Allemaal liepen ze het huisje in. Pauline en Cassandra keken vooral bezorgd, Arnaut keek niet-begrijpend, Maddie was vrolijk als altijd en Halt, Halt leek nogal boos.
Gezamenlijk gingen ze aan tafel zitten. Halt liep naar een kastje en pakte het blik met de koffiebonen. Het viel hem op dat het blik helemaal gevuld was. Normaal gesproken vulde Will die op de zevende dag, niet op de vierde dag, zoals vandaag. En sowieso, als Will weg ging, nam hij meestal alle overige bonen mee. Halt fronste, er lag een opgevouwen briefje bovenop. Hij las het en vloekte zacht: "Bij Gorlogs baard!"
De andere keken naar hem. "Wat is er, Halt?" vroeg Cassandra verschrikt. Halt beende naar de tafel en gooide het briefje erop neer.
Vrienden,
Wordt alsjeblieft niet boos, maar ik ben op zoek naar Gilan en Malcolm. Ik kan Arnaut gewoon niet laten gaan; hij heeft zijn dochtertje hier en het is zijn taak als vader om bij Madelyn en Cassandra te blijven. Net zoals het mijn taak is om Alyss en de baby te redden. Ik ben over uiterlijk drie dagen terug. Willen jullie in de tussentijd voor Alyss en Ebben zorgen?
Kom me alsjeblieft niet achterna.
Liefs, Will
Pauline bleef kalm, maar Halt vloekte. "Waar bij Gorlogs slagtanden denkt hij dat hij mee bezig is?!"
Pauline wilde hem net gaan antwoorden toen er een andere stem klonk: "Hij maakt zich zorgen, en wil niet afhankelijk zijn van andere. Zeker nu niet."
Pauline vond als eerste haar stem terug. "Alyss," zei ze, terwijl ze gauw naar haar beschermelinge toe liep. De rest volgde haar al gauw. Alleen Maddie bleef buiten spelend met Ebben. Bovendien was zij natuurlijk nog veel te jong om te beseffen wat er precies aan de hand was.
"Wist jij dat hij dit van plan was?" voeg Pauline aan Alyss. Die schudde haar hoofd: "Nee. Maar toen hij vannacht wegging, werd ik wakker. Hij kwam nog afscheid nemen."
"Heb je hem nog geprobeerd tegen te houden?" vroeg Halt op scherpe toon. Weer schudde Alyss haar hoofd. "Nee, natuurlijk niet. Ik was er bovendien niet helemaal bij, geloof ik," voegde ze er een beetje verontschuldigend aan toe. Halt knikte, logisch natuurlijk.
"Bovendien," vervolgde nu Cassandra: "Als Will zich eenmaal iets in zijn hoofd gehaald heeft, is het een moeilijke klus om hem daarvan af te krijgen."
"Zeg maar gerust onmogelijk," voegde Halt daaraan toe. Iedereen knikte.
"Dat verklaart ook waarom hij ons gevraagd heeft om vanochtend langs te komen," zei Arnaut.
Halt keek de jonge ridder aan. "Sorry hoor Arnaut, maar ik begrijp niet precies wat je bedoelt. Het is juist niet logisch om ons te roepen. Nu kunnen we achter hem aan gaan."
Maar Arnaut schudde al zijn hoofd voordat Halt uitgesproken was. "Nee hoor. Hij wist dat wij hem niet achterna zouden gaan. Tenminste, niet als hij ons dat uitdrukkelijk gevraagd had. Wil jij nu achter hem aan gaan? Ik niet. Nee, maar er moet wel iemand zijn die voor Alyss zorgt en niet te vergeten Ebben."
Eindelijk begreep de rest hem. Arnaut had met zijn gezonde verstand weer eens de spijker op zijn kop geslagen.
"Over Alyss gesproken, laten we maar weer naar buiten gaan," zei Pauline zachtjes en ze wees op Alyss, die alweer sliep.
Eenmaal in het andere vertrek vroeg Arnaut: "En? Wat doen we nu?"
Pauline en Halt keken elkaar aan en Halt zei plagerig: "Het enige en beste wat we kunnen doen, is wachten."
En iedereen hoorde de diepe zucht die Arnaut slaagde. "Wachten," zei hij walgend.
Het was al bijna avond toen Will een geschikte slaapplaats gevonden had. Het was een bos en er zouden ongetwijfeld genoeg open plekken moeten zijn waar hij veilig kon overnachten. Maar voordat hij zijn tent zou opzetten moest hij natuurlijk eerst nog een rondje maken om te checken of hij inderdaad alleen was. Maar al na een paar minuten hoorde hij een paard. Hij stapte af, alleen zou hij minder opvallen. Trek keek hem aan.
Ga je alleen?
Will knikte. Hij gaf geen antwoord, wat je wist maar nooit of er iemand binnen gehoorsafstand was. Hij dacht van niet, maar hij had het nog niet gecontroleerd dus hij moest voorzichtig blijven. Bovendien wist hij dat Trek het sowieso niks vond als Will alleen ging. Volgens Trek liep Will het minste tot geen gevaar als hij erbij was.
Stil sluipend van schaduw naar schaduw, naderde hij het onbekende kamp. Toen hij het kamp kon zien, zag hij een gestalte die hij herkende. Hij stapte de open plek op en zei: "Malcolm?"
Malcolm, want die was het inderdaad, keek op en lachte: "Goedenavond Will. Wat doe jij hier?"
"Ik was op zoek naar jullie. Waar is Gilan?"
"Ik ben hier," zei ineens een stem achter Will.
Hij draaide zich als door een adder gebeten om. Daar stond een grijnzende Gilan, met naast zich Trek. "Deze vond ik in het bos. Enig idee van wie die is?" zei hij en hij gebaarde naar de pony.
Will lachte en nam Trek van hem over. Hij zadelde hem af en na wat aandringen van Trek gaf hij hem ook een appel. In de tussentijd keek Gilan eens goed naar Will. Hij had hem natuurlijk nog niet gezien in de tijd dat Alyss ziek was, maar hij zag dat Will zijn schouders nogal liet hangen en ook de lach van net was niet helemaal de zijne geweest. Maar ja, zo raar was dat natuurlijk ook weer niet. Hij werd ruw uit zijn overpeinzingen gehaald door Wills vraag: "Gilan, waarom zijn jullie nu pas hier? Jullie hadden drie dagen geleden al in Redmont moeten zijn."
Nu verdween ook Gilans grijns. "Ja, dat klopt. Maar we hebben een eh, klein probleempje," zei hij.
>>>----------->
Zo snel heb ik volgens mij nog nooit een hoofdstuk geplaatst! xD
Deze vakantie heb ik hopelijk tijd om vooruit te werken. Maar, verwacht er niet teveel van; voor Engels moet ik een speech van 3 minuten schrijven en ik heb nog meer projecten...! De tweede week heb ik helemaal geen tijd om te updaten dus ik zal proberen deze week alvast één hoofdstuk (als het lukt zelfs twee!) te posten zodat ik als school weer begint in ieder geval niet achter loop! xD
En wat vinden jullie van dit hoofdstuk (Bijna 1000 woorden!)?. Alweer een cliffhanger! Wat denken jullie dat dat 'kleine probleempje' is? En zijn twee Jagers sterk genoeg om te doen wat één niet kan? Ik laat het nog weten!
Again, zie je fouten, in wat dan ook? Tell me!
Laat sowieso iets achter in the comments, ik vind het leuk om te horen wat jullie van mijn verhaal vinden.
Goed nieuws! Ik heb besloten om als er genoeg mensen zijn die mijn verhaal leuk vinden een tweede deel te gaan schrijven!
Anyway, genoeg gekletst xD.
Read, Vote, Comment and Enjoy!
-xoxo-
JE LEEST
De Grijze Jager; Een ongelukkige geboorte {GAAT NOG HERSCHREVEN WORDEN}
Fanfiction{Grijze Jager Fanfictie} Niemand vond het leuk dat Alyss overleed. Veel mensen vonden het niet leuk dat Will en Alyss geen kinderen kregen. Dus wat nou, als we boek 12 éven vergeten? Wat nou, als Alyss wél zwanger geweest zou zijn? Alles zou goe...
