A/N :
Mahabang mahabang sorry . Halos 2 months ako di nakapag UD . Sorry talaga , sunod sunod kasi projects , recitation , performances at exams . Hindi ko na talaga kaya . But now please , ito lang yung nakayanan ng utak ko XD . Di pa kasi ako makaget over sa exam. Geh . BBBUUTTTT , MALAPIT NA YUNG SEMBREAK NAMIN SO BAKA MAPADALAS NA YUNG UD . BABAWI AKO PRAMIS! HAHAHA . Comment and Vote. Sorry na XD . Lovelots!
_______________________________________________________________________________
Chapter 22
Chorong's POV
Lunch na .
At mukhang walang balak kumain si Naeun .
Kasi naman . .
Bumalik si Taemin .
Eh past yun eh .
Grabe , sobrang bitter ko na ba?
Kasama nga pala namin si Taemin ngayon sa iisang table .
"Hoy ,Naeun! Kumain ka na nga . Nakakahiya kay Taemin , kanina ka pa tulala." Sabi ni Bomi.
"Haaaaayyy ."sabi nya .
Aba aba aba. .
Anyare ?????
Makapagbuntong hininga naman to' . .
The end of the world ?
"Uhm , Naeun!? Can I talk to you in person , ngayon na?" sabi nya
Kaya naman . .
Nagulat bigla si Naeun .
Maybe . .
Ito na yung time . .
Yung time para magkausap ang dalawa .
Naeun's POV
Sa tuwing nakikita ko sya .
Bumabalik lahat ng sakit .
Alam ko sa kaloob looban ko . .
Na . .
Misunderstanding lang yun .
Pero . .
Bakit ang sakit pa rin ?
Kasi . .
Kung misunderstansing yun . .
Bakit hindi nya na ako kinausap ?
Tinanong man lang kung anong problema ko?
Bakit parang wala na syang pake sa akin?
*flashback*
Matapos kong marinig yung pinag usapan ni Chorong at ni Taemin .
Umalis na ako .
Pagkauwi ko . .
Walang sumalubong sa akin .
Both of my parents are CEO ng company in different branches .
Pero ako . .
Sinalubong ako ng luha .
Umiyak ako ng umiyak .
Nagdaan ang araw .
Hindi ko na kinakausap si Chorong .
Isang araw , kumain ako sa canteen .
Nang dumaan si Taemin .
BINABASA MO ANG
Diary Ng ChoHan : Take Two!!
FanfictionAno ba talaga ang mas mahalaga , ang KASALUKUYAN o ang NAKARAAN? (Part-Two) All Rights Reserved @ 2015