POPÜLER İNEK

8.BÖLÜM

HİLALİN OKULDAYKEN GİYDİKLERİ
toprakla uzun uzun bakismamizin ardindan yolda eve dogru yuruyorum.popomun titremesiyle telefonunumun caldigini anladim ekrana baktigimda canin aradigini gordum telefonu alip kulagima goturdum."alo"
"alo nihal bak özur dilerim seni seviyorum bulusalalimmi lutfen"
"hayir"
"bak seni felan kullanmadim toprakğın her dedigine inanacakmısim ne zaman bu kadar samimi oldun."
"sananane"
"lutfen bulusalim bak seni seviyorum kaybetmekten cok korkuyorum nihal lutfen anla beni"
herkes ikinci bir sansi hak eder deyilmi
"Tamam nerede"
"********** cadesindeki kafeye gel tamami ikinci bir sans verdigin icin tesekkur ederim"
hicbir sey demeden telefonu kapattim.
Uff ya Can,'in hangi hakla aradigini da alamamistim.Benim Senle ne işim olabilirdi ki. Hem ben Toprak'ı seviyordum. Yaa yerim aşkım benim yaa. Bahçede ki bakışmamızda dudaklarıma yapışacak zannettim. Ama neredeee. Neyse ya bir an önce eve gitsem iyi olacak.

Eve gelmiştim. Salak Can ile buluşacagım için geniş paça pantolonumu giyindim. Üzerine salaş bi tisort giyindim. Allah'ım ne kadar da guzelim :).

Saat gelmişti. Evden çıktım. Bir taksiye binip, kafeye gittim. Beni bekliyordu. Bi havayla içeri girdim. Can beni brkliyordu. Yanınq gittim ben gidince hemen ayağa kalktı. Ben böyle şeylere alışkın değildim sonuçta....
Şaşkınlığımı belli etmeden cool bir şekilde oturdum. O konuşmayana kadar hiç gözüne bile bakmadım. Ama bir yere kadar dayandım ve " Can buraya sap gibi oturmaya mı cağırdın beni" dedim. O da " Nihal hadi gel biraz yürüyelim. Senle konuşacaklarım var." dedi. Ben de " tamam" dedim. Uzun bir yola gelmiştik. Biraz yürüdükten sonra elimden tutup kendine çevirdi. " ne yaoiyosun sen ya. Kendine gel" diye bağırdım. Ban bağırdıkça sanki o daha da susuyordu. Ben yine bağıracakken yanimda çalan korna sesine baktim. O sirada Can yanağımı öptü....