De Grijze Jager; Een ongelukkige geboorte {GAAT NOG HERSCHREVEN WORDEN}

Hoofdstuk 1

Opgedragen aan xRAxLOTRxTHx omdat je er zolang op gewacht hebt ;-)
Ik hoop dat het wachten het waard is xD

>>>---------->

Will en Alyss hadden al hun vrienden uitgenodigd voor deze bijzonder avond. Tot hun niet geringe blijdschap had ook bijna iedereen kunnen komen. Natuurlijk waren Halt, Pauline, Gilan, Jenny, George en Crowley er, maar gelukkig hadden ook Koning Duncan, Arnaut, Cassandra en hun nu twee jaar oude dochtertje Madelyn de kans gehad om langs te komen. Helaas waren Erak en zijn Skandiers niet van de partij, maar Erak had dan ook andere verplichtingen als Oberjarl van Skandia. Natuurlijk konden ook Seley El'then en Umar niet zomaar even langskomen, maar waarschijnlijk was dit nieuws toch niet belangrijk genoeg om zo'n lange reis te maken. Ze hadden hen een brief gestuurd, en tegen de tijd dat die aankwam, zouden hun vrienden hier het ook weten, dus was het eerlijk genoeg.
Al hun vrienden verkeerde in de veronderstelling - dat hoopten Will en Alyss tenminste - dat ze dit feestmaal georganiseerd hadden, omdat het vandaag precies twee jaar geleden was dat ze elkaar het jawoord gegeven hadden. Dit vermoede werd nog eens extra versterkt, omdat iedereen naar de open plek moest komen waren Will en Alyss getrouwd waren. Maar in werkelijkheid was er een andere reden.
Zodra iedereen gearriveerd was en zijn of haar plek gevonden had aan de grote tafel, stond Alyss op en begon ze te praten: "Goedenavond vrienden. Will en ik zijn ontzettend blij dat jullie vanavond konden komen, om samen met ons van dit feestmaal te genieten. Jullie zijn ongetwijfeld nieuwsgierig naar de reden van dit etentje, maar geduld is een schone zaak, dus laten we eerst beginnen aan de heerlijke gerechten die Jenny voor ons klaargemaakt heeft."
En zo begon iedereen met smaak te eten. Overal aan tafel waren kleine gesprekjes. Zo complimenteerde Gilan Jenny meerdere malen met haar eten, zo ook haar appeltaart. "Nee echt, Jenny, dit is niet 'wel goed gelukt', dit is echt super lekker!" zei hij tegen haar. Jenny bloosde en antwoordde: "Als je wilt maak ik er wel één voor, de volgende keer dat je hier bent."
Gilan grijnsde naar haar en nam nog een hap. De twee hadden al een tijdje een relatie, en iedereen wist dat Jenny altijd haar appeltaart maakte als Gilan in Wensley was; waar hij vaker dan noodzakelijk was.
Terwijl iedereen genoot, hield Halt zijn voormalige leerling goed in de gaten. Will was in gesprek met Arnaut en Cassandra, en had het er waarschijnlijk over hoe het dagelijkse leven op Araluen was, nu Maddie geboren was.
Net als alle andere aanwezigen, had ook Halt eerst het idee gehad dat dit feestmaal was vanwege Will en Alyss' huwelijk, nu twee jaar geleden. Maar Halt kende ze en hij had het vermoede dat dit niet de echte rede was dat ze hun beste vrienden uitgenodigd hadden. Will was niet zo van de feestjes en ook Alyss gaf geen feest als er geen hele bijzondere rede was. En ja, nou was ene tweejarig huwelijk wel bijzonder, maar het was waarschijnlijker dat ze ander nieuws hadden dat ze wilde delen, maar het zo gepland hadden dat hun vrienden eerst een ander idee hadden. En nu hij zo naar zijn ex-leerling keek, wist Halt bijna zeker dat er een andere rede was voor dit maal. Will had al de hele avond een soort schaapachtige grijns op zijn gezicht, en hij keek vaak naar Alyss. Die leek minder te eten dan normaal, en hoewel ze erg gelukkig uitzag, vermoedde Halt dat ze zich niet zo goed voelde. Ook had ze - in plaats van een witte Koerier's outfit of een nette jurk - een broek met lange tuniek aan. Halt stootte Pauline aan en wees naar Alyss. "Vindt jij ook, dat Alyss eruit ziet alsof ze heel gelukkig is, maar zich tegelijkertijd niet zo goed voelt? Wat zou er aan de hand zijn denk je?"
Pauline trok één wenkbrauw op. "Kom op Halt, dat is toch zo klaar als een klontje? Niet dan?"
Halt keek verbaasd, maar besloot niet te antwoorden. Als Pauline een vermoede had van water aan de hand was, hoe klein ook, ging ze dat niet aan hem vertellen, omdat ze anders misschien de verrassing van Will en Alyss zou verpesten.
Ze keken nog een paar minuten naar Alyss en Will en toen Alyss stopte met eten en een hand op haar buik legde, keek Pauline Halt veelbetekenend aan. Maar nog steeds had die geen duidelijk idee, dus begon hij maar een gesprek met koning Duncan naast hem.
Toen het vrolijke gezelschap aan het einde van de maaltijd een kop koffie kreeg, vond Halt dat het wel lang genoeg geduurd had. "Zeg, jullie twee daar," zei hij, wijzen naar Will en Alyss. "Jullie hebben ons nu de hele avond hier laten zitten, zonder ook maar een hint te geven van waarom we hier zijn. Ik mag dan wat ouder dan jullie zijn, ik ben zeker niet dommer en ik weet bijna zeker dat jullie huwelijk niet de rede is dat jullie ons allemaal hier uitgenodigd hebben. Wat de andere gasten ook denken."
Gilan grijnsde naar Halt. "Wordt je ongeduldig, Halt?"
En Will viel daar meteen bij in. "Is het misschien een beetje irritant, als je iets wilt weten van iemand en diegene geeft dan geen antwoord op jouw vragen? Want dat kan ik me heel goed voorstellen hoor."
En Gilan ging weer verder. "Ja, ik ook Will. Ik geloof dat wij allebei wel iemand kennen, die ons in nieuwsgierig liet en laat zitten als wij iets willen weten."
Halt snoof en reageerde: "In ieder geval, stel ik maar één vraag. Dat is wat anders dan wanneer je een stuk of vijf vragen tegelijkertijd naar je hoofd krijgt. Bovendien, heb ik jullie niet altijd gezegd dat jullie oma eieren moet leren uitblazen?"
En de andere gasten lachten.
Maar voordat Will of Gilan daarop kon reageren, stond Alyss op. "Je hebt gelijk Halt, misschien is het wel een goed idee om het nu te vertellen. In ieder geval - en daar heb je ook weer gelijk in - heeft het niets te maken met ons huwelijk. Nou ja, niets... We hebben het inderdaad gepland om het jullie precies twee jaar na ons huwelijk te vertellen. Will en ik weten het nu al iets minder dan een maand." Nu gaf Alyss Will een por en hij stond gauw op.
"Eh, ja. Dat klopt. Nou ja... Alyss en ik zijn nu dus twee jaar getrouwd, en eh... nu..."
Halt zuchtte. Dit zou weer helemaal niks worden. Zoals altijd, als Will iets belangrijks te vertellen had en hij ook nog eens zenuwachtig was, begon hij te ratelen. Pauline gaf hem onder tafel een schop en hij keek haar boos aan terwijl hij half onder de tafel kroop om zijn pijnlijke kuit te masseren. Maar Pauline negeerde hem en gebaarde Will om verder te gaan.
Die was intussen vuurrood, en leek geen idee te hebben van wat hij moest zeggen, dus ging Alyss maar voor hem verder. "Wat Will eigenlijk wilde zeggen is... dat we een kindje verwachten! Ik ben zwanger!"
Halt kwam met een ruk omhoog en stootte zijn hoofd tegen het tafelblad, maar er was ogenschijnlijk niemand die dat merkte.

>>>---------->

En? Wat vonden jullie ervan?
Alyss is zwanger YEEEH!!!
Hoe denken jullie dat hun vrienden erop zullen reageren?
En zal het een jongen of een meisje worden...?

Over mijn schrijfstijl ben ik nog niet voor de volle 100% tevreden, maar voor nu is het goed genoeg xD
Als je fouten ziet qua grammatica, spelling of verhaal, TELL ME! Dan zal ik het veranderen xD

Laat me ff weten wat je ervan vind, dat waardeer ik heel erg!

groetjes, RedRose-Arrow