Krystal's POV
Please . . . stop the pain . . . I don't want to live anymore . . . I hate it . . . I just can't
I ran outside . . . di ko alam kung san ako papatungo . . . ang alam ko lang eh tumatakbo ako palayo sa bahay . palayo sa mga tao . . . sobrang lakas din ng ulan kaya wala ako masyadong makita sa daan
without anything in me pinagpatuloy ko lang ang pagtakbo. tatakbo kung saan ako dadalhin ng mga paa ko.
but the pain is still here, ayaw mawala. nakakaasar, nakakainis . . . ayoko na mabuhay . . . ayoko nang maramdaman to. sobrang nahihirapan na ako
bakit ba wala ako makita?! sobrang kapal ng fog kaasar!
kahit hawiin ko yung fog wala pa rin talaga akong makita . . . bahala na tatawid na ako
kaunting hakbang lang ang ginagawa ko dahil wala akong tsinelas, diba nga tumakbo na lang ako basta basta?
whooo. nasa gitna na ata ako ng kalsada ah . . .
May narinig akong nagbusina tapos sobrang lakas ng ilaw . . . hindi na ako nakagalaw sa kinalalagyan ko.
*creeeeccchhhhhhhhhh*
sobrang sakit ng buong katawan ko
"Miss! okay ka lang? fvck sorry hindi kita nakita sa daan, tekaa dadalhin na kita sa ospital" hinawakan ko yung kamay niya
"Hey . . no need, mamamatay na rin naman ako"
"nababaliw ka na ba? hindi . . dadalhin kita sa ospital . . wag mo ipikit mga mata mo" sa pagsabi niya nun, ipinikit ko na yung mga mata ko, sobra sobrang sakit na to.
3rd person's POV
"Nurse we need some help here . . . bilisan nyo, dalhin nyo siya sa ER"
"Krystal! lumaban ka! wag mo ako iiwan!" banggit ni luigi
"Hoyy baby girl! ano ba?! wag ka matutulog! please" tugong ni kenneth
"Sir, hanggang dito nalang po kayo" sabi ng nurse at pumasok na siya sa loob, si luigi at kenneth naman ay umupo sa labas ng ER
"t******! Bakit?! nakakaasar!!!!"
sumuntok si luigi sa pader hanggang sa magdugo ang mga kamay niya, habang si kenneth ay nakaupo lang, umiiyak, dahil hindi niya alam kung anong gagawin niya sa sinapit ng kanyang kapatid
"Kenneth! luigi! anong nangyari?!" biglang dumating sina Alliah at si Avril
"Car accident" binanggit ni kenneth habang nakayukom ang mga kamay niya, nakayuko siya, umiiyak
"WHAAA! FVCK! B*****!" patuloy pa ring sumusuntok si luigi sa pader, di niya pinapansin kahit dugo dugo na yung nga kamay niya
"Luigi stop!" pinipigilan ni avril ito ngunit ayaw niya paawat
"ano ba?! sabi nang tumigil ka eh!" walang naisip na gawin si avril kay luigi kundi sampalin ito, at napatigil niya na si luigi
"Ate please tell me she's okay? I don't want her to suffer, you know I love her right? I'll do anything for her ate, please" niyakap siya ni avril at umupo na sila
si alliah naman ay pinipigilan ang kanyang mga luha, sa mga salitang narinig niya galing sa bibig ni luigi ay nagdulot ng sakit sa puso niya. Sobra pa sa sakit na inexpect niya. pero she acted like she heard nothing.
minutes passed at lumabas na rin yung doctor
"Family of Krystal Villongco?"
"Doc! we're here!" lumapit silang lahat sa doctor upang malaman nila ang kalagayan ni krystal.
"I'm so sorry but hindi na siya nakaabot. based on her condition, her tumor on her brain, hindi niya na kinaya. I'm so sorry but we can't save her"
gulat, sakit at lungkot ang lahat na naramdaman nila, hindi dahil sa kung anong nangyari kundi dahil wala na si krystal, ni hindi man lang sila nakapag paalam ng maayos. masakit ngunit kailangan nila itong tanggapin, tanggapin na walang permanente sa mundo, ibinigay ng diyos ang buhay mo at kahit anong oras o panahon maaari niya itong bawiin sayo.
A/N: konting konti na lang guys. napipikon na ako sa sarili ko XD bagal ko mag UD sarrreeehhhh
BINABASA MO ANG
Status: SINGLE
Teen Fiction"Mas okay na yung SINGLE at INSPIRADO. Kesa sa IN A RELATIONSHIP pero DI NAMAN SIGURADO"
