte kort.
"Ik denk dat ik weet wat je kan helpen", zei Death.
Ze stond op en liep naar een grote glazen kast achter Ridley. Ze nam een licht paars mengsel, en gaf het aan haar.
"Neem dit in vlak voor je gaat slapen en normaal stoppen de dromen dan", vertelde Death. Ridley knikte bevestigend.
"Nog andere vragen of problemen, Ridley?"
"Uhm, ja. Wie is Justin Allen?", vroeg Ridley.
"Hij is een uitwisselingsstudent van een andere feeënstad uit het oosten."
Ridley knikte traag. Ze geloofde niet zo veel van Death's uitleg, maar besloot het gewoon te accepteren.
"Dank u wel voor u hulp", zei Ridley, ze stond op en stak het drankje in haar tas. Ze lachte vriendelijk naar Death en liep de kamer uit.
De deur viel achter haar dicht en ze hoorde in de verte haar naam.
"Ridley!", riep een stem in de verte. Ridley draaide zich snel om, en zag dat het Justin Allen was. Ze keek verbaasd en plots dacht ze aan de afspraak. Ze was zo moe geweest dat ze heel de dag had geslapen en dus niet naar de afspraak geweest was.
"Ik heb gisteren een uur op je zitten wachten!", reageerde Justin bot. Ridley zette een schuldige lach op en zei: "Het spijt me, ik was zo moe, ik heb heel de dag geslapen."

Hij knikte maar keek gekwetst.
"Maar je doet nu wel mijn vermoeden kloppen. Jij bent de stem in mijn hoofd, en ik zou het zeer appreciëren als je dat niet meer zou doen", zei Ridley.
"Sorry, het was de enige manier om je aandacht te krijgen", legde Justin uit. Ridley knikte en besefte dat hij gelijk had.
"Ben je echt een uitwisselingsstudent uit het oosten?", vroeg Ridley. Justin knikte bevestigend.
"Waar ik vandaan kom, vertelde ze me dat jij een zeer speciaal persoon bent en dat ik jou om hulp kon vragen", zei hij.
"Hoezo? Wat is er in je stad gebeurd?"
"Dat kan ik je nu niet vertellen, niet hier. Kan ik je straks na school zien? Als je niet weer in slaap gevallen bent natuurlijk", zei hij met een lachje. Ridley begon ook te lachen en zei dat ze hem na school zou spreken.
"Nu moet ik wel doorgaan, want straks beginnen de lessen en ik moet nog terug naar mijn kamer", zei Ridley.
"Ik zie je straks wel weer."
Ridley liep de tegengestelde richting uit en haastte zich naar haar kamer.

Luke zat wakker op haar bed, en keek haar vragend aan. Ze haalde het paarse drankje uit haar tas en zette dit op haar nachtkastje.
"Ik neem aan dat je bij Death langs geweest bent?", vroeg Luke bezorgd. Ridley knikte en vertelde alles wat er gezegd was. Ze zei ook dat ze twijfels had over het verhaal van Justin.
"Ik heb liever niet dat je deze avond met Justin gaat praten", zei Luke.
"Schat, ik wil weten waarom hij hier is, en het is niet alsof hij jou plaats gaat innemen hé", reageerde Ridley rustig. Luke lachte, "ik mag hopen dat hij mijn plaats niet inneemt", zei hij met een grijns. Ridley keek hem aan met een nog grotere grijns en gaf hem een lange knuffel. Na een tijdje duwde hij Ridley weg.
"De lessen gaan zo beginnen, we moeten ons klaarmaken."

***

De tijd leek stil te staan. De lessen leken wel uren te duren. Elke les opnieuw dwaalde Ridley's gedachten af naar haar gesprek met Justin deze ochtend. Iets aan die jongen was speciaal, aantrekkelijk zelfs. En elke keer dat ze aan hem dacht kreeg ze een vreemd gevoel in haar buik. Geen echte vlinders, eerder een gevoel dat je krijgt vlak voordat je in een rollercoaster gaat. Een spannend gevoel, waarvan je wilt weten hoe het verder gaat.

Eindelijk was de dag afgelopen, ze hadden gezellig met 4 gegeten en Ridley zat nu even op haar kamer. Ze had net haar mascara wat bijgewerkt en had nog een beetje lipgloss op gedaan. Over haar groene topje deed ze een donker grijs vestje, nam haar tas en liep de kamer uit. Ze had met Justin afgesproken buiten Wyatt, dus het was nog een eindje wandelen. Ridley liep door de glazen deur naar buiten, deed voorzichtig de grote ijzeren poort open en liep snel verder weg van Wyatt. In de verte zag ze Justin op een bankje zitten. Hij had een donker blauwe trui aan, een grijze broek en weeral die groene schoenen. Zijn haar stak omhoog, maar op een leuke manier, en zijn ogen leken wel goud in dit licht. Het gevoel in Ridley's buik werd als maar groter. Ze was nu ook bij het bankje aangekomen en ging naast hem zitten. Justin keek haar aan, verrast dat ze echt gekomen was.
"Ik denk wel dat ik je een uitleg verschuldigd ben", begon hij.
"Laten we eerst gewoon wat praten om elkaar een beetje beter te leren kennen want het is een beetje vreemd om je levensverhaal te doen tegen iemand die je helemaal niet kent", zei Ridley en Justin knikte met een breede lach.
"Goed plan! Vertel eens, wat zijn je hobby's?", vroeg Justin.
"Uhm, dat weet ik niet meer", antwoordde Ridley. Justin keek haar vragend aan.
"Ik leg het straks wel uit", zei ze.
"Is alles wel in orde?", vroeg Justin terwijl hij haar hand nam. Ridley kreeg een vreemd en tintelend gevoel in haar buik. Ze keek naar hun handen en nadien naar zijn ogen. Die mooie gouden ogen keken recht in haar ziel, ze had het gevoel alsof ze hem al heel haar leven kende.

----------------

weeral sorry dat het zolang duurde!!

ik hoop dat jullie blij zijn met het nieuwe deeltje!

vote / comment als je wilt

-xxx-

Lotte

FaithWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu