Elini tetiğe getirdi ve tetiğe bastı.Silahtan çıkan kurşun çok hızlı bir şekilde Aylin'i buldu.Aylin birden salsırdı ve vücuduna baktı kurşun kalbinin yakınına saplanmıştı.Maskeli adam silahı bu sefer Eylül'e dogru tuttu.Tetiğe bastı ama silah boştu.Dışarıdan polis sireni sesleri gelmeye başlayınca maskeli adam hemen kaçmaya başladı.
Eylül hemen Aylin'in yanına oturdu"kurtulduk polisler geldi"dedi.Ama Aylin'in pek sevinmis bir hali yoktu."Bak soru sormadan dediğimi yap hemen şu çantada ki silahı al ve vur beni"dedi Aylin sesi az çıkıyordu.Eylül birden duraksadı ama bunu yapmaya hiç niyetli değildi.
"Bak Eylül hemen dediğimi yap ve git burdan!"yoksa ben ölümden beter olurum.Eylül silahı eline aldı ama elleri titriyordu.Silahı Aylin'e doğru tuttu.O sırada kapı açıldı ve içeri eli silahlı bir polis girdi.Eylül onun elindeki silahı görünce birden paniğe kapıldı ve silahla polise ateş etti.
Polis yere düştü Eylül ne yaptığını farkında olmadan silahı yere atıp arka pencereden kaçmaya başladı.Pencereden dışarı çıkınca boş bir arazide nereye gittiğini bilmeden koşuyordu.Ayağı takıldığı gibi yuvarlanmaya başladı.
Eylül bir ağacın dalına tutundu ve kendini durdurabildi.Eylül etrafına bakındı ama etraf sadece tarlalarla doluydu.
...1 hafta sonra...
"Ben hala inanmıyorum ya Eylül'ün yaşaması bir yana bide polisi mi öldürmüş?"diye sordu Ada."Ya ben polisi öldürme olayına değişik bakıyorum"dedi Mert."Nasıl yani?"diye sordu Melisa.
"Ya ne bilim belki bir yanlış anlaşılma falan vardır yani Eylül niye yapsın ki böyle birşeyi"dedi Mert.Mert yeni çıkmıştı hastaneden ve Ada'nın evinde hep beraber konuşmak toplanmışlardı.Ortalıkta boğucu bir sessizlik vardı.Belkide bu sezsizlik çaresizlik sezsizliğiydi.
İlk sessizliği bozan Melisa oldu"Ya şu yaşadıklarımız amerikan aksiyon filmlerinde bile yok ya"."Dünya işte bazen akışına bırakmak gerekir"dedi Ada."Dünya'nın görevi ne acaba öylesine dönüp durmak mı? Yoksa bir bildiği olduğu icin mi? Veya döne döne bir yere vara bildiğini sandığı için mi?"dedi Mert.
"Aslında Ay bence gezegenlerin en korkağıdır.Gündüz gerçek yüzü ortaya çıkmasın diye Güneş yetişir onun yardımına.Ama Ay gece tekrar çıkar karşımıza ama yine kendi yüzüyle değil Güneşin ışığıyla çıkar.Bir yandan da geceyi en güzel yapanlardan biridir o.dedi Melisa.
"Geç oldu ben artık eve gidim"dedi Melisa.Eşyalarını aldı ve eve doğru yürümeye başladı.Eve doğru giden yolda yol çalışması vardı.Oradan geçemeyeceğini anlayınca karanlık yoldan gitmek zorunda kaldığını anladı.
Karanlık yolda telefonun feneri açtı ve ileride yürürken biri olduğu fark etti.Daha hızlı yürümeye başladı.Çünkü o yolun sonuna gelmişti ve ışıklı yola geçicekti.Melisa da yalnız yürümemek için hızlı yürümeye başladı.O kişiye yetişmeye çalışıyordu.
O kişi tam karanlık yolu bitiminde yana dönüp ağaçların arasına girdi.Melisa şaşırmıştı tabi çünkü o yoldan sonrası ormandı.Melisa o kişinin girdiği yere gelince bakıp bakmama konusunda kararsızdı.Etrafı gözleriyle süzdü ama yürüyen kişi veya bir ışık göremedi.
"Sen beni mi takip ediyorsun?"dedi.Melisa tam yanında duran çalılığın arkasına bakınca Aylin'i gördü.Ama Melisa daha önce tanışmış gibi davranıyordu ama söyle bir sorun vardı ki Melisa onu başka biri olarak tanıyordu.
"S-sen Sude değil misin?"diye sordu Melisa.Aylin gözlerini kaçırmaya başladı."sen ne saçmalıyorsun benim adım Aylin"dedi kekeliyerek.Birden koşmaya başladı Aylin.
......................................................................
Sabahın ilk ışıkları ile herkes uyanmıştı.Melisa,Ada ve Mert'i arayip herseyi anlattı.Ve aralarında bir karar verdiler belki Yıldız hanim tanır ona soralım dediler.
Ćocukken buluştuları parkta buluştular yine.Doğruca Yıldız hanım'ın evine doğru gittiler.Kapıyı çaldılar hepsi çok merak ediyordu.Kapıyı Eylül'ün babası açtı.
"Buyrun çocuklar ne istemiştiniz"dedi Eylül'ün babası Alp amca."Biz Yıldız hanim ile konuşucaktık"dedi Ada.İçeri girdiler ve koltuğa Yıldız hanim'ın karısına oturduklar."Yıldız hanım bu kim tanıyor musunuz?"diye sordu Melisa.Aynı zaman da dün Aylin'in koşarken düşürdüğü kendi fotoğrafını verdi.
"Bu kız Melisa ile dün karışılaşmış"dedi Mert."Neden arıyorsunuz bu kızın kim olduğunu?"dedi Yıldız hanım tedirgin bir halde.Olayları anlattı Melisa."evet böyle oldu bize yardım edicek misiniz?dedi Ada."Eğer bir bilginiz varsa lütfen söyleyin"dedi Mert.
"Bu kız...ee bu kız benim büyük kızım Sude Bulut..."dedi Yıldız hanım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Kız
Mystery / Thriller01.12.2016 Gizem/Gerilim #60 Geceler her zaman tehlikelidir.Gecenin karanlığının başlaması ile tüm kötülükler için gün henüz yeni başlar.Bu hikayede bir gece başladı.Bir kişinin kocaman hayatı bir gecede değişebilir.Bu geceler o kadar güçlü olur ki...