7.BÖLÜM

233 28 0
                                    

Can olayının üstünden iki gün geçmişti. Can'la konuşmuyordum yüzüne bile bakmıyordum hatta. Ama kenfimi iyi hissediyordum. Okula gittim. Ne Can, ne de Toprak gelmişti daha. Hüsnü 'ye bir gülücük atarak yerime geçtim. Daha sonra da Toprak geldi arkasında da olmassa olmaz çetesi geliyordu. İçimden bunlar yine kavga etmiş belli ki diye geçirirken Can ağzı gözü yok olmuş halde sınıfa girdi. İnanamadım Toprak Can'ı döbmüştü. Ya da dövdürtmüştü. Ayy! Ger neyse işte Can ' ı bu hale Toprak getirmişti. Yoksa evet dün beni teselli etti. Benim için. Benim için ya. İnanamıyorum. Zıbıttıçıttı zıbıttıçıttı. Vuuuhuuu.. Tamam kendime gelmem gerktiğinin farkındayım. Olayın şokunu atlattıktan sonra Toprak'a " Evimin direği, çocuklarımın babası" tipinde hayran hayran gözlerle ve gözlüğümle bi bakış attım. Havamı göreceksiniz. Tabii ki Toprak 'ta bana öyle bakarak "Günaydın " dedi. Hayat durdu. Sular durdu. Derken hocanın derse girmssiyle herşrye çalışmaya devam etti.

Tenefüste tabii ki kankiştom Hüsnü ile konu değerlendirmesi yaptık. Ve son kararımız TOPRAK BENİ ÖNEMSİYORDU. Ya da hoşlanıyordu. Belki de aşıktıı! Ama bana kaeşı boş değildi eminim.

Son teneffüs Toprak ile beraber bahçede yürüdük. Okulun en popüler çocuğu ve ben. Yanlış anlamadınız yani... Her neyse işte. " Can'a ne oldu, siz mi ysptınız" diye sordum. Toprak 'da "Can benim çok önemsediğim birini üzdü. Ve cezasını aldı o kadar. Bunu tekrarlarsa o veya başka biri cezasını veririm " dedi. Beni önemsiyordu. Bu lafın üstüne birbirimize öyle bir baktık ki. O an hiç bitmesin istedim. Hiç....

POPÜLER İNEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin