Ölüm tek kurtuluştu sanki içimde,özgürlüktü benim için,kaçıştı bu acıdan
Bu sancıdan ve suçtan
Çünkü ben hayatımdaki en büyük suçu işlemiştim
Beni çok seven birine
Hainlik etmiştim
Sırtından bıçaklamıştım
Ve bu kan asla temizlenmiyecek
Asla çıkmayacak ellerimden
Ve ben bi daha asla eski ben olmıcam,olamıcam
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR YUDUM ŞİİR
PoesíaGökyüzündeki en güzel yıldız olacaktı Ruhunu özgür bırakacaktı artık Son kez açmak üzere kapattı gözlerini Yasemin kokulu papatyalarını düşündü Sonra küçük bir gülümseme Derin bir nefes çekti içine Önce gökyüzüne sonra yere baktı Tek bir papatya...
