~13~

1.2K 118 7
                                    

Vote & Comment please ❤

Σπρώχνω την γυάλινη πόρτα της καφετέριας και μπαίνω μέσα. Κοιτάω αριστερά - δεξιά και αφού εντοπίσω τον Niall να κάθεται σε ένα τραπέζι τον πλησιάζω και κάθομαι απέναντι του. Μόλις με δει χαμογελάει και μου δίνει έναν από τους καφέδες που υπήρχαν πάνω στο τραπέζι.

...

"Madison με ακούς?" Με φέρνει στην πραγματικότητα η φωνή του Niall

"Ναι τι είναι?" Ρωτάω και σηκώνω το κεφάλι να τον κοιτάξω.

"Ωραία συμφωνείς με αυτό που είπα?" Ρωτάει και με κοιτάει στα μάτια.

"Δεν άκουσα τι είπες." Μουρμουρίζω και μετά τον βλέπω να χαμογελάει έτσι ώστε το λακκάκι του να κάνει την εμφάνιση του.

"Το ξέρω ότι δεν με ακούς τόση ώρα. Εγώ μιλάω μόνος μου και εσύ είσαι στον κόσμο σου και φαίνεσαι σκεπτική." Εξηγεί και ξέρω πως έχει δίκαιο.

"Συγνώμη." Απολογούμαι και απλά μου χαϊδεύει το χέρι που έχω ακουμπισμένο πάνω στο τραπέζι.

"Μπορείς να το επαναλάβεις?" Ρωτάω καθώς νιώθω άβολα από την ησυχία που επικρατεί μεταξύ μας.

"Ναι φυσικά, αλλά ας φύγουμε να πάμε και μια βόλτα."

"Πάμε." Απαντώ και σηκώνομαι από την καρέκλα.

Μου κρατάει την πόρτα για να βγω και μετά με ακολουθεί. Περπατάει δίπλα μου και μετά αρχίζει να μιλάει.

"Madison σε δύο μέρες θα φύγω." Μου λέει και αμέσως γυρνάω το κεφάλι και τον κοιτάω.

"Που θα φύγεις?" Ρωτάω με απορία αλλά ταυτόχρονα κάπως στεναχωρημένα.

"Έχω δύο χρόνια να πάω στην Ιρλανδία, στην οικογένεια μου και ήθελα να πάω για λίγες μέρες εκεί."

"Και με εμάς τι θα γίνει?" Ρωτάω και μετά καταλαβαίνω τι ακριβώς είπα.

"Εννοώ εσύ πρέπει να μου κάνεις μαθήματα και-" Λέω καθώς οι λέξεις βγαίνουν με δυσκολία.

"Κατάλαβα τι εννοείς." λέει καθώς του φεύγει ένα γελάκι και κοιτάζει στο πάτωμα.

Δεν απαντώ και απλά κατεβάζω το βλέμμα μου κάτω. Με τραβάει από το χέρι και κάθεται σε ένα παγκάκι ενώ κάνω το ίδιο και κάθομαι δίπλα του.

"Σκέφτηκα να εμ..." αρχίζει να λέει καθώς τρίβει αμήχανα τον σβέρκο του.

"Κοίτα δεν ξέρω αν δεχτείς αλλά πάλι θα σε ρωτήσω." συνεχίζει να λέει και σηκώνει το βλέμμα του κοιτώντας με στα μάτια.

"Για πες." του λέω καθώς με τρώει η περιέργεια.

"Ξέρεις ήθελα απλά να ρωτήσω αν θες να έρθεις μαζί για λίγες μέρες, να μου κάνεις παρέα." τελειώνει αυτό που ήθελε να μου πει.

Μου ζήτησε να πάω μαζί του στην Ιρλανδία για παρέα. Θα είμαστε για λίγες μέρες μόνοι μας εκεί. Δεν ξέρω, αν δεν μου επιτρέψει η μαμά μου να πάω?

Εγώ θα ήθελα πολύ να πάω μαζί του, μου αρέσει να είμαι κοντά του και να περνάω χρόνο μαζί του.

"Niall, ακούγεται ωραίο να πάω και αλλού και να μην μείνω μόνο στο Λονδίνο για διακοπές αλλά δεν ξέρω αν μου επιτρέψει η μαμά μου να -"

"Αυτό εξαρτάται από εσένα Madison." Απαντάει και τον κοιτάω παράξενα.

"Τι εννοείς?"

"Μίλησα με την μητέρα σου και μου είπε πως έχω την άδεια της να σε πάρω μαζί άρα εσύ αποφασίζεις τώρα με ένα ναι ή όχι." Μου λύνει την απορία με ένα χαμόγελο στα χείλη.

"Τότε θα έρθω." Απαντάω χωρίς δεύτερη σκέψη και με αγκαλιάζει αμέσως ενώ από μακρυά βλέπω τον Harry να περπατάει στην κατεύθυνση που βρισκόμαστε εμείς.

"Niall πάμε να φύγουμε." Λέω γρήγορα και βγαίνω από την αγκαλιά του.

"Τι έγινε?" Ρωτάει ανήσυχα.

"Απλά πάμε να φύγουμε θα σου εξηγήσω αργότερα." Λέω γρήγορα καθώς τον πιάνω από το χέρι και τον τραβάω.

Έχουμε απομακρυνθεί αρκετά και έτσι περπατώ ξανά χωρίς βιασύνη. Δεν έχω αφήσει ακόμα το χέρι του αφού τον τραβούσα και με ακολουθούσε. Χωρίς να το περιμένω πλέκει τα δάχτυλα του με τα δικά μου και κατεβάζω το βλέμμα μου πάνω στα χέρια μας.

《Γιατί περπατάμε έτσι?》

"Γιατί βιαζόσουν?" Ρωτάει και σταματάει να περπατάει.

"Απλά ήταν ο Harry εκεί και δεν ήθελα να με δει." Του εξηγώ και με κοιτάει με σηκωμένο φρύδι.

"Αυτός δεν είναι στο Βέλγιο?" Ρωτάει απορημένα.

"Αυτό νόμιζα και εγώ, αλλά απ' ότι φαίνεται όχι." Απαντώ και κουνάει καταφατικά το κεφάλι του.

Ξαφνικά με τραβάει κοντά του και τα χέρια μου ακουμπούν το στήθος του.

"Πρόσεχε λίγο ρε βλάκα." Φωνάζει κάποιον και γυρνάω να κοιτάξω στο μέρος που κοιτάει.

Έναν ποδηλάτη φώναξε. Γυρνάω το κεφάλι μου ξανά και το σηκώνω κοιτώντας τον στα μάτια. Το χέρι του είναι γύρω από την μέση μου και το πρόσωπο του κοντά στο δικό μου, έτσι ώστε να βρισκόμαστε σε απόσταση αναπνοής. Η καρδιά μου αρχίζει να χτυπά πιο γρήγορα, ενώ ταυτόχρονα νιώθω κάτι σαν πεταλούδες στο στομάχι μου αφού ενώσει τα χείλη του με τα δικά μου.

.
.
.
.
.

Second kiss ❤

The Teacher of my Sister! ~Niall Horan Greek~ {ENDED}Where stories live. Discover now