Altında yürüdüğüm yağmura sor istersen beni
Çaresizliğimi, nasıl sebepsiz yürüdüğümü
Göz yaşlarımın nasıl karıştığını yağmura
Nasıl karardığını gözlerimin sürmedenSiyah en çok sana yakışırdı bilirmisin
Yüzündeki her çizginin gölgesinde yaşarken ben
İçimi aydınlatan tek şeydin Şimdi içimde toprağa bulandın sen
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR YUDUM ŞİİR
PoesíaGökyüzündeki en güzel yıldız olacaktı Ruhunu özgür bırakacaktı artık Son kez açmak üzere kapattı gözlerini Yasemin kokulu papatyalarını düşündü Sonra küçük bir gülümseme Derin bir nefes çekti içine Önce gökyüzüne sonra yere baktı Tek bir papatya...