YILLAR SONRA

Bölüm 18

Multımedya Tunç'un kızının şimdiki hali.

İYİ OKUMALAR..
Vote vermeyi unutmayın lütfen..

Tunç

Malatya'ya geleli 2 gün olmuştu.Kızımla bol bol vakit geçirdim.Bugün yola çıkacaktım ama tek başıma değil annemlerde benimle Bursa' ya gelecek ordan bir ev satın alacaktık.Babamda Malatya'daki şirketten vakit buldukça Bursaya bizim yanımıza gelecek çünkü ben kızımı çok özlüyordum.Gözümün önünde büyüsün istiyordum.Çünkü bu dünyada ona kol kanat gerecek sonsuz sevgi verecek bir tek ben kaldım.Annesinin yokluğunu bir an bile hissetirmicem ona.

"Tunç Naz'ın herşeyi hazır.Sende ev işini halletmeye bak otel köşelerinde süründürmeyelim çoçuğu."

"Tamam anne merak etme hem sen yorma o güzel aklını git entrika falan çevir."

"Bıktım oğlum senin şu bitmez tükenmez laf sokmalarından nezaman affediceksin beni."

"Affedilmeye layık bir kişiliğin olduğu zaman.Hiç düşündün mü bir tek oğlum var ve bana karşı büyük bir nefreti var neden acaba dedin mi hiç."

Annem bianda kendini koltuğa attı.Başını eyip eliyle başını ovdu.O sırada benim tatlı kızım uykudan uyanmıştı.Bakıcısıyla birlikte bize doğru geliyordu.Daha 2 aylıktı ama yenidoğan bir bebeğe göre büyük duruyordu.Annem bana çektiğini , benimde bebekken iri bir bebek olduğumu söylemişti.Kollarımı kızıma uzattım.

"Gel bakalım babaya  meleğim benim."

O kucağımdayken okadar huzurluydum ki..Onunla konuşurken bana gülümsemesi..Baba olmak nekadarda güzel bir duyguymuş.Kucağıma aldığımda sanki düşecekmiş korkusu yada ona zarar verecekmişim gibi hissediyordum hep.Bundan bir kaç yıl önce böyle biri olacağımı düşünmezdim.Çünkü asla sadık bir adam olmadım ben.Aşkından öldüğüm Ecmel'i bile aldatmıştım ben.Bir kız çocuğumun olması bana bir cezaydı sanırım.Ama ben asla kızımı kimsenin üzmesine izin vermicem , yaşadığım sürece..Düşüncelerimden sıyrılıp anneme döndüm.

"Hadi herkes tamamsa çıkalım artık uçağı kaçırmayalım."

Annem başını tamam anlamında salladı.Kalktı Naz'ı aldı kucağımdan arabaya gitti.Bakıcıda arkasından gitti o bizle gelmicekti ordan yeni birini bulacaktık.Bende çantaları alıp arkalarından ilerledim.Annem evdeki çalışanları bir bir tembihledikten sonra içi rahat bir şekilde arabaya bindi ve havaalanına doğru yola çıktık.

Anıl

Arya'yı eve bıraktıktan sonra şirkete uğradım.Asistanım arayıp acil gelmem gerektiğini söyledi.Birisi benle görüşmek istiyormuş , önemliymiş falan filan..Sonunda şirkete gelmiştim.

"Ne oldu Seval görüşmek isteyen kim hemde bu saatte."

"Toplantı odasına aldım Anıl Bey benden bilmiyorum kim olduğunu."

Bakalım kimmiş bu gizemli şahısımız.Koridorları geçip sonunda toplantı salonuna geldım.Kapıyı açıp içeri girdiğimde tanıyıp tanımadığıma karar veremediğim bir yüzle karşılaştım.Beni görünce oturduğu yerden doğruldu ve kalkıp elini uzattı.

" Merhaba Bora Türkoğlu."

Bende uzattığı eli sıkıp " Memnun oldum Anıl Sapmaz"

"Buraya neden geldiğimi merak ediyorsunuzdur eminim."

"Evet özellikle mesai saatleri dışında olması merakımı dahada artırdı."

"Ozaman fazla vaktinizi almadan sadede geleyim.Ben sizinle iş yapmak istiyorum.Ben üreticiyim sizse üretilen ürünün reklamını yapıyorsunuz ve ününüzüde duydum kısa zamanda büyük işler çıkarıyormuşşunuz.Benimde zamanım kısıtlı 2 hafta gibi bir sürede yeni üretilen parfümümüzün reklamını yapmanızı istiyorum."

"Anladım Bora Bey yani bizim için uygundur.Sizde yarın uygun olursanız bir yemekte konuşabiliriz tüm ayrıntıları."

"Teklifimi geri çevirmediğiniz için minnettarım.Ozaman bana müsade.Görüşmek üzere." dedi.

"Nedemek.Görüşmek üzere." dedim ve tokalaştıktan sonra çıkıp gitti.Kafama takılan şey bu adam bana yabancı gelmiyordu.
Nerden tanıyordum.Daha fazla düşünmek istemedim ve şirketten bende çıktım.Arabama bindikten sonra Tunç aradı.

"Efendim Tunç."

"Anıl biz havaalınana yeni indikte bizi gelip alabilirmisin ?"

"Tabi olum gelirim hemen.Şirketteydim zaten.15 dakikaya ordayım.Hadi bay."

Tunç beyin minnoş bebeğini görelim bakalım.Vay bee baba oldu oda.Hemde Tunç yani kırk yıl düşünsem aklıma gelmez.Aryayla bende acaba bir bebek sahibi olacakmıydım.İkimizinde yaşı şuan 24 sanırım biraz daha bekledikten sonra ona evlenme teklifi edeceğim.Genç anne baba olursak çocuklarımızla daha iyi anlaşırız hem.Havaalanına girince arabadan inip Tunçları aradı gözüm.Hıhh işte ordalar.

"Ooo merhaba teyzecim nasıılsınız."

"Teyzemii aşk olsun Anıl yaşlımııyım ben okadar."

"Yok yok olur mu hiç değilsin tabiki."

"Şaka yapıyorum evladım teyze diceksin tabiki artık babaannede olduk."

Babaanne lafını duyunca gözüm Tunç'un kucağındaki ufaklığa kaydı.Nekadar da güzel bir bebekti o öyle.

"Kardeşim kızın çok güzel ya şuna bak çocuk yapasım geldi senş böyle görünce."

"Teşekkür ederim kardeşim.İnşallah sende bu duyguyu tadarsın anlatılmaz bir his bu."

Türkan teyzenin sesiyle konuşmayı yarıda bıraktık.

"Hadi oğlum hadii çocuk yollarda rezil oldu zaten.Bi an önce gidelimde rahat rahat uyusun evinde."

"Tamam tamam hadii arabaya gidelim."

Tunç bebeği annesine verip benimle birlikte bavulları taşıdı.Bavulları arabaya yerleştirip ben sürücü koltuğuna oda yan koltuğa geçti.Yolda giderken uzun uzun düşündüm.Arya'ya evlenme teklif etmek için beklemicektim.Yeni sevgili olmuş olabiliriz ama uzun süredir seviyorduk birbirimizi ve ben daha fazla zamam kaybetmek istemiyordum.Çünkü Arya'yı çok seviyordum.Ve bunu sonsuzlaştırmak istiyorum.

SON..