Wonden

Hoofdstuk 11 Casa del Bramo!

"Bram" zijn collega is enthousiast als ze hem binnen ziet komen. "Liselotte van Kempen" reageert Bram met een scheef lachje zoals alleen hij kan "Hoe is het met je?" Bram was vandaag weer aan het werk gegaan, Carla had hem beveelt om een paar dagen vrij te houden. "Waar zijn jullie mee bezig? Hebben jullie een zaak?" "Nieuwsgierige" Bram geeft zijn collega een kus op haar voorhoofd en neemt vervolgens plaats op de stoel naast haar bed. "Kom op Bram ik wil het weten!"

"Ah meneer Amezian wat goed dat u er bent! We wilden net contact met u opnemen betreft de plek waar mevrouw Van Kempen komende weken zal verblijven". Liselotte kijkt de dokter verbaasd aan en vervolgens haar collega "Hoe bedoelt u, mag ik niet gewoon naar huis. Ik kan heus wel voor mezelf zorgen hoor". Bram heeft moeite zijn lach in te houden. "Daar twijfel ik niet aan mevrouw Van Kempen, maar dit zijn nu eenmaal de voorwaarden" "Mag ik dat op papier zien?" "Ehm nou, gelooft u mij niet?" "Nee maar ik wil zien of het verplicht is". "Ze verblijft bij mij" zegt Bram lachend. "Ik verblijf wat?" liselotte kijkt haar collega koppig aan. "Ik ben het grootste deel van de dag weg, kun je lekker voor jezelf zorgen". "Dan kan ik toch net zo goed in mijn huis verblijven?" "Lies, je accepteert mijn hulp, of je mag hier blijven". Liselotte slaat haar armen over elkaar "Goed, als je me maar niet als een zielige puppy behandeld". "Oke, brommende buldog dan" zijn collega kijkt hem aan, even is Bram bang voor een van Liselottes bijdehandse opmerkingen, maar in plaats daarvan ziet hij haar voor het eerst lachen om een van zijn flauwe grappen.

"Welkom in Casa del Bramo" Bram haalt Liselottes jas van haar schouders en hangt en hem aan de kapstok naast de trap. Liselotte kijkt nieuwsgierig rond. "Wauw" ze loopt een rondje door de woonkamer "Ik had het heel anders verwacht". "Anders verwacht?" "Ja, gewoon moderner". "Dat je het anders verwacht had betekent dat je gespeculeerd hebt Lies". "Heb ik niet!" Liselotte draait zich met een ruk om "Oke misschien een beetje, maar niet tegen Evert vertellen! Dan hoor ik dat voorlopig nog wel even". Bram maakt een gebaar met zijn wijsvinger en duim voor zijn lippen langst. "Wat doe jij nou weer?" "Ik rits mijn mond op slot" "Maar.." "Het is een figuurlijk gebaar dat je geheimpje veilig is bij mij" Liselotte maakt een begrijpend knikje en inspecteert de rest van de kamer.