hoofdstuk 5

159 11 1
                                    

17 oktober 2015,

Liselotte was van houding veranderd, het matras onder haar voelde hard en klammig. Ze wist dat ze leefde, haar hersenen deden het, ze kon horen, ze voelde, maar het waren haar spieren die voelden alsof al het leven uit hun was gezogen.

Een snijdende pijn gleed over haar bekken en Liselottes ogen sperden zich wijd open, twee lichtgevende rondjes hebben zich over haar heen gebogen.

Ze wilde vechten.., met haar armen het lichaam boven haar wegduwen. Het enige probleem was echter dat haar deltoideus, triceps en biceps weigerden te bewegen. Wat Liselotte ook deed, het lukte haar niet om maar één minuscule beweging te maken met welke spier uit haar gehele lichaam dan ook.

'Gamma Hydroxy Boterzuur, of GHB zoals jij het kent. Genoeg om je voorlopig nog even plat te houden. Je wil vast wel weten waarom je hier bent hè? Maar alles op zijn tijd mijn precieuze Liselotte'.

Een glimmend metalen voorwerp komt op Liselotte af, zodra het naast haar gezicht hangt weet ze waar ze mee te maken heeft. Het scherpe voorwerp glijdt over haar wang en laat een diepe bloedende snee achter. Liselotte gilt het uit van angst...


WondenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu